bu kıyağı babanız yapmaz alın bakayım

bir insan gözü yüzünden
yüz gün art arda uyumamak

en fazla içimde ölürsün
cesedini sürüklerim gittiğim her yere

" soluğundan öptüm seni"

"seni, kaburgamın altın parçası.
seni, dişlerinde elma kokusu.
bir daha hangi ana doğurur bizi?"

gözlerinde susmak,
ustura gibi...
gözlerin hani?

yok başka anısı insanın.
seni sevdim.
ölümden büyük olsun istedim dünya."

ve son olarak dedim,
diyebildim ki ona
ben ölüyorum sevgilim,
sen bir el daha oyna...

kış başlıyor sevgilim
hoşnutsuzluğumun kışı başlıyor
bir yaz daha geçti hiçbir şey anlamadan
oysa yapacak ne çok şey vardı
ve ne kadar az zaman
kış başlıyor sevgilim
iyi bak kendine
gözlerindeki usul şefkati
teslim etme kimseye, hiçbir şeye
upuzun bir kış başlıyor sevgilim
ayrılığımızın kışı başlıyor
giriyoruz kara ve soğuk bir mevsime.

biz dalkavuk bir aydınlığın yerine
onurlu bir karanlığı seçtik
ve bir öyküden ağlarcasına geçtik
cesurduk çünkü
kendimizi kendi düşlerimizden kovacak kadar

bir bakış bile yeterken anlatmaya her şeyi
kalbinizi dolduran duygular
kalbinizde kaldı.

beni güzel hatırla.
dizlerimde uyuduğunu düşün.
saçını okşadığımı üşüyen ellerini ısıttığımı.
mutlu olduğun anları getir gözünün önüne.
anlından öptüğüm dakikaları.
birazdan kapını çalan kişi olabileceğini düşün.
şaşırtmayı severim biliyorsun.
bu da sana son sürprizim olsun.
şimdi seninle yaşanan günleri ateşe veriyorum.
beni güzel hatırla.
gidiyorum.

biz başka severdik, o sebepten başka sevemedik.

gidelim buradan.
senin masumiyetini, bilgelik zamanlarından kalma sırları, dünyanın bütün sabahlarını yanımıza alıp da gidelim.
hesap etmeden, haritaya bakmadan gidelim.
ölelim diyecektim az kalsın. ölmeyelim. hiç ölmeyelim anna.
sarılalım diyecektim az kalsın. içimden böyle şeyler de geçiyor işte. sarılalım, dudakların...
tamam sustum.

gitmek istemezsen bir şiir miktarı kadar otursak diyorum. şiir kalsın istersen, sadece otursak. oturmasan da olur benimle, sadece ellerimi tut. ellerimi tutma dilersen sadece yüzüme bak.
yüzüme bak ama anna, yüzüme bak. gözlerime bak, gözlerimin içine bak.

gözlerimin içine bakmaktan korkma anna.
sen adımını attığın andan itibaren Hira dinginliğine dönüşecek ortalık.
Tanrı bizimle de konuşur belki.

yanıldın
sandığın gibi herşey
yine karmaşadan peydahlanmış bir çocuk
geziniyor midemde
fakat sürüncemedeki zihnim
acı çekiyor
her tarafında çengelli iğneler var
her seferinde
daha çok derine batan
umduğumla bulduğum arasında
benzeşen tek şey stabilite
kimseden anlayış beklemeyecek kadar
yukarıdayım
ben
yine de
sürünüyorum işte
dedim ya
stabilite
bir tak anlamadığın zamanlar
çok hoşuma gidiyorsun
senden bir tak anlamıyorum
ve böyle çok iyi .

üçüncü dereceden yanık ruhum
ondandır hissizliğim,
yenilgilere boşvermişliğim ondan…

"yalnızlık insana çok şey öğretirmiş,
ama sen gitme, ben cahil kalayım."

"hızlı öpüşlerle lekelenir ten
uzun kalır usul öpüşlerin anıları"

"ruhum bir heykel gibi düşüp parçalanırdı.
bu sesleri duyanlar gülüyorum sanırdı. "

ne ikna edici bir intihar girişimi,
seninle göz göze gelmek.

Sevdiğin birinden ayrılınca zamanla acın geçer derler ya, o yalan. Bazen geçmiyor, bir gram bile azalmıyor. ilk gününde nasılsa öyle kalıyor. Kocaman bir delik kalbinin orta yerinde duruyor ve sen onunla yaşayıp gidiyorsun.