Rez tutar

Rezervuar

Rezzzzz

Dalganın malzemesi diyince amlı sandım

Her gun bunumu beklicem

gibTiR GiT

Rez okuycam

Rezarvatullah

Rezerved

Rezervetuar

Rez panpa

Rezzervatullah

devam et

Reserved

seri katil var takip

Doğru düzgün at şunu pirimci pislik tüm entylerine cugu

18.03.2014

Bugün hava mis gibi kan kokuyor! Ama bu kez ben yapmadım. Kim benim göz koyduğum adamı katleden cesur aptal? Derdim; ama güzel bir fırsat gördüm ve karavanıma atlayıp Kastamonu'dan Karabük'e ilerlerken; bloga "K * " mesajını bıraktım. Ve tam o sırada fark ettim ki Karabük'e de gelebilirlerdi. Bartın'a geri dönme kararı aldım, beni tekrar orada aramazlardı. "Sadece akılsız bir fare bir kedinin yatağına saklanır ve sadece zeki bir kedi oraya bakmayı akıl eder." Sherlock Holmes. Keşke sen olsaydın benim oyun arkadaşım da, akılsız bir farenin neler yapabileceğine şahit olsaydın. Size biraz oyun arkadaşımdan ve kendimden bahsedeyim.

Benim ona verdiğim isim "Angut". Bu isim aslında ona bıraktığım ilk ipucuydu. Çünkü adeta bir "Angut Kuşu" edasıyla öldürdüğüm insanların başında dikiliyordu. Onlara bıraktığım yemleri ahmak polisler bile takip edebiliyor. Ondan ben gelmeden varacağım noktayı tahmin etmesini istiyordum. Sanırım başarılı olmuştum, onunla ilk kez bugün göz göze gelmiştik. Basit bir çevirme sırasında. Karavanımı aramak istediklerinde itiraz etmedim. Bana karavanla ne işim olduğunu sordu. Ona bir hayırsever olduğumu ailemden kalan servetle illeri dolaşıp ihtiyacı olanlara yardım ettiğimi söyledim (Ben yalan söylemem iki açıdan da öyle yapıyordum, aciz insanların hayatlarına son vermek en büyük hayırseverlik olsa gerek) aramaları bittiğinde sevecen bir gülüşle bol şans dileyip, Tekel'imi ateşe verdim. Ahmak insanlar sadece göz önünde olan şeyleri görüyorlardı!

Oyun arkadaşı olarak Angut'u seçmemdeki tek neden zeki olması değildi, aynı zamanda yalnız olmasıydı. Ailesine acıdığım sanılmasın. Sadece yetişecek bir yeri, gecesi veya gündüzü yoktu. Şimdi sıra bende; kendimden bahsetmeyi severim. Çünkü asla sizin görebildiğiniz kadarı olmadım. ilk önce en kötü özelliğimden bahsedeyim: Çok çabuk sıkılırım. Fakat itiraf etmeliyim ki tek kusurum bu.
Mesela sizler için ve hafızamın laneti için bu günlüğü aklıma yazarken sıradan insanlarla, sıradan bir salonda pes oynuyorum. Ne o şaşırdın mı? Asosyal, kokuşmuş, sivilceli birini mi bekliyordun? Hadi itiraf edeyim; dikkat çekmem gerekseydi tam olarak böyle bir insan olurdum. Ama iyi giyimli ve Angut'a söylediğim gibi yardımsever biriyim. Yetim çocuklara yardım ederim, dolayısıyla öldürmeye gittiğim her yerde bulunma sebebim bellidir. Adımı bahşetmedim, üzgünüm. Benim adım Hayırsever! Büyüdüğüm yetimhane denen tak çukurlarından elbet birinde bulacağım, varisimi. Gözlerinde o öfkeyi bekliyorum, parçalara ayrılmış sağ kulağımı gördüğünde gözlerinde merak uyanmasını istiyorum, arkadaşları tarafından aptal olduğu gerekçesiyle dışlanmış birini... Ancak böyle biri benim yanımda gelecek vaat edebilir. Önce günlük, sonra varis arama çabalarım. Umarım bu günlüğü bulan kişide biraz zeka pırıltısı vardır da az önce bahsi geçen "Hafızanın Laneti" kelimesinin boşa söylenmediğini anlar.

Ben bir kafede sarışın bir fıstıkla buluşmaya gidiyorum. Yetimhanede tanıştık, aptal insan sırf çocuklara yardım ettiğim için benimle düzüşmeye can atıyor, halbuki yetimhanedeki çocuklarla birlikte olsa daha az pişman olurdu. Bugünlük bu kadar yeter, gece uzun gözüküyor. Buradan hala ölmediyse hele bir de bunu bulan kişiyse Angut'a selam yolluyorum. Aferin evcil hayvanım, bir şeyler öğreniyorsun..

rez `