1. 176.
    0
    evet panpalar geldim nerde kalmıştık
    ···
  2. 177.
    0
    *** liseli olmuştuk evet panpalar. ben okula alışmaya çalışırken emre de yeni bir takım bulmuş onla anlaşmıştı. hocaları emre den çok umutluydu. bu çocuk futboldan ekmek yer diyorlardı. öle de oldu emre lise birin sonlarına doğru artık klupten para da almaya başlamıştı. ilk aldığı maaşla elini torbalarla doldurmus ece ye de bi sürü hediye almıştı. demekki emre de artık kıskanmıyordu eceyi. oda sahiplenmişti demekki küçük kardeşimzi
    ···
  3. 178.
    0
    *** o sene hayatımız normal akışında devam etti ben okulla emre antrnmanlarla annem eceyle uğrastı gitti. sizi çok beklettiğim için aradaki önemsiz yerleri atlıyorum panpalar hikayenın sonuna doğru hızlıca geliyorum aklınza takılan olursa sorarsınz
    ···
  4. 179.
    0
    *** evet lise 3teydik o sene. büyümüştük. emre okuldan ice kopmuş sadece futbola odaklanmıştı. ama biz de kabullenmiştik artık onu. çünkü yeteneği gerçekten dikkat çekici bi seviyedeydi. öle de oldu bi gün hocası babamla konusmuş. emreyi ankaradan bi klup istemiş. emreye iyi bi para önermişler. babam o akşam emreyi karşısına aldı konuştu. eğer para için gideceksen hiç gitme oğlum parayı düşünme dedi ama kariyerim açısından gitmem gerek dersen dur demeyiz biz de sana dedi emre kararlıydı gözlerinden okunuyordu bu
    ···
  5. 180.
    0
    *** gitmem gerek baba dedi. orda daha da geliştiririm kendimi dedi babamda hiç bir şey demedi nası dersen oğlum yarın ankaraya gidelim ozaman dedi. diger gün erkenden emreyle vedalastık ağlamaktan gözlerimiz şişmişti artık. küçük kardes ucuyordu yuvadan. babamla gittiler ankaraya. babam kluple konusup işlemleri tamamlayıp geldiğinde benim moralımn bozuk olduğu görünce oğlum üzülme dedi bak emre mutlu onun mutluluğunu yaşa sen de dedi ben de istemeye istemeye tamam dedim
    ···
  6. 181.
    0
    *** emrenin yanına bi kaç kez gitmiştik o sene içinde. yanına gidip destek olmuştuk. ama günlerden bir gün telefon acı acı caldı. hisstmiştim o an bir şey olduğunu. annem açtı telefonu. arayan emrenin ankaradaki klüp hocasıydı
    ···
  7. 182.
    0
    *** içime bi sıkıntı çökmüştü o an. annem telefonn karşısından gelen sesle ice paniklemişti. telefondaki ses emrenin maçta ayak bileğinin kırılıdığı solüyor mümkünse aileden biri yanına gelsin ama şu anda merak edilecek bir sey ameliyatı basarılı geçti diyordu. hemen babama ulaştık. babamda akşama uçak biletlerimizi aldı ailecek ankaraya emrenin yanına gittik. ne kadar da özlediğimi emreyi öle ayağı alcıda yatarkn gördüğümde farkettim
    ···
  8. 183.
    0
    *** annem hemen toplanıp emreyi de alıp istanbula gitmek istedi. ben bakarım oğluma diyordu. geçen o kadar yılın arkasından nası da güzel aile olmuştuk biz öle. bi kez daha gurur duymuştum tüm ailemle. ama doktor emrenin uzun bi yola cıkmasına izin vermedi. bizde klubun bizim için tuttuğu eve gittik emreyide alıp. o aksam uzun uzun konustuk dertlestık emreyle. emre hangi takımda oynamak istediğinden bahsedio sonra aklına sakat olduğu gelıyor moralı bozuluyordu. biz de o an destek oluyorduk tüm gücümüzle. yeniden düzelip yine herkesin gözde oyuncusu olcağından bahsediyorduk o zaman kendine geliyordu emre umutları tazeleniyordu
    ···
  9. 184.
    0
    *** o günlerde aklımdan kaderi sorgulamaya başlamıştım. bizim doğuya gidişimiz emrenin ailesinn yaşadıkları bizim berabr yaşadığımz olaylar şimdi tekrar yollarımızın ayrılması bunlar hep önceden belli miydi yoksa bizim tercihlerimiz mi bizi hayatta sürüklüyordu.
    ···
  10. 185.
