bu hikayem inci sözlüğe

hediye olsun
edit: yoğun sorular üstüne belirtiyorum hikayede gaylik pustluk muallaklik yok
iyi seyirler :D
edit2 : https://www.youtube.com/watch?v=cz1Exy9u4Ic

reservlerinizi alın 10 dk içinde giriyorum entrileri

@4 konusu dram panpa bi arkadaşımın yaşadığı benim de tanık olduğum olaylar

hikayenin bi kısmını worde yazdım siz okurken ben de yazmaya devam etcem

@7 eleştirilerini bekliyorum panpa yazmaya başlayınca

başlıyorum kopyalamaya beyler
edit: giriş kısmı sizleri biraz sıkabilirim
edit2: okuyanlar ses versin de boşa anlatmadığımı bileyim

***bizim buralar soğuktur. ama iklim mi daha soğuktur insanımız mı onu bilmiyorum...
annem babam güneyin sıcak ikliminde tanışıp evlenmişler ama ben doğunun bir o kadar soğuk ikliminde dünyaya gelmişim.
babam doktor annem ise babamın doktor oluşuna kanıp okulu yarıda bırakıp öğretmen olma şansını elinin tersiyle yitmiş bir ev hanımı.
babam doğu görevi için tayini çıktığı sıra ben de dünyaya gelmek için emin adımlarla ilerlemekteymişim.
hepimizin hayatında kırılma noktasıdır bu doğu görevi hikayemiz de tam burada başlamaktadır

***babamlar güneyden kalkıp doğuya yerleştikten 5 6 ay sonra ben dünyaya gelmişim. babam kendi şehrine olan özleminden dolayı herhalde
güney koymuş benim adımı. babam doğu görevini tamamladığı sıra ben de büyümüşüm ama o ara babam çok kritik bir karar daha
almış ve doğuda görev yapmak istediğini burda kalmak istediğini belirtmiş üst makamlara.
yıllar sonra sorduğumda bile hiç pişman değilim oğlum ordaki insanların daha çok ihtiyacı vardı bana oğlum der.
baba niye bu kadar idealist oldun ki sanki. niye bu ideallerini bize de yaşatmak zorunda kaldın.

*** nese artık türkiye'nin en doğusunda bi yerlerde doğan ben burda büyücektim buralı olmuştum ben de artık.
okul zamanı gelmişti. okula kayıt yaptırdığımız günü dün gibi hatırlıyorum. tek başına arkadaşı olmayan sadece annemle vakit geçiren
bir çocuktum okuldan bi arkadaş bulma ihtimalim beni heyecanlandırıyordu. ki öyle 7 yaşına gelmiştim ilk arkadaşlarımı burda
tanımıştım. o gün okul müdürüydü galiba babamla konustuğunu hatırlıyorum. cengiz bey sizi astsubay hüseyin beyle tanıstıryım
demişti yanındaki o güzel saçlı beyaz tenli benden daha kısa boylu çocuk da benim ilk arkadaşım emreydi.

*** emrenin gözler çakmak çakmaktı o ilk bakışı hiç atamadım hafızamdan. babam bize el ele tutuşmamızı söleyip sınıfa soktu
ve aynı sıraya oturttu. ilk arkadaşım aynı zamanda sıra arkadaşım olmuştu. babam bu hareketiyle bi kez daha hayatımda
çok kritik bi hamleye imza atmıştı. ama hangimiz nerden bilebilirdi ki geleceğin bize neler göstereceğini?

*** emre ve ben iyi anlaşmıştık. belki o da benim gibi bu şehirde tek başınaydı. hiç arkadaşı yoktu birbirimize yol arkadası
olcaktık belki ikimizde. birbirimizin ilacı olmuştuk yalnızlığımızı gidermiştik. bi yıl o kadar hızlı geçmişti ki bu bi yıl içinde
emreyle aynı anda okumaya başlamıştık bahçede kozalakla yaptığımız maçlarda hep aynı takımda olmuştuk bir an olsun farklı sıralarda
oturmamıstık sınıfta. aynı anda tenefüse çıkıyor aynı anda beslenme cantamızdaki peynir ekmeği yiyorduk. bu sırada aileler de
bizim kadar iyi anlaşmaya başlamıştı. annem bu şehirde çok sıkılıyordu belliydi ama babamın meslek aşkı yüzünden annemin de babama
olan aşkı yüzünden bi kere bile off! demiyordu annem. bahar teyze de ( emre'nin annesi) annem gibi bu şehirde mutlu değildi

