1. 351.
    0
    ***biz hemen toplanıp emreyle birlikte istanbula gittik. artık bazı şeylere kafamız daha da basıyordu. çocuk değildik artık hüçlü olmak hayata karşı koymak zorundaydık. evet zorundaydık. emrenin hissettiği acı kadar ben de acı yaşıyordum en derinlerde. hani ikiz kardeşlerde olur ya bi kardeşin canı yandığı zaman diğeri de ağlar işte öle olmuştuk. bu içime işlemişti benim. emrenin yüzündeki çizgiler belirmişti ama yakışıklılığından hic bir şey kaybetmiyordu. her yeni acı emreyi biraz daha erkek yapıyordu. ama ya şmdi nolcaktı. kalan tek akrabası da hayattan göçüp gitmişti
    ···
  2. 352.
    0
    yok artık amk sırada kim var panpa ebesimi ölüyo diğer partta. benden sana öneri o çocuktan uzak dur bi cenabetlik var amk
    ···
  3. 353.
    0
    devam panpa
    ···
  4. 354.
    0
    *** dedim ya nolcaktı şimdi emre. kimi kimsesi kalmamıştı. en azından şimdlik öle düşünebilirdik. emreyi de alıp bize gelmiştik o gün. beraber aynı odada kalmıştık. annemgilin sesleri geliyordu içerden
    - ne dersin doğru mu düşünüyoruz?
    + bence gayet doğru düşünüyoruz
    -o zaman yarın çocuklara söyleylm
    + kahvaltıda söleriz güney bi sey demez umarım
    - demez demez bizden daha çok ister o...

    hoppp neyi istiyodum lan ben. nese babamlar böle konusurken emre yutkunuşlarını saklamaya çalısıyordu. kafasını yastıga koymasıyla göz yaşlarını dökmesi bir oldu. hiç kıyamadm o an sesimi de çıkartmadım ki doyasıya ağlasın diye
    ···
  5. 355.
    0
    reserved
    ···
  6. 356.
    0
    *** bu arada ben daha yeni kardeşim mi dedim ?? evet bu size verdiğim bi ipucuydu. öyle laf olsun diye kardeşim demedim emreye. gerçekten kardesim olduğu için dedim. nese gece gece kafaları açmadan olayların sırasını takip edelim.
    o yazın sonuna doğru daha doğrusu bizim tatilimizin son noktası gelen bi telefondu. arayan istanbuldan biriydi. bu kez emrenin dedesini kaybetmiştik. bi kez daha bi kayıp daha verdi emre. hem de her şey yeni yeni yoluna girmişken. adalet miydi bu? ne kadar da acımasızsın be dünya... ya da bazı şeylerin önü açılsın diye kader olması gerektiği gibi bi hayat sürüyordu önümüze
    ···
  7. 357.
    0
    up up up up
    ···
  8. 358.
    0
    reserved
    ···
  9. 359.
    0
    @103 reis reservini al ozaman sonra aramıza katılırsın
    ···
  10. 360.
    0
    bak giberim en sevmedigim seydir beklemek yaz worlde topluca at amk
    ···
  11. 361.
    0
    annen ne tepki verdi panpa onu niye yazmadın amk
    ···
  12. 362.
    0
    tamam biraz hızımız düşcek kusurabakmayın. worde yazdığım kısım bitti tek tek gircem entrleri
    ···
  13. 363.
    0
    Reserved
    ···
  14. 364.
    -1
    *** bi gün emreyle otururken emre o çocuk haliyle bana öle bi söz söledi ki hala aklımdan çıkmıyor. annem bize yemek yapmış onu yedirmişti odaya geldiğimizde
    emre: ne kadar şanslısın güney
    ben: niye öle dedin?
    emre: ne güzel annen sağlıklı duruyor yanında
    ben: seninki de düzelcek ama
    emre: benim annem delirmiş güney düzelmicek bi daha
    bu lafın üstüne oda da bi sessizlik çocukluk aklımla hic bi cevap verememiştim. ha şimdi aynı durumda olsam yine cevap veremem ama nese
    ···
  15. 365.
    -1
    Sonra emreyi eve çağırdım ve ağzına verdim
    ···
  16. 366.
    -1
    beyler hikaye sarmadı herhlde
    ···