    0
    *** emre 5 6 ay gibi bi sürede toplamıştı kendını. o ara yaz tatli girmişti. beraber antalyaya gitmiştik. emre tatilde ice toplamıştı kendni özel kum tedavisi falan görüyordu. kardeşimi çok özlediğimi içimde hisstmiştim o yaz. doya doya üç ayı beraber geçirdik dönüşte emre ankaraya döndü biz de istanbula döndk. bu arada emre klübünde oynamamaya başladığı için başka bir kluple anlaşmıştı. kariyerinde bi adım geriye gitmişti açıkcası. ama ben emre gibi bi 9 numaranın her takımda cok rahat oynuyacağımı düşünüyodum. kardesim diye torpil geçmiyordum gerçekten öyleydi
    ···
  11. 186.
    0
    *** beni de sınav heycanı sarmıştı bu arada. hedefimde ankarada herhangi bi hukuk fakültesi vardı bunun için çalışıyordum. niye mi? sebebi çok basit kardeşimin yanında olmak istiyordum ondan kopmak istemiyordum. emre de bu arada formuna dönmek için çok daha fazla çalışmaya başlamıştı. bazen telefonda saatlerce konusyorduk sadece emre antrenmanda neler yaptığını anlatıyor ben de onun yaşadığı mutluluktan keyif almaya bakıyordum
    ···
  12. 187.
    0
    ***sınava bi kaç ay kala biz bi kötü haber daha almıştık. emre tam topladı kendini her sey yoluna girdi derken bi sakatlık haberi daha almıştık. bu sefer çapraz bağını koparmıştı. ve toplaması cok zor görünüyordu. doktorun yanına gittiğimizde artık futbolu geçtim emre düzgünce yürürse şükredin demişti. dünyalar başımıza yıkılmıştı o an. emre'nin en bbüyük destekcisi olan futbol onu terkedip gidiyordu.. tıpkı cocukluğunda ailesinin onu terkedip gittiği gibi...
    ···
  13. 188.
    0
    *** emreye bu haberi babam sölemişti. gözlerinden yaşlar akıyordu o an ikisinin de. ama emre dirayetli bi şekilde ben burdan kalkcam 9 numaramı giycem futbolumu oynucam hiç merak etmeyin dedi. biz de emrenin bu hayalini kırmak istemedik ne yalan söyleylm
    ···
  14. 189.
    0
    *** emre bi süre bizimle istanbulda kaldıktan sonra ankaraya döndü. özel bi fizyoterapistle çalışmaya başladı. ben de bu arada sınava girmiş gayet ii geçmişti. ama emre ankara da kalabilcek miydi. emre ankaradan giderse ben ankara da tek kalcaktım. demiştim ya size en başta yalnızlığı hiç sevmiyorum diye... korkmuştum emrenin gitmesinden tek kalmaktan...
    ···
  15. 190.
    0
    *** emre gün geçtikce toparlıyordu kendini. ayağını güçlendirici antrenmanlara devam ediyordu. bi yandan da alışveriş merkezinde iş bulmş part time orda çalışıyordu. babam ne kadar kızdıysa da çalışma diye laf dinlememişti emre. bu arada emrenin saçlarının büyük bi kısmı beyazlamıştı. bu da çektiği sıkıntıların dış dunyaya yansıması demek oluyordu. ilerleyen günlerde yaptığım tercihin sonucu gelmişti. ama hiç heyecan yoktu. zaten puanım çok çok altında bi yeri tercih etmiştim. ilk tercihim olarak ora gelmişti. artık bana da ankara yolu gözükmüştü. ya emre o nerde olcaktı?
    ···
  16. 191.
    0
    *** babam emreyle benim için ev tutmustu ankarada. emre kendini burda iyi hissediyordu. çalışmaya burda devam etcekti. bana hiç sölemedi ama belki de benim için kalmıştı ankarada. hiç öğrenemeyeceğim bunun cevabını. nese ben 1. sınıfa başlamıştım emre de bi yandan antrenmanlar bi yandan iş uğraşıyordu. hayatımın en kötü senesini yaşıyacağımı bilmiyordum o zamanlar
    ···
  17. 192.
    0
    *** babam bi dediğimizi iki yapmıyordu. şımarık bi şekilde araba istemiştik o sene babamda kabul etmişti saolsun almıştı orta düzey bi araba. bu arada emre futboldan iyice umudunu kesmişe benziyordu. bireysel idmanlarına gitmiyor part time çalıştığı işe full time gitmeye başlamıştı. bense hiç sormuyordum futbola olan ilgisinin ne alemde olduğunu
    ···
  18. 193.
    0
    *** beyler hikayeyi çok uzattığımı düşündüğüm için baya hızlı anlattım bugun. birazdan da bitircem. hızlı gittiğim için atladığım yerler kafanza takılan yerler falan olursa sorun daha drtaylı bilgi veririm. ama şimdi aklıma o günler geldi. bi rakı koyuyum kendime son cümlelerimi rakı bardağımın eşliğinde yazarım
    ···
  19. 194.
    0
    ***dinleyenler ses etsin ben rakımı koyana kadar
    ···
  20. 195.
    0
    *** geldim panpalar eşlik edin bana
    https://www.youtube.com/watch?v=cz1Exy9u4Ic
    ···