1. 6.
    0
    @4 resmen gibintidan masa yorgan filan gibiyorum demis
    ···
  2. 5.
    0
    deprem olsunda gör ananın amcığını
    ···
  3. 4.
    0
    Kafamdaki düşünceler doldu, taştı.Belki de altını
    söndürmeliyim. Zihnimi hiç bu kadar canlı ve ölü
    hissetmemiştim. Gecenin en karanlık saatleri.Ölüm
    beynimde resital veriyor.Ay pencereden beni izliyor. Masa ve yatak arasında gidip geliyorum.
    insanlar önce doğar, sonra ölür ve en son
    büyür...
    ···
  4. 3.
    0
    Gecenin en aydınlık saatleri.Tom Waits
    kulağımda resital veriyor. Yıldızlar pencereden
    beni izliyor. Varlık ve hiçlik arasında gidip geliyorum bir an.Acaba hangisinden hangisine
    gidiyoruz? Hiçlikten hiçliğe...
    ···
  5. 2.
    0
    Kafamda o kadar çok düşünce var ki,hangisini
    anlatsam diye seçemiyorum bile.Ya da anlatmamalıyım bilmiyorum.Tek bildiğim
    şey, düşüncelerim ve hissettiklerim. ikincisinden
    emin değilim.Ama düşüncelerim,
    benim sahip olduğum en değerli şey belki
    de.Böyle hissediyorum.O yüzden bundan da emin
    değilim. Keşke ait olmam gereken yere ait olsam diye düşünüyorum.On yedi yıldır nefes almama
    rağmen beni bulunduğum yerden soyutlayan
    şeyi bulamadım ya da bulunduğum yere ayak
    uyduramadım. Uydurmak istemedim belki de.
    Ve dünya benim için ayaklarımın altındaki
    topraktan kafamın içindeki hayallere dönüştü.Ve bu dönüşüm bana mutluluğu getirip toprağın
    üstündeki ayaklarımın dibine bıraktı. Sırf onu
    izlemek için eğilip almıyorum bile.
    ···
  6. 1.
    +1
    Sessizliğin müziğini dinlediğim gecelerden
    biri daha. Biraz daha zorlasam o beni
    dinleyecek.Ama dinleyemez beni, sessize almıştım
    kendimi.
    ···