bu hayattan anladığım

tek şey çevrendeki insanların eğer sen zayıfsan eğer sen paylaşımcı ve cidden içtensen senın son damlana kadar o kanını emmeye calısmalarından ibaret, dostluk sevgi saygı herşeyi istedikleri tek birşey için silip atabilmeleri ne kadar acı, omuz omuza verdığın mucadelen hayata karşı çıkışların aynı düşüncelerde birleşme falan yalan, ağladıklarından gözden akan yaş değil hırsmış meğersem ve ben bunları bile bile yine bir 24 sene insanlara güvenerek geçirirsem ben bu hayatın ve bu şartların ağırlıgını kaldıramam yapamam bunu kendime yalana hırsa iftiraya boyun eğemem , ben iyi bir evlat olamadım iyi bir abi olamadım ama her dostuma her bana sığınacak insana duvar oldum izin verdım destek çıktım ama herşey yalan ve bu çok ama çok acı