bu kıyağı babanız yapmaz alın bakayım

Geceler bitti. Yolculuklar bitti. Yeni yerler, yeni sabahlar bitti...
Senden önceki haline döndü kalabalık.

dünyada şimdi onunla yan yana bulunmamamız kadar mantıksız ve lüzumsuz ne vardır acaba?"

"mücevher takmamıştı ama gözleri vardı."

ve hiçbir şey yazmadım ardından. ve hiçbir şey yazılmadı ardımdan. olduk ve bittik. kanıtsız! geçtik ve gittik. izsiz! sular içtik üstümüze. güç bulduk bedenimize. dayandık ve kazandık. ödülsüz!

Kimileri sonsuz neşeye doğar.
Kimileri sonsuz geceye.

“Vücutlarımız, birbirimize en kolay vereceğimiz şeydir. Asıl mesele, hayatımızı verebilmektir. Baştan aşağı bir aşkın olabilmek, bir aynanın içine iki kişi girip, oradan tek bir ruh olarak çıkmaktır.”

"deli gibi sevdiğin bir kıza, hayat boyu onunla birlikte yaşama isteğini makul
gösterebilecek bir sürü fıkhı, siyasi, sosyal gerekçeler arama toplantısı düzenlerken,
vücudunun her bir parçasını paramparça edebilecek bir bağırışla seni seviyorum, hepsi
bu! diyememenin acısını yaşarsın. bir yalanın ortasında topluca bekleşip duran bir sürü
insan, aşkı bile sosyal gerekçelerle tanımlamaya uğraşırken sen bir bakışta aşık olmanın
toplumsal realitesini arama aptallığına düşersin."

"yaşananlara dair söylenmesi gereken çok şey var aslında.
bütün bir geceyi uykusuz geçirmene sebep olan şeyleri bir nefeste anlatmak kolay
değildir...
o kadar çok şey biriktiriyor ki insan!
kimsenin karşılığında bir şey söylemesi de gerekmiyor.
oturup uzun uzun anlatmak, ne varsa söylemek yetiyor çok zaman.
karşındaki bir şey sormasa.
yargılamadan, yüzünü ekşitmeden, saate çaktırmadan bakmaya uğraşmadan, dudak
bükmeden dinleyiverse, anlatacak o kadar çok şey var ki...
şimdi kalkıp da seni seviyorum desem?
söyleyemem ki... "

"insanların gözleri öyle kelimelerle konuşur ki dil onları telaffuz edemez"

Sizin alınız al inandım
Morunuz mor inandım
Tanrınız büyük âmenna
Şiiriniz adamakıllı şiir
Dumanı da caba
Ama sizin adınız ne
Benim dengemi bozmayınız

Bütün ağaçlarla uyumuşum
Kalabalık ha olmuş ha olmamış
Sokaklarda yitirmiş cebimde bulmuşum
Ama ağaçlar şöyleymiş
Ama sokaklar böyleymiş
Ama sizin adınız ne
Benim dengemi bozmayınız

Aşkım da değişebilir gerçeklerim de
Pırıl pırıl dalgalı bir denize karşı
Yangelmişim dizboyu sulara
Hepinize iyi niyetle gülümsüyorum
Hiçbirinizle döğüşemem
Siz ne derseniz deyiniz
Benim bir gizli bildiğim var
Sizin alınız al inandım
Sizin morunuz mor inandım
Ben tam dünyaya göre
Ben tam kendime göre
Ama sizin adınız ne
Benim dengemi bozmayınız

"şimdi ben gidiyorum fakat ne zaman çağırırsan gelirim... dedi. evvela ne demek istediğini anlamadım... o da bi an durdu ve ilave etti: nereye çağırırsan gelirim!"

"Bundan daha güzel bir ayrılık olamazdı.."

Simdi sen çirilçiplak elma yiyorsun
Elma da elma ha allahlik
Bir yarisi kirmizi bir yarisi yine kirmizi
Kuslar uçuyor üstünde Gökyüzü var üstünde
Hatirlanacak olursa tam üç gün önce soyunmustun
Bir duvarin üstünde
Bir yandan elma yiyorsun kirmizi Bir yandan sevgilerini sebil ediyorsun sicak
Istanbul'da bir duvar

Ben da çiplagim ama elma yemiyorum
Benim öyle elmalara karnim tok Ben öyle elmalari çok gördüm ohooo
Kuslar uçuyor üstümde bunlar senin elmanin kusları
Gökyüzü var üstümde bu senin elmandaki gökyüzü
Hatirlanacak olursa seninle beraber soyunmustum
Bir kilisenin üstünde
Bir yandan çan çaliyorum büyük yasamaklara
Bir yandan yoldan insanlar geçiyor çoğul olarak
Duvarda bir kilise

Istanbul'da bir duvar duvarda bir kilise
Sen çiripçiplak elma yiyorsun Denizin ortasina kadar elma yiyorsun
Yüregimin ortasina kadar elma yiyorsun
Bir yanda esasli kederler içinde gençligimiz
Bir yanda Sirkeci'nin tren dolu kadinlari
Adettir sadece agizlarını öptürürler

yanında ölmek istiyorum dedi.
beni sevdiğini o an anladım.

gözlerimiz birbirine değmiyor gecenin iki şehrinde
kimsenin kimseye gözü değmiyorsa şiir niye?"

O, şimdi uyumuyor mu? Uyumuyorsa, beni düşünüyor olsa - Ben de gidip uyumasam..

bir gece habersiz gel
merdivenler gıcırdamasın
öyle yorgunum ki hiç sorma
sen halimden anlarsın
sabahlara kadar oturup
konuşalım
kimse duymasın
mavi bir gökyüzümüz olsun
kanatlarımız
dokunarak uçalım
insanlardan buz gibi soğudum,
yalnız sen varsın
öyle halsizim ki hiç sorma
anlarsın...

bir zamanlar kendimi
bulunmaz hint kumaşı sanmıştım.
kaç metredir benim yokluğum?

öyle yıkma kendini
öyle mahsun, öyle garip...
nerede olursan ol
içerde, dışarda, derste, sırada,
yürü üstüne üstüne
tükür yüzüne celladın
fırsatçının, fesatçının, hayının...
dayan kitap ile
dayan iş ile
tırnak ile, diş ile
umut ile, sevda ile, düş ile
dayan rüsva etme ben

aşk çiftleşme arzusunda duyurmaz kendini, uykuyu paylaşma arzusunda duyurur.

... bir felsefe öğretmenimiz vardı geçen sene. genç bir adam. çok zaman hele ders dışında bizimle tıpkı bir arkadaş gibi konuşurdu. bir gün aşktan bahsediyorduk, bize dedi ki: bir kızı gerçekten sevip sevmediğinizi anlamak istiyorsanız dikkat edin, onunla beraberken bir ara lafınız tükenir de susarsanız, bu sessizlik canınız sıkıyor mu? eğer canınız sıkılırsa aşkınız gerçek değil, demektir, derdi. can sıkıntısı duymadan sessiz kalabilmek gerçek aşkın mihenk taşıdır, derdi.