bu hikaye tutarmı beyler toplaşın

Mehmet ve Burak ağustosun kavurucu sıcağı pahasına mahallede oturyorlardı. ikisinin pek fazla arkadaşı olmaması onları bir bakıma bu duruma mecbur bırakıyordu. Sıcaktan etkilenmemek için ise mahallenin en ücra köşesindeki terkedilmiş bahçedeki kayın ağacı gölgesinde dinleniyorlardı!(sigara içmek için bir taktik de olabilirdi aslında)O sıralar koyu bir muhabbete dalmıslardı.

edit:okumak isteyen varsa gerisini paylaşıcam

edit2:beyler okurken sıkıyor mu meraklandırıyor mu nasıl bir iki yorum atın kötüyse kötü amk

edit:3 hikaye buraya kadar beyler reserved demeden eleştirileri falan yazın diye açtım başlığı hikaye nereye gider ne olur ben bile bilmiyorum

Burak:Oğlum aslında bu sene üniversite hayal kendimizi kandıryoruz.
Mehmet:Tabi len bizden bi tak olmaz biz en kısa zamanda ya iş bulmalıyız yada köşeyi dönmeliyiz peder beynimi ütüledi sabahtan akşama kadar zaten.
Burak:iş mi (yüzünde alaycı bir sırıstısla ekledi)en son girdğimiz yerde kaç gün dayandık hatırlasana 10 günü zor çıkar oğlum.

Bu şekilde konuşmalarını sürdürürken mahallenin en güzel kızı yanlarından geçiyordu. Aslı sevgilisi her gün arabayla evine kadar bırakır iyi akşamlar öpücüğünü de ihmal etmezdi. bugün ne olduysa artık sevgilisi yanında yoktu. Burak kendine özgüveni yüksek biriydi her ne kadar mehmet daha yakısılı olursa olsun Burak bunu kabul etmez her şekilde kızlarla daha iyi anlaştığını idda ederdi. Aslıya selam vermek için yırtındıysada Aslı onu görmezden geldi. Boynu eğik bir şekilde arkadaşının yanına döndü ve mehmetin tatlı sert sataşmalarına katlanmak zorunda kaldı ve konu yeniden aynı şeye döndü para.
Burak:Param olsa o kız bana öyle yapabilir mi oğlum benim zengin olmam şart.
Mehmet: (gülümsemesini zor gizleyerek) takma be oğlum ne olacak başka kız mı yok diye onu klişelere boğdu ama moralini yükseltmesine yardım etti.

O sırada bahçesinde oturdukları terkedilmiş köhne evin içinden bir ses duydular. Burak kız için üzülmekle meşgul olduğu için pek aldırış etmedi ama Mehmet dikkat kesilmişti.Hem burağın kafasını dağıtmak için hemde içindeki meraka yenik düşerek arkadaşı ile birlikte eve girdiler.Ev 3 katlı idi pencereleri kırık en üst katı çatısının sol tarafı geçen kış çökmüştü ve içerisi rutubet kokusundan yürülmeyecek haldeydi

Burak çıkalım diye ısra etsede Mehmetin ne oldu korktun mu tavuk lafı gururuna dokunmustu.Bu eve defalarca girmelerine rağmen bugun burda bir tuhaflık seziyordu mehmet.Ben aşağı iniyorum dedi. Bodrumdan sesler yükselmeye başlamıstı. Mehmet arkasını döndüğünde ise Buraktan eser yoktu. Korkak dedi kendi kendine güldü ama sesi titreyek çıkmıstı. Merdivenlerden inerkenki adrenalini çok üst düzeydeydi. Kafasına sert bir darbe aldığını hissetti ve yere yığldı.

sıkıyor dimi aynen leş amk benden yazar mazar olmaz neyse sağolun

kim seri ekseledi amk

BÖLÜM 2 MAHSEN
Burak evin dışına çıkmıştı mehmete bu fütursuz cesaretinden dolayı içten içe saygı duyuyordu ama kendine bunu itiraf etmiyip deli cesareti olarak nitelendiriyordu. Bodruma inmişti de ne olmuştuki kime neyi ispatlıyordu.Bir sigara yakarak arkadaşını beklemeye başladı. Gittikçe merakı artıyordu aşağıda ne olmuştu mehmet neden yukarı çıkmıyordu niçin sesler kesilmişti. Merak yerini korku ve strese bırakınca sigarasından derin bir nefes alıp merdivenlerden aşağı inmeye başladı.Eve tekrar girdiğinde yerde gördüğü sivri tahta parçasını almayı da ihmal etmedi. Gündüz vakiti olmasına rağmen bodrum katı karanlıktı sadece nesnelerin şekillerinden ne olduğunu çıkarabiliyordu. Seslenmek istedi ama bu yerini belli ederdi.Bir şeyin arkasına saklanmış olan mehmetin onu hazırlıksız yakalayıp korkutmasını istemiyordu. Böyle bir şey yaparsa elindeki tahta parçasını en iyi şekilde kullanmak için kendine söz verdi. Sonuçta eğer bu bir şaka ise çok ileri gitmiş sinirlerini hoplatmıştı. Eski sobayı hayal meyal seçti , arkasından dolanıp örümceklerin ağ örmüş olduğu duvara sürtündü.Örümcek ağlarından nefret ederdi ! ağır bir küfür savurup kendini geri attı. Sırtını bir şeye çarptı ve döndüğünde…
Mehmet:bööööö
Burak:biliyordum puşt herif diyerek elindeki tahtayı kafasına geçirdi.
ikisi beraber şakalaşıp yürüyerek yeniden bahçeye dönerken mehmet ben aşağıdayken ne kadar zaman geçti diye sordu. Burak en fazla 1 dakika dedikten sonra ise başını düşünceli bir biçimde önüne eğdi…

buraya kadar yazdım zati

okuduğunuz kadarı ile nasıl beyler kitap okumayı seven panpiler

apapapapap

apppppppp

@20 kafama esince yazıom panpa yazınca atarım sana pm

evet panpalar yorumlarınız önemli benim için

aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaap