bu hikayem inci sözlüğe

fırsat buldukça worde karalıyorum bi şeyler ilerleyen saatlerde toplu girerim

reservler çoğulmaış. eyv panpalar. ama bi kaç panpam söledi hikayede zaman yönünden sıkıntı olmuş net olmamış. panpalarımın uyarısını dikkate alcam bundan sonraki entrlerde o sıkıntıyı çözeriz umarım

Reserved

reserved

*** emreyle okul çıkışları birbirmizi bekler eve kadar beraber yürürdük. ben seçmelerden sonra yakınlarda olan emrenin okuluna gittim. dersten çıkması bekledim tam
o sıra okulun merdivenlerinde emreyi gördüm. hemen dikkatimi çekerdi zaten. ama şaşırtıcı bi durum vardı. çevresinde 2 3 tane kız 4 5 tane erkek güle güle geliyorlardı
bizim küçük kardeş baya genişletmiş çevreyi şuna bak dedim içimden. yanıma gelince arkadaşlarına görüşürüz diyerek ayrıldı onlardan. ama çok hoşuma gitmişti bu.
yaşadığı olaylar yüzünden içine kapanık olmasından dünyadan kopuk olmasından korkuyordu annem. hatta bü yüzden babamın tanıdık doktor arkadaslarından pgibolojik destek
de almıştı emre. ama görünen o ki bizim ufaklık baya sıcakkanlıydı.

*** nese eve doğru yürürken konu seçmelere geldi emreye kaleci olarak seçildiğimi söledim. o da murat hoca yarın bizde de seçme yapcakmış dedi.
+ ee rakip mi olcaz diye sordum ağzımı ayıra ayıra.
- yok abi katılmıcam secmelere dedi
+ niye oğlum korkma seçer hoca seni kesin ( emrenin ne kadar iyi futbol oynadığını biliyordum )
- abi korku değil de...
+ e olum korku değilse ne bu ?
- yok ya oynamak istemiyorum. canım istemiyo demişti

***eve gelene kadar zorlamıştım emreyi ama bi türlü tmm dedirtememiştim. aklında bir şey olduğu zaman emreyi kararından döndermek çok zordu. inatçı bi çocuktu.
ama ben de yeni yeni tanıyordum kardeşimi. gittim anneme anlattım olanları o da emreyle konuşacağını söledi. akşam babamla birlikte emreyi sorguya çektiler
resmen :D çocuk dayanamadı ve futbol oynadığı ayakkabısını buraya taşınırken kaybettiğini başka da futbol ayakkabası olmadığını söledi. bunun üstünde babam
sert bi şekilde e niye demiyorsun bize oğlum kalkın giyinin gidiyoruz dedi kalktık çarşıya doğru gittik. baya alışveris yaptık doldurduk cantayı. bana bi çift kaleci
eldiveni aldık emreye de forma ayakkabı falan aldık. yanlış hatırlamıyorsam sportaçın bi ayakkabısını almıştık. ve babam bi kez daha becermişti bütün ailenin gönlünü fethetmeyi. en başta da emrenin gönlünü fethetmişti.

takipteyim panpa devam

Reserved

reserved

reserve

*** ama paniklemiştim. emreye bi şey olduysa diye. tam yeni yeni alışırken bi şey olursa çok üzülürdüm. ilk kavgama emre için girdim ben. ilk dayağımı emre için atmıştım. ama allahtan emrenin ciddi bir şeyı yoktu. akşam eve geldiğimizde annem emre için endişeli bana ise kızgındı. emreyi yatırdıktan sonra yanıma gelip azarlamıştı beni. tam suratım düşmüştüki babam gelip saçımı okşayıp aferin oğlum diyince yüzüm gülmüştü

*** emre yere düşünce başını kenarda duran taşa çarpmıştı. hemen koşarak yanına gittim gittiğimde başının kanadığını farkettım. hem gözleri de kapalıydı noluorz lan :( niye açmıodu gözlerini.. o sıra emrenin başında duran beden eğitimi hocamız aynı zamanda hakem, etrafını açın nefes alsın diye bizi uzaklastırdı eliyle. ben tam o anda emreye çelme takan muallakyi gördüm. koşarak üstüne sıçradım altıma aldım bu muallakyi. ama baya ciddi ciddi dövüyorum oğlanı. o sıra veliler gelip beni çocugun üstünden aldılar. ben tam kalktığım anda bebeye tüm gücümle bi tekme daha atmıştım o tekmeyle içim soğmustu biraz ne yalan sölüyüm

*** turnuvanın son maçı bizim okul ile emregilin okulu arasındaydı. ama benim aklım maçta değildi bizim kardeşi futbolcu olabilme ihtimalini düşünüyordum. maç başlamıştı ama ben bu düşüncelere dalmıştım tam o sırada emre topu biraz sürüp benim de dalgınlığımdan yararlanıp uzaktan bi göle imza atmıstı. bizimki kalitesini ortaya koyacaktı farkını hissettircekti belli olmuştu. emre o maç bana 3 4 tane gol atmıştı. maçın sonlarına doğru bizim takımdan bi muallak emreye çelme takmıştı tabi ozamanlar toprak sahada oynuyoruz

*** maçlar başlamıştı yani maçlar dediysem öle lig usulu bi şey gelmesin aklınıza 3 4 maçlık bi serüvendi. bi kaç maç geride kalmıştı. ben emrenin maçları izliyordum o da benimkileri. ama ben emrenin maçını izlerken veliler arasında geçen konuşmalara kulak misafiri oluyordum. göğsüm kabarıyordu amk beyler anlatamam. herkes bizimkinden bahsediyordu. bu çocukta kimmiş nası oynuyo öle falan diyorlardı. yine velilerden bi kaçı öle konuşurken atladım
-amca o benim kardeşim!!
+aaa öle mi hanginiz büyük?
- ben büyüğüm ( niye böle demiştim abilik olayına iyi kaptırmıştım demekki kendimi)
+ kardeşin çok yetenekli maşalah tanju gibi vuruyor toplara annenlere söle okumasın boşuna hiç...

hikayemizin bi kırılma noktası da burda gerçekleşiyordu. benim aklıma çok yatmıştı bu fikir küçük kardeşimi topçu yapması için konuşabilirdim babamla

reserved

kardeş bu nasıl bir hikaye verdim şukunu rizörvemi de aldım devdıbını bekliyorum başarılar

@183 birazdan geliyorum panpa

devam panpa

*** babamın uğraşları üstüne emre de artık maçlara hazırdı. sohbet ettiğimiz sıralar dedesinin istanbulda bunu bi futbol takımının altyapısana verdiğinden falan bahsetmişti. hatta ağzından kaçırır gibi olmuş ve ailesinin acısını futbolla unuttuğundan bahsetmişti. ki ilerleyen zamanlarda emre olan bu tüm kötü olayların başlangıcı olarak annesinin intiharını sorumlu tutuyordu bu yüzden annesine olan nefreti yıllar geçse de hiç azalmamıştı. babam sayesinde bu maçlarla biraz olsun üzüntüsü azalcaktı. belki de bi an bile aklından çıkarmadığı ailesi maçlar sırasında aklından uçup gitcekti