bu hikayem inci sözlüğe

devam panpa

@183 birazdan geliyorum panpa

kardeş bu nasıl bir hikaye verdim şukunu rizörvemi de aldım devdıbını bekliyorum başarılar

reserved

*** maçlar başlamıştı yani maçlar dediysem öle lig usulu bi şey gelmesin aklınıza 3 4 maçlık bi serüvendi. bi kaç maç geride kalmıştı. ben emrenin maçları izliyordum o da benimkileri. ama ben emrenin maçını izlerken veliler arasında geçen konuşmalara kulak misafiri oluyordum. göğsüm kabarıyordu amk beyler anlatamam. herkes bizimkinden bahsediyordu. bu çocukta kimmiş nası oynuyo öle falan diyorlardı. yine velilerden bi kaçı öle konuşurken atladım
-amca o benim kardeşim!!
+aaa öle mi hanginiz büyük?
- ben büyüğüm ( niye böle demiştim abilik olayına iyi kaptırmıştım demekki kendimi)
+ kardeşin çok yetenekli maşalah tanju gibi vuruyor toplara annenlere söle okumasın boşuna hiç...

hikayemizin bi kırılma noktası da burda gerçekleşiyordu. benim aklıma çok yatmıştı bu fikir küçük kardeşimi topçu yapması için konuşabilirdim babamla

*** turnuvanın son maçı bizim okul ile emregilin okulu arasındaydı. ama benim aklım maçta değildi bizim kardeşi futbolcu olabilme ihtimalini düşünüyordum. maç başlamıştı ama ben bu düşüncelere dalmıştım tam o sırada emre topu biraz sürüp benim de dalgınlığımdan yararlanıp uzaktan bi göle imza atmıstı. bizimki kalitesini ortaya koyacaktı farkını hissettircekti belli olmuştu. emre o maç bana 3 4 tane gol atmıştı. maçın sonlarına doğru bizim takımdan bi muallak emreye çelme takmıştı tabi ozamanlar toprak sahada oynuyoruz

*** emre yere düşünce başını kenarda duran taşa çarpmıştı. hemen koşarak yanına gittim gittiğimde başının kanadığını farkettım. hem gözleri de kapalıydı noluorz lan :( niye açmıodu gözlerini.. o sıra emrenin başında duran beden eğitimi hocamız aynı zamanda hakem, etrafını açın nefes alsın diye bizi uzaklastırdı eliyle. ben tam o anda emreye çelme takan muallakyi gördüm. koşarak üstüne sıçradım altıma aldım bu muallakyi. ama baya ciddi ciddi dövüyorum oğlanı. o sıra veliler gelip beni çocugun üstünden aldılar. ben tam kalktığım anda bebeye tüm gücümle bi tekme daha atmıştım o tekmeyle içim soğmustu biraz ne yalan sölüyüm

*** ama paniklemiştim. emreye bi şey olduysa diye. tam yeni yeni alışırken bi şey olursa çok üzülürdüm. ilk kavgama emre için girdim ben. ilk dayağımı emre için atmıştım. ama allahtan emrenin ciddi bir şeyı yoktu. akşam eve geldiğimizde annem emre için endişeli bana ise kızgındı. emreyi yatırdıktan sonra yanıma gelip azarlamıştı beni. tam suratım düşmüştüki babam gelip saçımı okşayıp aferin oğlum diyince yüzüm gülmüştü

beyler hikaye sarmadı herhlde

reserve

reserved

Reserved

takipteyim panpa devam

reserved

biraz arkadan geliyorum ama panpa bence şuan dozu çok iyi tutturdun böyle devam eline kuvvet

@196 tamam panpa sen yakala bizi ben de biraz hız kestim zaten

seri yaz

gececi tayfa buraya uğrarsa yazmaya devam ederim

@198 şimdi yazcam biraz daha panpa elimden geldiğince hızlı yazarım

*** 7. sınıftan 8. sınıfa geçerken babam polikilinik açmaya karar vermişti. yer olarak da istanbulda karar kılmıştı. istanbul dendiği zaman emre'nin gözleri buğulanmıştı. sanırım dedesi gelmişti aklına. galiba dedesine çok bağlanmıştı emre. her ölüm zamansızdır ama dedesinin gidişinin hiç sırası değildi. tam her şey yoluna girdi dediği zaman kaybetmişti ama hayat ne kadar garip ki tam her şeyi kaybettim dediği zaman yeni bi aile kazanmıştı