bu hikayeden cok ders alicaksiniz cok

babamı biliyorsunuz zaten adam zaten hastaydı büyük streslere gelemiyordu işten izin aldı. allahtan patronu çok anlayışlı bir adamdı. babamın çalışmadıgı dönemlerde bize yardım etti.. teyzem her gece yemek getirirdi. evin işleriyle o ugrasıyordu.. teyze anne yarısı derler ya ben teyzeme anne derim..
eda da beni yalnız bırakmamıştı. sinan olanları anlatmış olabildigince her zaman yanıma geliyordu. okulu olmadıgı zaman tabi..
- ben senin hep yanındayım merak etme aşkım bugünleri beraber aşıcaz
- biliyorum hayatım
- şimdi ben biraz ders çalışıyım geç cevap atabilirim
- tamam hayatım dersin bitince mesaj at

hadi bakalım devam o zaman

neyse beyler devam edelim ;
arkadaşım sinan olmasaydı belki de şu an bunları size anlatabiliyor olamazdım.o beni hayata baglayan kişi oldu. edayı hatırlattı bana biraz babamı hatırlattı onlar için ayakta olmam gerektiğini söyledi. onun hakkını bu hayatta veremicegimi ne yaparsam vericegimi bilemiyorum.bu hataları sizin yapmanızı istemiyoum etrafımda bi sürü arkadaşım beni dinlemiyor benim eski halimi görüyorum onlarda eminim sizin de aranızda benim gibi hatalar yapan annesine kardeşine babasına ya da herhangi bir akrabasına küs olan kötü davranan vardır.ya da onların size sürekli kötü davrandıgını dusunuyorsunuzdur. olsun beyler , onlar sizin canınız.. ne olur benim gibi yanınızdan gidince anlamayın..

geldim beyler @165 kardeşim olaya duygu karışınca böyle oluyor ne yazdıgımı ben de anlamıyorum kusuruma bakma

rizörv

başları güzeldide sonlarda takunu çıkardın vizeyede çalışmadım ak seni takip edecem die amk

benim ki edaydı

hadi dinleyek amk hüzünlendim

kardeşim devam et gece gece hüzünlendirdin baya ..

bu şarkıyı annem öldükten sonra yaklaşık bir ay her gün her gece dinledim sigaraya daha da cok sarıldım annem sürekli aklımdaydı aglaya aglaya bu şarkıyı dinlerdim .. isterseniz bir 10 dakika sigara molası verelim de dinleyelim beyler
http://fizy.com/#s/1aht2h

@154 bak bin bizde seneler önce össye girdik sen kimi gibiyon bin telefonla içeri girecen gibtir git yat amk liselisi gelmiş burda palavra atıyon

her gün kavga ettigim kadın artık yoktu.her eve geldiğimde beni sinir eden illa ki bir şey bulan kadın yoktu.o zamanlar degerini bilememişim. annem canım annem diyemedim. beni alısverıse cagırdı ama gitmedim. bunları unutmak mümkün olmuyor bunlaı içinden silmek mümkün olmuyor.siz çok şanslısınız beyler annenizle tartısabildiginiz icin bile sanslısınız.o varsa sanslısınız bir de kardeşiniz varsa çok şanslısınız keşke sizin yerinizde olsam sadece bir günlügüne de olsa sizin anneniz benim annem , kardeşiniz de benim kardeşim olsa..

annem de ondan özür dileyemeden gitmişti işte. dinlememişti beni bir kez olsun belki dinlese beni affederdi gözlerini bir kez açıp ona aldığım çiçekleri görse oglum diye sarılabilirdi.ona hastanede hazırladıgım bir defter vardı keske onu görseydi küçük küçük notlar yazıyordum o deftere şimdi ben istanbul’da degilim ara sıra gidiyorum annemin yanına.. onun hemen yakınına gömmüştüm belki de o okuyordur defteri benim pişman oldugumu biliyordur.. ama defterle ilgili hiçbir şey söylememişti belki de çok uzagında kalmıştı defter.
belki de çok geçti ona bir şeyler anlatmak için..

az biraz takunu çıkartıyosun gibi geldi bana bilader

annemin bir an önce kalkması gerekiyordu ona aldıgım hediyeler artık odasına sıgmıcatı çok heyecanlıydım.ama her şey babamın bana anlattıgı gibi değilmiş. babamla doktorun konuşmalarını duydum annemin durumu giderek kötüleşiyordu doktor bu saatten sonra yapıcakları bir şey olmadıgını fazla yasayamıcagını söylüyordu.
yıkıldım. kardeşimden sonra annem de beni terkedicekti. babama öğrendiğimi söylemedim.o zaten ben konuşmadıkça konuşmazdı ben de susunca.1-2 gece sadece sustuk.. annemi kaybettğimi duyunca babam bayıldı ben de o anı anlatacak kadar kuvvetli bir yazar değilim maalesef. alhah kimseye öyle bir acı yaşatmasın başka bir şey istemiyorum.ne sitem ediyorum artık ne de “neden ben “ diye bagırıyorum. sadece kimsenin böyle bir acı yaşamasını istemiyorum.

annemi bekliyorduk babamla çıksın diye. artık benim için sadece annem babam ve bir de vardı. annem bir çıksın onu kraliçeler gibi yaşatıcaktım her şeyini ben yapıcaktım.onu bir daha üzmicegime 1000 kez söz verdim.. binlerce kez tövbe ettim allah’ım diyordum onu bana bagısla yemin ederim hep yanında kalıcam hiç ayrılmıcam yanından..her gün ona çicekler alıyordum küçük küçük çıktıgında hepsini göstericektim. babama da sözler veriyordum sürekli hala konuşmalarımız aklımdan hiç çıkmadı..

- baba ben çok mu kötü bir evlat oldum ?
- hayır oglum sen bizim canımızsın
- kardeşime abilik yapamadım di mi ? hep aglattım onu ?
- olur mu oglum , çok seviyordu seni.
- seni de çok üzdüm babama beni hala seviyor musun?
- sevmek ne kelime oglum sen benim en degerlimsin
- ama söz baba annem bi kalksın bizimle gelsin eve çok iyi bir evlat olucam
- biliyorum oglum
- seni seviyorum baba
- ben de oglum ben de..

@148 bizim zamanımızda o kadar sıkı degildi görevliler takmıyordu kardeşim

gözlerim dolu okuyorum bin devam et

anlat kardesım anlat kaynak yapıyorum sıgaraları

dinliyoruz