bu kıyağı babanız yapmaz alın bakayım

çocuklarınızı yetiştirmek için önce kendinizi yetiştirmeniz gerek.
Aksi halde , hayvani ihtiyaçlarınız ya da yalnızlığınız ya da içinizdeki boşlukları doldurmak için çocuk sahibi oluyorsunuz demektir.Bir baba olarak göreviniz bir başka benlik değil , daha yüce bir şey üretmektir. Bir yaratıcı üretmektir.

insanın kendisine benzer bir kopya çıkarmayı amaç edinmesi yanlış. Tohumları geleceğe doğru kusarak ölümsüzlüğü araması da yanlış,
sanki spermler bilinci taşırmış gibi.

durdum.
bir öğle sonrasıydı, bulanıklık
istediğinde geçerli olan bir şey sandım
sık kullanılan sözcükler defalarca tekrarlanınca
anldıbını yitirir gibi bir şey;
hep gibi
tam değil,
hep gibideyiz
tam da değil,
hep gibinin
tam olması için
tekrarlanan bu plak çizikleri
sırtıma dokunup gözlerime bakışın gibi bir şey
kırk sayfalık piyesi okuyan çocuk
yaklaşmamalıydım oyuncakların tatlılığına.
... '

http://imgim.com/3886incif1285153.jpg

... ancak çocuklar dürtebilir dünyanın rahmini. çocukluğun ezberidir cesaret.

derdimin yangını sardı gölgeni
bir mahkûm kanıyla aktı izlerin
deniz ölesiye severken seni
neden gemileri yaktı gözlerin
yıkıldı yolunu bekleyen şehir
şimdi gelsen de bir, gelmesen de bir

Kim olduğunu asla unutma, zira dünya unutmayacaktır. Onu gücün haline getir. Onu gücün haline getir ve zırh gibi giy. Böylece kimse onu sana zarar vermek için kullanamaz.

Ya yanımda kal; kek yapalım, kitap okuyalım, şarap içip sevişelim... Ya da git, şiir ol.

vaktiyle onların arasına karışmıştım. başkalarını taklit edeyim dedim. baktım soytarıya dönmüşüm. adına zevk dedikleri her şeyi denedim. gördüm ki başkalarının zevki bana yaramıyor. her herde her zaman yabancı olduğumu hissettim. diğer insanlarla aramda en ufak bir ilgi dahi yoktu

"Kütlesi çok büyük bir yıldız, yakıtı bittiğinde, ya da evrimini tamamladığında kendi çekim kuvvetine karşı koyamaz ve çevresindeki her şeyle beraber içine, kendi kalbine doğru çökmeye başlar. işte, yani öyle ki, tonlarca milyonlarca ton madde küçücük minnacık bir toplu iğne başından küçük bir alana, bir hacme hapsolur. Adeta yok olur. O karanlıkta zaman akmaz. Durur. Zamanın akmadığı o gizemli karanlığa "karadelik" denir. Gözlerin gibi…"

eros boş durmuyor dıbına koyayım.

kadınlar bir gün çekip gittiklerinde, peşlerinde 'yetim-öksüz' kalan çok olur.
mutfaktaki dolap, perdeler, kavanozun içindeki eski düğmeler, özenle saklanmış küçülmüş giysiler, dolap diplerindeki kurdeleler...
çekmecenin dibinde artık kimsesizdir eski tarak.
sabah karanlığında mutfaktan gelen tıkırtılar susar, yetim kalmıştır tabaklar.
bir kadın gittiğinde hep suyu unutulur saksıların.. sık sık boynunu büker 'sarıkız'..
teki kalmış o eski bardağın anldıbını bilen olmaz, değerini kimse anlayamaz krom hac tasının.
balkon artık sessizdir.
koridor kimsesiz.
(... )
bir kadın gittiğinde ne çok kişi gider aslında; bir ağır işçi, bir temizlikçi, bir bakıcı, bir bahçıvan, bir muhasebeci...
bir anne gider...
bir dost...
bir arkadaş...
bir sevgili...
ne çok kişi yok olur aslında, bir kadın gittiğinde... hep böyle olur; bir kadın gittiğinde; övgüler, uyarılar, yakınmalar, dualar yetim kalır..
kapı eşiğindeki 'dikkat et... 'ler duyulmaz, annesi gitmiştir 'geç kalma... 'nın.
kadınlar, arkalarında büyük boşluklar bırakarak giderler.
bir kadın gittiğinde pek çok kişi gitmiştir aslında. ve bir kadın gittiğinde pek çok 'yetim' bırakmıştır arkasında... *

al yalnızlığını gel, sıkılmayız.
senin yalnızlığın,
benim yalnızlığımla konuşur...
biz ikimiz susarız.

"kim bilir kaç kişi ayrı yataklarda, birbirine sarılarak uyuyordur"

Nerede olursan ol,
içerde, dışarda, derste, sırada,
Yürü üstüne - üstüne,
Tükür yüzüne celladın,
Fırsatçının, fesatçının, hayının...
Dayan kitap ile
Dayan iş ile.
Tırnak ile, diş ile,
Umut ile, sevda ile, düş ile
Dayan rüsva etme beni.

Kadın adamı çok seviyordu...
Yemyeşil ovalarını verdi adama
Yaşam fışkıran.
Beni seviyor musun?
Evet, dedi adam...
Güneşini, ayını verdi kadın
Yıldızları taktı bir bir adamın omuzlarına...
Beni seviyor musun?
Tabii, dedi adam...
Kadın çağladı
Gürül gürül akan pınarını verdi adama.
Beni seviyor musun?
Elbette, dedi adam...
Kadın bağlandı
Yaşam ipini adama verdi,
Bir oldular tek oldular adamla.
Beni seviyor musun?
Biliyorsun, dedi adam...
Kadın dağlarını verdi adama
Tırmandılar doruklara.
Beni seviyor musun?
Aşağılara baktı adam zirveden
Başkalarını gördü
Sustu adam...
Ağladı kadın...
Göz yaşını verdi adama
Almadı adam...
Kadın onurunu verdi adama
Şaşırdı adam...
Sordu yine usulca kadın
Beni mi seviyorsun?
Onu da seviyorum seni de, dedi adam...
Sustu kadın, sustu
Verecek bir şeyi kalmadığında...
Senin yüreğine ihtiyacım var, dedi adam
Başkasını sevebilmek için...
Çıkarıp yüreğini verdi kadın.
Korktu adam...
Beni sevmiyor musun, dedi adam.
Sesi yoktu kadının söyleyemezdi.
Gözleri yoktu kadının ağlayamazdı.
Kalbi yoktu kadının sevemezdi.
Onuru yoktu kadının yaşayamazdı...

beni üzme
kendini de benimle üzme
sözümüzü üşütme
fazla açılma benden
çok açılma bana da
kendine de fazla açılıp da
içine düşme
geçmişe gül gönder
unutma
anılar da su ister
anılara iyi bak
bana bak
beni tut
bana tutun
beni ordaburda
beni şunda bunda
unutma
bak...

"bir gün gözlerimin ta içine bak: anlarsın ölüler niçin yaşarmış... "

Ne vakit bir yaşamak düşünsem
Bu kurtlar sofrasında belki zor
Ayıpsız fakat ellerimizi kirletmeden
Ne vakit bir yaşamak düşünsem
Sus deyip adınla başlıyorum
içim sıra kımıldıyor gizli denizlerin
Hayır başka türlü olmayacak
Ben sana mecburum bilemezsin.

reserved

belki çocuklarımız olur ilerde,
bana benzeyip şair olurlar,
sana benzeyip şiir.