bu hikayeden cok ders alicaksiniz cok

ağlıyorum lan şuan.

rezerve

edayı ifşa et gibelim panpa

rizorvıd

bu hikayenin sonunda yapılması gereken tek bir şey var beyler edanın mk katılmayan var mı? *

unutmayın beyler o olmadan yasayamıcagınız bir kadın yoktur anneniz hariç. kendinizi çok kaptırmayın fazla üzmeyin olmuyorsa zorlamayın. allaha sukrediyorum ki babam hala yanımda bu universiteyi bitirince ben ona bakıcam ve hic yanından ayrılmıcam. umarım anlattıklarımdan herkes kendinde bir şeyler bulmuş ve ders almıştır

daha sonrasında kendime çok kızdım kimseye bir daha öylesine kısa bir sürede baglanmadım. hiç kimsenin bir baba gibi bir anne gibi bir kardeş gibi olmadıgını ogrendım,gec oldu ama ogrendim.o sene derslerime daha da fazla calıstım ve su an turkiyenin sayılı üniversitelerinin birinin yurdundan yazıyorum bunları , yurtta olmamamın tek sebebi dersleri kaçırmamak ve olabildigince çabuk bitirmek üniversiteyi arkadaslarla evde de kaldım ama o zaman derslere pek ilgi alaka gösteremiyor insan..bu hafta istanbul'a gidemedim çünkü parayı çabuk harcadık artık 2 aralık gecesi gitmeyi düşünüyorum babamın yanına pazartesi sabahı da tekrar dönerim okula =)
benim kısaca bu hıkayeyı anlatıs sebebım sizin benim yasadıklarımdan cok az da olsa ibret almanız..

reserved

bahcede bir gavatla beraber gördüm onu. banklara oturmuşlardı.biz de oturmuştuk banklara ama ortaköy’deydi o benim omzuma kafasını yaslamıştı ben de yanagımı onun saclarına yaslamıştım.. ellerim belindeydi onun elleri göğsümün üstünde..

aynısı oldu inanmıcaksınız ama kafasını o çocugun omzuna yasladı ellerimle giderek daha fazla sıktıgım çicegi yere attım. hiçbir şey demeden yanlarına gittim çocukla kavga ettim çocuk daha ne oldugunu anlamadan 2-3 yumruk atmıstım bile bizi zor ayırdılar daha dogrusu beni tutamadılar. edanın o sırada nasıl korktugunu bilemezsiniz resmen korkudan ölüyordu cıglık atıyordu gerızekalı. hırsımı almıştım bundan sonra hiçbir şey yapmaya gerek yoktu o kız için. hiçbir şey demeden gittim polis gelene kadar orda bekleyemezdim

edit : imla

2-3 ay sonra edayla fazla ilgilenmemem onu rahatsız etmişti heralde ki bana bir garip davranıyordu. olur olmadık şeylerden tartışmalar çıkıyordu. fazla uzatmıcam beyler çünku bu kız su an umrumda bile degil neyse..
bir gün onu üniversite çıkışında bekliyordum sürpriz yapıyım dedim küçük bir çiçek aldım çünkü sürekli tartışıyorduk oysa ben ona çok iyi davranıyordum. neden bilmiyorum hep soguk konusuyordu yine de edayı suclamadım..ona surpriz yapmak icin bekliyordum.. bilmiyordum ki o bana yapıcak surprizi

harbıden darmaduman ettın ya pıc adamsın

kötü olmuş panpa

@155. entryde gözümden yas geldi anne baba yazılarını gördükçe öyle bir baban olduguna dua etmelisin

ne desek boş allah kolaylık versin ):

bir gün hiç unutmam ;
- kızımızın ismi ne olucak aşkım ?
- dünyanin en güzel ismini koymak isterdim ama annesiyle aynı ismi taşıması garip olmaz mı ?
- sen çok fenasın
- hayır ben daha çok seviyorum
- şapşalsın var ya cidden şapşalsın ben de seni seviyorum

kızımız olsaydı tabi ki annemin ismini koyucaktım eda. dünyanın en güzel ismi onunkiydi ama o gün bunu söyleyemedim neden bilmiyorum hala içime dert olur.

sen ne pekekent bi insansın amk agzımı yüzümü gibtin lan basından beri hepsini okuyorum

edayı pek fazla sıkmıyordum. daha çok derslerime bakıyordum.o ne yaparsa yapsın ona güveniyordum. başka hiçbir kız umrumda degildi zaten onun için de öyle oldugunu dusunuyordum benden baskasına bakmaz diyordum, o yuzden ıcım rahattı. yeni ortam üniversite falan değiştirmezdi edayı o benimdi benim kalacaktı.
arada sırada dışarı çıktıgımız da oluyordu tabi ama eskisi kadar değil. eskiden oldugu gibi saatlerce telefonda da konuşmuyorduk. fazla bilmiyordum ne yapıyor ne ediyor ara sıra bizim evde kaçamaklarımız da oluyordu ama çok nadir..tek amacım üniversitemi kazanıp edanın ve benim gelecegimi garantiye almaktı bunu da ona hep söylüyordum.ona sunları sureklı saydım ;
beraber çok güzel bir gelecegimiz olucak
senin gibi güzel bebişlerimiz olucak
seni dünyanın en mutlu kadını yapıcam
sen her şeyi fazlasıyla hakediyorsun
sen beni terkedene kadar ben senin yanındayım
her geçen gün beni kendine daha fazla aşık ediyorsun
annemin ve kardeşimin gidişi beni daha da duygusal bir adam yapmıştı..

herkese sinan gibi arkadaş nasip etsin malesef hala sinan gibi arkadaşım olmadı ):

babana noldu kardesım oralarıda anlat ıyıce baba benım ıcın cok ayrı ya

o çalışıyordu bense hala yatıyordum. hiçbir şey değişmemişti. önümde kocaman bir sene vardı üniversiteye tekrar hazırlanmalıydım.bir kaç ay içinde kendimi toparladım ve ben de çalışmaya başladım. sadece aklım çalışmaya veriyordum aralarda edayla konuşuyorduk onun da hoşuna gidiyordu çalışıyor olmam. çalışınca aklıma anılar gelmiyordu her gün saatlerce ders calısıyordum.2-3 haftada gecen sene çalıştıgım kadar çalışmıştım belki de..

bu arada babam toparlanıp tekrar işe başlamıştı. benim öyle çalışmamı görmek onu çok mutlu etmişti ki benim için özel ders hocası bulmuştu. onunla beraber daha da verimli olmaya başladı çalışmalarım dersleri anladıgımı hissediyordum , denemelerim iyi geciyordu.