bu kadar insan yalnzken neden bu kadr insan yalnz

@141 tekrar biriyle iletişim kurana kadar bunu tam oalrak anlayamaıdm?
@140 platonık asık olmak derken karsılık beklemeyeceksın yerı gelecek ve ona olan bitenı anlatacaksın ama tepkısı ne olursa olsun hep seveceksın onu. kuzey yıldızı hep senın olacak o benım dıyeceksın

Yalnızlık sevgilinin olup olmamasıyla ölçülmez. Yalnızlìk doğuştan gelen bir hastalık gibidir bazı insanlarda hep vardır.. o adam ne kadar sosyalleşirse sosyalleşsin yinede kendi içinde hep yalnızdır. Mesela ben sosyal çevrem,her tak püsür var ama yalnızım.. birazda karakter ve fıtrat meselesi.. tabi ki bu yazdıklarım kişinin mutlu olmasına engel değil.. yalnızlık sosyal fobi seviyesindeyse tedavi veyahut baska yöntemler gerekebilir. Her zamanda sosyal kelebek olunmuyor amk. Bazen Yalnızlık o kadarda kötü bir şey değil

@143 dürüst olamıyoruz sanırım kendımıze. göremıyoruz onu ilahlastırıyoruz adeta kendımızden çok güvniyoruz ona

@156 rehberden silmeye erındıgın ınsanlar yalnız kaldıklarında ararlar senı işte o durumlarda yalnız kalmak en ıyısıdır sanırım

@151 yalnızlığın tanımı nedir ki?normal olan her insanın 1-2 tane sağlam dostu olur, onların yokluğunda da etrafımda olan fakat beni olduğum gibi sevmeyen insanlar olacağına, yalnız kalmak da çok kötü değil bence

panpalar dedık ya size mına koduklarım yalnızlık cevrendekı kişi sayısına göre degıl ınsanların senı anlayıp anlamadıklarına baglıdır

@153 kımse kalmadı heralde yıne yalnız kaldır desene

muhabbete katılmak isterdim

nerdesınız ulan dertlesecek kimse kalmadı mı be

@148 öyle mı dersın insanın kendıyle basbasa kalması ödul olabilir mı

@145 evet bu adam haklı işte sevgilim yok yalnızım!.bu kadar basıt degıl be yalnızlık sevgilinin olmaması değil.

@147 çıkmak değil tartıstıgımız yanında olmak birlikte olmak bu sevgilide olabilir dostta ailede

@1 panpa bu kadar çok takma kafana eğer devam edersen onu "uzaktan sevmeyi" seversin yani bunu cok abartırsan çıksanız bile uzun sürmez yani gerçekden seviyorsan git konuş derim eğer açılamıyosan mesaj at yardımcı olayım

@138 bahsettgımız fızıksel yalnızlık degıl sanırım ruhsal yalnızlık yanında onlarca kısı ama sen donuk bakıslarlasın demek istedıgım bu ve çook da haklısın söyledıklerınle evet herkesın kalbı kendı dilini konusur. evet kalptedır yalnızlık ve yıne yalnızlık kımsenın cevaplyamadıgı bır sorudur sonuna akdar haklısın
@139 aslında öylesıne sevmelı kı bunu dillendırmek bır tarafa kendıne dahı söylemeyeceksın

@135 yanlış anladın.. iletişim kurduğun sürece biriyle yalnız değilsindir. kendinle başbaşa kaldığın andan itibaren tekrar biriyle iletişim kurana kadar yalnızsındır demek istedim. fiziki olarak, ruh hali durumları daha da karışık ama illaki..

@124 bu dimi olay bu kadar basit herşey.

@121 bunu kendıne itiraf etmek aslında yalnızlıktan kurtulmanın ilk adımı dostum. yarın yenı bır gune uyan ve ben benım de senı sen oldugun ıcın sevenlerle ol bır kılıfa burunme

@113 doğru, karşılıksız sevgi beklemek hata. ben sadece sevilmek önemsenmek istedim. hayatım boyunca sevilmemekten korkup arkadaşlıklarda daha alttan alan, isteklerini erteleyen taraf oldum. bu da bi taka yaramıyormuş. tecrübe oldu.

kendime güvenim pek yok insanlarla ilişkiler konusunda, hep ortama ayak uydurmaya çalışmaktan bir türlü rahat davranamıyorum, kendimi tanımıyorum belki, hep bi kalıba girmeye çalışıyorum, kendim olamıyorum yani, en önemlisi belki ve en yanlışı kendimi çok farklı bir yerde gibi hissediyorum (genelde herkesten olgun, zeki ve düşünceler konusunda ileride, yani bi bakıma kendini beğenmişlik-fakat bunu sadece içimde yaşıyorum), arkadaş çevrem benden yaşça küçüklerden oluşuyor genelde, sürekli rol yapmak zorunda kalıyorum, insanlarla görüşmek istemiyorum, duygularım iyice körelmeye başladı, hissizleşiyorum, fakat bir yandan da hayatı yaşayan insanları kıskanıyorum, onlar gibi olmaya çalışıyorum fakat hiçbir zaman olamayacağımın yavaş yavaş farkına varmaya başlıyorum, çaresizim, planları hep erteliyorum, artık çıldırma noktalarında ani kararlar alıp (genelde geceleri) sabahında ve sonraki günlerde tekrar yavaş yavaş eski halime dönüyorum, gücüm yok, uyuşturucu gibi internete tvye vs ye bağlanıyorum, ne yapacağımı bilmiyorum, hayattan beklentim yok..

bu yüzden yalnızım.

kaybolmuş durumdayım.

daha 60 sayfa daha yazabilirim de sıkılıyorum boşver.

paylaşımın anlam ve önemini yitirdiği dünyada, istenmeden paylaşılan şeydir yalnızlık.

keşfedilmeyi istemek, duyguları açığa vurmaya çekinmek gibi bir çok etken zütürür insanı bu yolda.

trip vardır, hüzün vardır ama o yolun sonunda bir tek insan vardır.

"kartallar yanlız uçar"ı zütünden anlayan insanların muzdarip olduğu bir şeydir yalnızlık.

bazen kaçınılmazdır, kuyuya düşen eşek hikâyesine benzer burası. nasıl ki o eşek, üstüne atılan toprakları silkinerek ayağının altına alıp yükselmişse insan, yanlızlığını fırsat bilip ders çıkarırsa, uygulamaya koyarsa bundan kurtulur.

ha yalnızlık sorun mu? kesinlikle hayır.

kötü bir şey değildir yanlnızlık. kötü olan, insanın bunu değerlendirememesidir...