*** 2 farklı ev 2 farklı aile vardı ama 2 mutsuz çocuk 2 mutsuz eş 2 meslek aşkıyla yanıp tutuşan baba vardı. aile reisinin baba olduğu
bi toplumda tabi ki babaların sözü geçiyordu ve bu iki aile de doğunun bu şehrinde yaşamak zorundaydı.o sene iki aile de birbirini tanımıştı
yeterince. yaz tatili geldiği zaman biz babamın yıllık izninde annemin o güneyin çok sevdiği doğduğu şehre gitmiştik. ben ilk defa o yaz
ismimin anlam verdiği o güney sahillerini tanıma fırsatı bulmuştum. daha önceleri de gidiyorduk ama ben büyümüştüm galiba aklım ermeye başlamış
olmalıydı. emregil de kendi memleketlerine tatile gitmişti. tatil sırasında çok sıkılmıştım ben doğru dürüst arkadaşım olmamasının acısını yaşıyordum
bir an önce bitsin diyordum tatil. daha doğrusu keşke emre de burda olsa da tatilin bi anlamı olsa diyordum.

***nese panpalar tatil bitip bingöle geldiğimiz zaman ilk iş emrelerin evine gitmek olmuştu. emreler daha gelmemişti ama. üzüntüyle döndüm eve.
bi kaç hafta geçmesine rağmen emreler gelmemişti. okulların açılmasına bi iki hafta kalmıştı. babam o akşam yemeğinde bahar teyze'nin rahatsızlandığını
emregilin tatili biraz daha uzatcağından bahsetmişti. yine yalnız kaldığımın sinyalleriydi bu. okullar açılmıştı ben sırada tek başıma oturuyor gelmek isteyeni
emre gelcek dolu diyerek kovuyordum. biraz huysuzlanmışmıydım ne ?

*** yaklasık bi ay geçtikten sonra emregil gelmişti. ama emrede bi gariplik vardı emrenin o boncuk boncuk bakan gözleri gitmiş anlamsız bakan bi çocuk gelmişti
yerine. teninin rengi solmuş bi garip olmuştu. çözememiştim o zamanlar belki de çözüm beni korkuttuğu için üstüne gitmemiştim. önceleri her tenefüs maç yaparken
emre tenefüslere çıkmaz olmuştu. kızmıstım emreye. zaten yeterince geç geldi şimdi de aramıza katılmıyor diyordum. ben onu özlemiştim ama demekki o beni hiç
özlememiş diyip kızıyordum ona iyice. yalnız kalmak istemiyordum. sevmiyordum yalnızlığı. ki hala sevmem yalnızlığı, yalnız kaldığımda bi garip olurum kendimi
sigaraya veririm

@20 panpa siz okumaya başlayın ben de yardırcam bi yandan

*** nese o ara bizim evdeki konuşmalara kulak misafiri oluyordum
babam: bahar hanım çok kötüymüş
annem: e neyi varmış?
babam: bilmiyorum hüseyin tam bir şey sölemedi ruhsal sorunlarmış galiba
annem: zor napcaklarmış peki
babam: bilmiyorum ama burda kalmamaları gerekiyormuş

ben: hasgibtir ya emre gidiyor mu yani :( ???

*** o sene bahar teyze kendi memleketine gitmiş emreyi de yanında zütürmüştü. hüseyin amca ise görevi gereği burda kalmıştı. ben yine yalnız kalmıştım
ama annem her fırsatta bana yalnız olmadığımı başka arkadaşlar bulmam gerektiğini sölüyordu. o sene emresiz tatsız tuzsuz bi başıma geçmişti. o soğuk
kış günleri içimi ısıtcak arkadasım olmadan geçmişti

*** diğer yılın başında hüseyin amca bizim oturduğumuz 3 katlı evin üst katını tutmuştu. taşınma sırasında ben de küçük kolilerden birini taşırken kulağıma
yaklaşıp emre seni çok özlemiş burda devam etcek okula bu haftasonu annesiyle berabr geliyorlar demişti ama ben çok özlemişten sonrasını dinlememiştim bile
çok mutlu olmuştum. emregil gelmişti hem de artık komşumuzdu daha yakındık onla .
edit: buraya kadar okuyanlardan eleştiri istiyorum
edit2: betimlemeleri biraz uzun tuttum size olayları daha iyi yaşatabilmek için sıkılan olursa sölesin

@26 panpa 7 yaşımdan 25 yaşıma kadar olan bi zaman dilimi. isteğe göre uzatıp kısaltırım hikayeyi

*** emre gelmişti hem de eski emre gelmişti. mutluydu gözleri eski gözleri gibi bakıyordu. bi akşam bize gelmişlerdi emreler. bahar teyzeyi uzun süre sonra orda
görmüştüm. çok kötüydü bahar teyze. emrenin kötü olma sebebi annesiydi yeni anlamıştım onu. emreler gidince anneme yaklaşıp sordum
-anne bahar teyze'nin neyi var
+ olum hasta bosver
-babam düzeltemez mi onu anne?
herhalde bu sorum annemin çok hosuna gitmiştiki sarıldı orda bana sımsıkı. ben de daha fazla üstelemedim sormadım başka bir şey