bu kız ömrümü yedi bitirdi gelin anlatıyorum

aaaa , vaoops , soruun ...

canım sıkıldı lan yine. her şeyi en baştan anlatacağım, belki bir dinleyen olur.
bu hikayede ibret var. neresinden bakarsan bak, okuyacağın hikayede koca bir hayat. ama en önemlisi aşk var.
okuyun lan. yemeden içmeden kesileceksiniz. okuyun.
okuyanlar up çeksin. başlıyorum.

allah sizi inandırsın, yemek boyunca çaktırmadan kızın gözüne baktım durdum, kız badem gözlü, uzun boylu, sarı saçlı, gülünce yüzünden çiçekler açan bir kız, mersinliymiş. allahım bu ne güzellik ya böyle? nasıl bir şey bu? ellerim öss sonuçlarına bakarken nasıl zangır zangır titremişse, öyle titriyordu. yeni açıklanan sınav sonrası girilemeyen ösym sitesi gibiydi ama kız, hiç bakmıyordu bana, kendi halinde masum masum yemeğini yiyordu.

reserved

anlat amk

reserved olay örgüsünü iyi kur giberun

yurda geldim, çocuğun adını öğrendim. erkanmış. okulun ilk günleri tek arkadaşım olmuştu erkan. bana tuğbayı anlatıyordu, tuğbayı anlattıkça kendimden geçiyordum, ilk başlarda bu durumdan biraz rahatsız olsam da, sonraları hemen alışacaktım. tuğba... gözleri gözümün önünden bir türlü gitmiyordu. yemek yerken o kadar tatlıydı ki... erkan da ankaralı, tam bir züppe bin. baba parası yetmeyince özel üniversiteye, gelmiş buraya, gibimsonik bir bölüm okuyor. yine de bir şeyler çaktırmıyorum erkan'a,

okuyor musunuz beyler, okumayacaksanız yazmayayım boşuna amk.

bir gün erkan'a usta mal mal oturuyorum, nedir bu üniversite, biraz dışarı çıksak falan dedim, oo kardeş akşam gel bizle dedi. baraj yolunda takılıyoruz biz. dedim usta anlarsın ya var mı bir kız yapsak bana. güldü, arkadaş arkadaşın pekekentidir dedi, daha sesli güldü. tamam usta öyledir dedim. kendimi olduğumdan çok farklı biri gibi göstermeye çalışıyordum hep burada. bak dedi erkan, biraz tarzını değiştirmelisin, allah var yakışıklı çocuksun, ama böyle olmaz. nasıl olmaz? kes şu saçları, keseyim mi? evet vur 3'e, sonra kirli bir sakal, kızlar bayılıyo olum buna, harbi mi? tabi ya, sen erkan'dan alacağın önerileri..

gittim berbere. vur abi dedim 3'e...

akşam oturduk bir kafeye. gözlerim tuğbayı arıyor ama yok. dilim çatallaşa çatallaşa sordum: yenge nerede abi diye, güldü, gelir birazdan o dedi. yenge deyince içim gıcıklanıyordu, saçlarımda zaten 3'e vurmuşum. uzaklara uzaklara bak kardeş dedi, nasıl? kızlar bayılır uzaklara uzaklara bakan erkeklere, cool görün, birazdan bizim sınıfın tüm kızları damlar, ee artık boru değiliz 2.sınıfız ama, hepsi yana yakıla erkek arıyor, harbi mi? haha harbi ya, uzaklara uzaklara bakıyorum, güya coolum.

amk daha şurda 1 ay önce köyde yana yakıla 31 çeken bendim. burada coolluk taslıyordum. havam kimeydi. alt tarafı köylü çocuğuydum ben. kim yüz verirdi ki bana?

kapıyı sertçe iterek bir kız girdi içeri. kırmızı elbisesiyle, aman allahım tuğba bu.

uzaklara uzaklara bakıyorum...

(bkz: ece kalsa içinde bir gece)

geldi oturdu, sınıfın öteki kızları da gelmiş ama benim gözüm çaktırmadan tuğba'da. boynunda bir tane kelebekli bir kolye var, şahane. bu erkan'a da uyuz olmaya başlamışım. kıza sarılmalar falan. dövesim geliyor bini. baktım hala sarılıyor, ne yapsam da sarılmasa lan.

baktım karşı masalarda binin biri birasını yudumluyor. ne bakıyorsun birader dedim, nasıl dedi. sabahtan beri buraları süzüyorsun hayrola dedim. manyak mısın kardeşim sen? dedi, bizim erkan'a da yengeye bakıyor anlamında kaş yaptım, tabi bizim erkan baya kıllandı. hayrola falan. çocuğa kafa attım durduk yere, bam güm girişmeye başladık. ayırmaya çalışıyorlar falan. bizim erkan züppe müppe ama iyi giriyor çocuğa.

sırf tuğrbaya sarılmasın diye kavga çıkardım o gece böyle.

kız çok tatlı ya...

beyler dinleyenler uplatsın. anlatmaya devam edeceğim. okumanızı tavsiye ederim. nefesinizi kesecek olaylar var daha.

dıbınakoyim biz sabah naptığımızı hatırlamıyoruz adam 6 yıl evvelin detayını veriyor

anlat ula dinliyoruz

reserved

öğle arası bekliyorum bunları mal mal, saçlarım fönlü. arıyor beni çocuk, bazı insanlar vardır hani, ismini bilmezsiniz ama samimi olmaya başlamışsınızdır, bu yüzden adını sormaya çekinirsiniz.. bu çocuk da öyle bir çocuk, adını bilmiyorum, hafız mafız, abi, hacı, usta idare ediyoruz böyle.

kız topuklu giymiş geldi. allahımmm görür görmez nutkum tutuldu. tuğba bu muymuş, yenge merhaba diyeceğim ama dilim tutuluyor, kendimden geçiyorum. bu muymuş tuğba, tuğba tuğba değil bir baş yapıt. kendimden geçiyorum kızı görünce. çocuğa bir şey çaktırmıyorum. geçiyoruz yemek yemeğe.

2006 yılında, yazın sıcağında köyde olan tek bilgisayarda sabah saat 10'da ellerim zangır zangır titreye titreye bekliyordum. tak gibi bir hayatım vardı lan benim. canımın sıkkınlığından ölüyordum o derece. tek umudumdu üniversite sınavı, girmiştim sınava, tercih sonuçları açıklanacaktı. dedim ya, tek ve son umudumdu lan sınav benim. bundandı titremesi elimin, erzincan'dan kurtulmam gerekti. bu taktan hayatımın dışına çıkmam gerekti.

denedim denedim elim titreye titreye açtım sonucu. çukurova üniversitesi kabak gibi açıldı. sevinçten duvarları yumrukladım. kurtuluyordum erzincan'dan,

anlat amk vizelerden sonra okurum artık. biraz çalısmak lazım.