1. 1.
    +2
    adam emre belözoğlunu anlatıyor beyler.
    ···
  2. 2.
    +1
    @116 yok panpa hikayenin sonuna kadar ölüm yok başka
    ···
  3. 3.
    +1
    Yazsana lan işi gücü bıraktık seni takip ediyoz aq
    ···
  4. 4.
    +1
    *** benden bu kadar panpalar ne yüreğimin ne ellerimn daha fazla yazmaya gücü yok. yalnızlığımı paylastım burda sizlerle. seviliyorsunuz amk muallakleri
    ···
  5. 5.
    +1
    *** ama erkek adam dediğin veda etmeden gider dimi sen de haklısın
    ···
  6. 6.
    +1
    *** annem bu kavgalara bi çözüm bulmak için emregili sürekli yemeğe çay içmeye ya da kahveye çağırıyordu. her akşam bizdelerdi emregil. biz odamıza geçtiğimiz zaman
    oturma odasında sesler yükseliyordu emreninkiler tartışıyordu bizimkıler de sakinleştirmeye çalışıyordu ama ne mümkün. yine bi akşam bize yemeğe geldi emreler.
    yemeği yedikten sonra biz oyun oynamaya içeriye gittik yine o sırada içerde bi ses duyduk hemen çıktık baktık annemin elindeki çay tepsisi düşmüş ve üzerindekiler
    kırılmıştı. o sırada hüseyin amcayla bahar teyze hala kavga ediyorlardı.
    bahar teyze emrenin elinden tutup hadi olum çıkıyoruz diyip bir hışımla kapıyı çarpıp çıktı
    ···
  7. 7.
    +1
    *** diğer yılın başında hüseyin amca bizim oturduğumuz 3 katlı evin üst katını tutmuştu. taşınma sırasında ben de küçük kolilerden birini taşırken kulağıma
    yaklaşıp emre seni çok özlemiş burda devam etcek okula bu haftasonu annesiyle berabr geliyorlar demişti ama ben çok özlemişten sonrasını dinlememiştim bile
    çok mutlu olmuştum. emregil gelmişti hem de artık komşumuzdu daha yakındık onla .
    edit: buraya kadar okuyanlardan eleştiri istiyorum
    edit2: betimlemeleri biraz uzun tuttum size olayları daha iyi yaşatabilmek için sıkılan olursa sölesin
    ···
  8. 8.
    +1
    @173 gibtir git burdan. emre benim canımın bi parçası bi daha böle bi espri yaparsan seni giberim
    ···
  9. 9.
    +1
    ***ayraç***
    hikayenin devamı gelecek panpalar şimdilik bu kadar ilerleyen saatlerde devam ederiz
    ···
  10. 10.
    +1
    Eline yarragina kuvvet ece huurmu panpa ilk gibtiginiz kizmi grup mu yaptiniz
    ···
  11. 11.
    +1
    okuyan var mı ?
    ···
  12. 12.
    +1
    @61 tek dinleyicim olarak sana yazıyorum panpa kıymetini bil :D
    ···
  13. 13.
    +1
    nerelerdesin azizim yazsana
    ···
  14. 14.
    +1
    ***evet nerde kalmıştık. kader demiştik en son. peki kader nedir? bize sadece oynamak düşen bi rol mü yoksa kendimiz yazıp kendiğimiz doğaçlama oynayabildiğimiz bi rol mü? anlaşılan metinde olmayan tek bir cümleyi bile söylemeye iznimiz olmayan bi rolmuş. olaylar şöyle gelişti bundan sonra:
    emre yazın geldi 2 bucuk 3 ay bizde kaldı. hatta bana yüzmeyi bile o öğretti. babamın yıllarca uğraşıp benim bir türlü öğrenmek istemediği aktiviteydi yüzme. emreye sorduğumuzda bu yüzme taktiklerini hep dedesi öğretmiş. anlaşılan kardeşim dedesiyle baya keyifli bi hayat sürmüş bensiz.
    ···
  15. 15.
    +1
    *** ben bu seslerin ne olduğunu anlamadan bi ses daha duydum bu ses tanıdıktı. insan en yakın arkadaşının ağlama sesini tanımaz mı? tanır tabi ki ben de emrenin ağlama
    sesini tanımıştım. içgüdüsel olarak yataktan kalktım tam kapıya doğru giderken babamın sesini duydum sen güney'in başında kal dedi anneme ve hızlıca çarptı bizim evin kapısını
    o ara annem gözleri yaşlı bi şekilde odama geldi aldı beni yatağıma koydu. bu ses neydi anne? emre niye ağlıyor?
    cevapsız kalmıştı bu sorularım. daha doğrusu annem cevabı biliyor ama sölemiyordu...
    ···
  16. 16.
    +1
    @102 unut o çocugu görüşmücez bi daha gibisinden tepkiler panpa. hatırlamak istenmeyen şeyler
    ···
  17. 17.
    +1
    Devam panpa
    ···
  18. 18.
    +1
    arkalardan rezerve
    ···
  19. 19.
    +1
    hediye olsun
    edit: yoğun sorular üstüne belirtiyorum hikayede gaylik pustluk muallaklik yok
    iyi seyirler :D
    edit2 : https://www.youtube.com/watch?v=cz1Exy9u4Ic
    ···
  20. 20.
    +1
    senin daşşağına gurban melek gibi adamsın rizörvemi aldım yaz bakıyım
    ···