pazara çıkıyoruz beraber.. sebzeyi meyveyi düzgün seçemiyoruz. anlayamıyoruz ki..!

haftasonları piknik gelmiyor bile aklımıza.

arabanın arka koltukları bizim değil gibi. köye de giderken boş, gelirken de boş.

babam bulaşık yıkarken çok eğreti duruyor. yakışmıyor koca parmaklarına.

televizyonda hiç dizi izlemiyorum.
haberler başlıyor ve bitiyor yine başlıyor ve yine bitiyor.

bir keresinde ikimiz de tv karşısında uyumuşuz. sabah kalktığımızda üstümüzde ne bir örtü ne de başka bir şey..

özlenilen o kadar çok şey var ki..