bu hikayeden cok ders alicaksiniz cok

@120 eyvallah panpa

devaam panpaa

babası öldü bence

babam teyzem dayım hepsi aramıştı. hemen babama geri döndüm

- baba ne oldu kaç kez aramışsın sessizdeydi görmedim
- baba cevap verir misin ?

(babam aglamaktan konuşamıyordu bile)

- sana ulaşamadım oglum cok denedim..
- ne oldu baba kötü bir şey mi oldu anneme mi bir şey oldu
babam sanki son nefesiyle konuşuyormuş gibiydi ;
- kaza geçirdik tüm akrabaların burda “…..” hastanesindeyiz

gerçek mi lan bunlar acaba biz dinliyoz ama. :D

amk ya tam benım hayatım abi aglattın gene anlat eger analtmayı bırakırsan özelden mutlaka anlat

@127 panpa insan bir seyleri yasayınca akıllanıyor bu huyum olmasaydı keske..

telefonu kapattı. benim aklımda b sürü şey vardı babamı defalarca aradım hiçbirinde açmadı eda durmadan ne oldu ne oldu dıye tutturuyordu onu bugun bırakamıcagımı soyledım kapıyı carptıgım gıbı cıktım edayı orda bıraktım. taksıyle hastaneye gittim en acele şekilde gitmem gerekiyordu.bir yandan eda arıyordu sureklı reddedip babama ulasmaya calısıyordum o da her defasında benı arıyordu en sonunda onunla konusamıcagımı hastaneye gıttıgımı benı bır daha aramamasını söyledim ona söz hakkı vermeden kapadım telefonu.bir yandan çok hızlı bir şekilde hastaneye gidiyorduk bi yandan da sürekli babamı arıyordum. ellerimi ayaklarımı falan hissetmiyordum o yaşadıgım korku inanılmazdı. annem öldü diyordum annem öldü ve ben onun yanında olamadım belki de onu kurtarabilirdim benimle barışmak için beni aramıştı. neden kabul etmedin onunla alışverişe gitmeyi ?

edit : imla

annen ölmüşmüydü lan senin. öyle bişi demedi ki baban :D

devam et panpa sigara içip geliyorm güzel anlatıyorsun belliki çok dolmuşsun ..

@130 yok kardesim ben oldugunu zannettim o yuzden kendıme kızıyordum

@131 tamam kardeşim afiyet olsun

neyse hadi

neyse beyler ben devam ediyim ;

- babaa !!
- ne oldu allah aşkına biri bana bir şey anlatsın diye koridorda bagırıyordum kuzenlerim bile ordaydı herkes ordaydı bir tek ben gelmemiştim zamanında.. saatlerdir bana ulaşmaya çalışıyorlardı ama kimse ulaşamamıştı.

“herkes ordaydı, ben yoktum” bu söz senelerdir peşimden gelir asla beni yalnız bırakmamıştır..

Amcam beni sakinleştirmeye calıstı. benim gözlerimden yaşlar akıyordu bir yandan babama bakıyordum dayımlar onu zor tutuyordu. herkes bana kötü gözlerle bakıyordu ne oldu biri bana açıklasın artık konuşun diye bagırıyordum. öyle çok aglıyordum ki gözlerim acıyordu..

amcam ;
- dur önce bi sakinleş su iç oglum dedi
- amca ne oldugunu soyle bana
- trafık kazası gecırmıs babanlar dikkatsiz bir sürücü önlerine kırmış baban da zor hatırlıyor zaten takla atmıslar baban kurtarmaya calısırken
- annem ve kardeşim ? onlar nerde onları da görmek istiyorum lütfen
- kardeşinle annen arkada oturmuşlar sen onlara katılıp öne geçersin diye

sadece akıyordum amcama sadece bakıyordum hiçbir şey demiyordum sadece bakıyordum ne dicekti benim hayatımı bitiren sözleri söylicek miydi annem ölmüş müydü hiçbir şey soramıyordum sadece bakıyordum beyler o an çok farklı bir şey oluyor insan kötü bi haber duyucagnı hıssettıgınde insan kitleniyor..

- kemer falan da baglamamıslar oglum

@123456a panpa maç izlerken sürekli yorum yapan adamlar gibisin. nesline saygısızlık etmek haddime değil ama otur şöyle beş dakka be birader

Tamam abi

amcam kelimelerini özenle seçmeye çalışıyordu bu her halinden belliydi bi kelimeyi 10 saniye düşünerek söylüyordu sanki..
- annen şimdi yogun bakımda
- yaşıyor mu ?
- evet oglum yasamaz mı
- off amca çok iyi geldi bu bana neden hemen söylemiyorsun anneme bir şey oldu diye çok korktum annemi hemen görmeliyim doktorlar görmeme izin verir mi ?
- yok oglum su an izin yok.
- kardeşim kimle hastane bahcesinde mi yengemle oyun mu oynuyorlar yoksa ?
- yok oglum
- amca kardeşime bir şey mi oldu ? o nerde ?

kardeşime bir şey olucagı hıc aklımdan geçmemişti o benim ufaklıgımdı.o benim sıkıldıgımda numaradan dövdüğüm geceleri korkuttugum afacanımdı. onunla ne playstation oynardık ama ben hep yenince

- bir daha abi bir daha oynayalım lütfen bu son söz bu sefer yenicem seni bak görürsün

diye aglardı..hep yenerdim üzerdim onu keşke hep yenilseydim o hep mutlu olsaydı. keşke hep yanında olabilseydim onu okula zütürebilseydim okuldan alabilseydim okulundaki kızlar hakkında konuşabilseydim onunla birlikte türkçe ödevini yapsaydım saymayı ben ogretseydım gecmis senelerde.ona bir abinin aslında benim gibi bir insan olmadıgını gosterebilseydim. degerini bilemedim, geceleri benimle beraber yatmak için uyurmuş gibi yapıp ben uyudugumda yanıma yatan çocugun degerini bilemedim.bu hikayede kardeşimden fazla bahsetmememin sebebi budur hala içim kan aglıyor ona abilik yapamadım diye. küçük bir melegi umursamadım onu görmezden geldim , kendimi asla affedemicem.

devam devam