bu hikayem inci sözlüğe

Rizörveyşın panpa

***o yılı da bitirmiştik. annem artık babama tayin iste diye tutturmaya başlamıştı. tüm yaz boyunca tartıştılar kavga ettiler
annem bazen beni öne sürüyor bak güney adam akllı eğitim almalı diyor babam ülkemin her yerindeki eğitim aynı diyor annem ondan sonra bağırmaya çağırmaya
başlıyordu. o an emrenin dediği aklıma geliyor yoksa benim annemde mi deliriyor diye soruyordum kendime. bi ağlama tutuyordu o an beni kavgalrına son noktayı koymuş oluyordum.

reserved

*** bi gün emreyle otururken emre o çocuk haliyle bana öle bi söz söledi ki hala aklımdan çıkmıyor. annem bize yemek yapmış onu yedirmişti odaya geldiğimizde
emre: ne kadar şanslısın güney
ben: niye öle dedin?
emre: ne güzel annen sağlıklı duruyor yanında
ben: seninki de düzelcek ama
emre: benim annem delirmiş güney düzelmicek bi daha
bu lafın üstüne oda da bi sessizlik çocukluk aklımla hic bi cevap verememiştim. ha şimdi aynı durumda olsam yine cevap veremem ama nese

*** o sene bahar teyze sürekli memleketine gidiyor o günlerde de annem emreyi cağırıyor emre bizde kalıyordu. son zamanlarda emrenin bizde kalma süreleri artmıstı
bu da demek oluyordu ki bahar teyze çok sık gidiyordu. ama ne bana ne emreye sölemiyorlardı bahar teyzenın gidiş sebebini. daha sonra öğrendiğimize göre bahar teyze
tedaviye gidiyormuş.

*** emre gelmişti hem de eski emre gelmişti. mutluydu gözleri eski gözleri gibi bakıyordu. bi akşam bize gelmişlerdi emreler. bahar teyzeyi uzun süre sonra orda
görmüştüm. çok kötüydü bahar teyze. emrenin kötü olma sebebi annesiydi yeni anlamıştım onu. emreler gidince anneme yaklaşıp sordum
-anne bahar teyze'nin neyi var
+ olum hasta bosver
-babam düzeltemez mi onu anne?
herhalde bu sorum annemin çok hosuna gitmiştiki sarıldı orda bana sımsıkı. ben de daha fazla üstelemedim sormadım başka bir şey

devam et panpa

uzunlugu onemli degilde sürükleyici olması lazım, iyi yazan var yazamayan var. buraya kadar fena degil.

@26 panpa 7 yaşımdan 25 yaşıma kadar olan bi zaman dilimi. isteğe göre uzatıp kısaltırım hikayeyi

Panpa okurken kendimizden biseyler bulcaksak okunur niye okunmasın

uzun surucek mi panpa

*** diğer yılın başında hüseyin amca bizim oturduğumuz 3 katlı evin üst katını tutmuştu. taşınma sırasında ben de küçük kolilerden birini taşırken kulağıma
yaklaşıp emre seni çok özlemiş burda devam etcek okula bu haftasonu annesiyle berabr geliyorlar demişti ama ben çok özlemişten sonrasını dinlememiştim bile
çok mutlu olmuştum. emregil gelmişti hem de artık komşumuzdu daha yakındık onla .
edit: buraya kadar okuyanlardan eleştiri istiyorum
edit2: betimlemeleri biraz uzun tuttum size olayları daha iyi yaşatabilmek için sıkılan olursa sölesin

*** o sene bahar teyze kendi memleketine gitmiş emreyi de yanında zütürmüştü. hüseyin amca ise görevi gereği burda kalmıştı. ben yine yalnız kalmıştım
ama annem her fırsatta bana yalnız olmadığımı başka arkadaşlar bulmam gerektiğini sölüyordu. o sene emresiz tatsız tuzsuz bi başıma geçmişti. o soğuk
kış günleri içimi ısıtcak arkadasım olmadan geçmişti

*** nese o ara bizim evdeki konuşmalara kulak misafiri oluyordum
babam: bahar hanım çok kötüymüş
annem: e neyi varmış?
babam: bilmiyorum hüseyin tam bir şey sölemedi ruhsal sorunlarmış galiba
annem: zor napcaklarmış peki
babam: bilmiyorum ama burda kalmamaları gerekiyormuş

ben: hasgibtir ya emre gidiyor mu yani :( ???

@20 panpa siz okumaya başlayın ben de yardırcam bi yandan

*** yaklasık bi ay geçtikten sonra emregil gelmişti. ama emrede bi gariplik vardı emrenin o boncuk boncuk bakan gözleri gitmiş anlamsız bakan bi çocuk gelmişti
yerine. teninin rengi solmuş bi garip olmuştu. çözememiştim o zamanlar belki de çözüm beni korkuttuğu için üstüne gitmemiştim. önceleri her tenefüs maç yaparken
emre tenefüslere çıkmaz olmuştu. kızmıstım emreye. zaten yeterince geç geldi şimdi de aramıza katılmıyor diyordum. ben onu özlemiştim ama demekki o beni hiç
özlememiş diyip kızıyordum ona iyice. yalnız kalmak istemiyordum. sevmiyordum yalnızlığı. ki hala sevmem yalnızlığı, yalnız kaldığımda bi garip olurum kendimi
sigaraya veririm

sakin panpa

***nese panpalar tatil bitip bingöle geldiğimiz zaman ilk iş emrelerin evine gitmek olmuştu. emreler daha gelmemişti ama. üzüntüyle döndüm eve.
bi kaç hafta geçmesine rağmen emreler gelmemişti. okulların açılmasına bi iki hafta kalmıştı. babam o akşam yemeğinde bahar teyze'nin rahatsızlandığını
emregilin tatili biraz daha uzatcağından bahsetmişti. yine yalnız kaldığımın sinyalleriydi bu. okullar açılmıştı ben sırada tek başıma oturuyor gelmek isteyeni
emre gelcek dolu diyerek kovuyordum. biraz huysuzlanmışmıydım ne ?

*** 2 farklı ev 2 farklı aile vardı ama 2 mutsuz çocuk 2 mutsuz eş 2 meslek aşkıyla yanıp tutuşan baba vardı. aile reisinin baba olduğu
bi toplumda tabi ki babaların sözü geçiyordu ve bu iki aile de doğunun bu şehrinde yaşamak zorundaydı.o sene iki aile de birbirini tanımıştı
yeterince. yaz tatili geldiği zaman biz babamın yıllık izninde annemin o güneyin çok sevdiği doğduğu şehre gitmiştik. ben ilk defa o yaz
ismimin anlam verdiği o güney sahillerini tanıma fırsatı bulmuştum. daha önceleri de gidiyorduk ama ben büyümüştüm galiba aklım ermeye başlamış
olmalıydı. emregil de kendi memleketlerine tatile gitmişti. tatil sırasında çok sıkılmıştım ben doğru dürüst arkadaşım olmamasının acısını yaşıyordum
bir an önce bitsin diyordum tatil. daha doğrusu keşke emre de burda olsa da tatilin bi anlamı olsa diyordum.

reserved