Ablam geliyordu yanıma bazen, iyi misin diyordu. Evet diyordum lan evet diyordum.

Desem ablama, abla gittin ve şuan iki kişilik yükü tek taşıyorum. Diyemedimn Aga nasıl diyeyim. Başarsın istedim. Bu da yükümü 3 kişilik yaptı.

Babam bize para vermeyince, ben sinirlendim. Kavga sebepleri çıkmıştı. Babam bana sürekli param yok dedi. Ama biliyordum vardı.

Bu andan sonra babama karşı bir şey yapmak istedim. Gittim ve cebinden 20 lira aldım. O zamanda iyi para 50 60 tane dondurma yersin.

(Magnum değil elbette magnumun varlığını bile bilmezdik ahah. Var mıydi acaba o zaman? )

Paramla, tüm mahallenin çocuklarına çikolata dondurma cips aldım. intikam alındı tamam da eve nasıl döneceğim. Dönemedim korktum.

Gece 2ye kadar bigibletle gezdikten sonra annem sokakta gezerken beni yakaladı. Eve gittik.

Annem kaçtığım için, Babam ise para için sinirliydi.

Şiddet can yakmaz beyler. inanın yakmaz. Hele sevdiklerinizden geliyorsa. Acı kalbinizde oluşur. Acı nefreti oluşturur. Şiddeti uygulayan unutur. Ama uygulanan asla unutmaz.

Annem beni banyoya kitledi babam dövmesin diye. Sonrasında ise geldi kendi dövdü. Sobadan aldığı sıcak suyla banyo yaptırdı. Sonra bıraktı beni banyoya.

Başka bir şeyin desteği olmadan kaç saat ayakta kalabilirsiniz. 12 saat 24 saat? 4 gün?

Peki ya bir ömür?

Hayat bize ihtiyaç çizelgesi verir. ihtiyaçlar listesi.

Öncelikle karnınızı doyurmanızı ister.
Ardından barınacak bir yer bulmanızı.
Ve gerekli yaşa geldiğinizde üremenizi.

ilk ikisine de sahipseniz mutlu olmak için çaba harcarsınız.

Ama değilseniz işte o zaman mutluluk amacınız yoktur. Tek amacınız bunlara sahip olmaktır.

Sonuncusuna gelirsek. O zamanla değişen bir gelişme işaretidir. Eskiden sadece üremek için eş seçen bireyler. Şimdi bu işe duygularını da katmıştır. Zamanla seçilim bedenin istediği değil duyguların istediğidir.

LGBT boyle aciklanabilir. insanlar cinsel ihtiyaç değil de duygu ihtiyaçlarını ararlar. Ben iyi olanları için konuştum. Aksi de görülebilir.

Bizim ihtiyacımız o an sadece karnımızı doyurmaktı. Bunu bana çok iyi anlatmıştı hayat.

Ve beyler en dipteyseniz zıplarsınız. Ama ortadaysanız zıplamanızın şiddeti azalarak gider etki edemezsiniz.

işte bu anda hayatımın ilk gelişmesi gerçekleşti. Ve bence en önemlisi. Zıplayışımız.

Babam bir fabrikada iş bulmuştu. Ben doğmadan önce de fabrikada çalışan babam atılmış özelleşme ile. Devletin desteği ile yeni bir fabrikada kadrolu olarak başladı işine. Paramız gelmişti.

Şimdi size komik bir şey söyleyeceğim. ismi alışkanlık.

Babam kazandığı parayı harcamak istemiyordu. Cimrilik diye tanımlıyoruz biz. Ben hastalık diyorum.

Sahip olamadığınız bir şeye sahip olsanız onu bırakır mısınız?

Anlat be kardeşim.

Zeki olduğumu her zaman hissetmiştim. Belki de değildim ancak bana bir hocam çok destek oldu. Cumhur hocam.

Size şöyle anlatmak istiyorum. 1.5 yıl içerisinde beni 8. Sınıf derslerine kadar çalıştırmıştı. içimde istek olduğunun farkında. Ve eğitiminin bölüneceğini hissetmişti.

Babamla tanışan herkes bunu hissedebilir. Okuluma gelirdi. Oğlunuz çok iyi sınıf birincisi gibi övgüler alırdım. Ve cevabı bak bizim mala hele olurdu.

Çünkü onun amacı bir an önce büyüsün de para 4 e değil 3 e bölünsündü. Biliyordum. Okumamı hiç istemedi. O benim okumamı isterken. Benim başarımada kıyamayacaktı. Bu onu çıldırtıyordu.

4. Sınıfın sonlarında tüm matematik konularını bitirmiştik okulda. Ancak arkadaşım yoktu. Yani vardı da yoktu.

Sebebi ise o zamanlar gerçekten pgibolojik bir rahatsızlığ olmasıydı. Ağla diyerek bile beni ağlatabilirdiniz. Öylesine sürekli ağlayan bir çocuk nasıl dalgaya alınırdı. Tahmin ediyorsunuz diye umuyorum.

Ama çok komik mutluluklarım da vardı beyler. Komşunun bana verdiği bigibletle saat 1 e kadar gezerdim. Evde bir dayak yerdim ama değerdi. Her gün düşerdim. Babam döve döve tentirdiyot( yazımını bilmiyorum) sürerdi. Her gün düşerdim her gün. inat ederdim sürerdim.

Bigiblet 2 tekerli 18 vitesliydi. Yaşıtlarım ise kendi boyutlarında bigibletler kullanıyordu.

Hatırlıyorum da iftar zamanı topun sesini duyar bigibletle eve ışık hızında giderdim. Komikti. Ama çok mutlu olurdum.

Mutluluğun değeri bazen budur be beyler. Hiçbir şey. Ortada eğlenilecek bir durum yokken bile insan nasıl mutlu olabiliyor. Ve mutluluğum eve gelene kadardı.

Her gün mutsuz olduğunuz bir yere döner miydiniz?

Hiç unutmam bir gün çorba içiyorduk babam sinirli. Yine kavga havaları annem bir durumdan yakınmıştı. Muhtemelen paramız yok napicaz babandan borç iste felandı.

Babam çılgına döndü bir anda. Tabağını dolu bir şekilde attı anneme. O an annem bir gülüş attı sadece. Yazık der gibiydi. Çorba sıcaktı canı çok yanmıştı biliyordum.

Ama bir şey daha biliyorum. Ruhunuz, hisleriniz sizin canınızı fiziksel bir acıdan daha çok yakabilir. Bu durumda hissetmezsiniz hiçbir şeyi. Örneğin biriyle kavga edersiniz ve sinirden duvara yumruk atarsınız ama canınız yanmaz.

Yıllarım kavga ile geçti. Ve babamdan nefret etmeye başladım. Belki suçu yoktu. Pgibolojisi bozulmuştu ama ben bunu akıl edecek yaşta değildim. Tek bakış açım vardı o da ben.

Eğer evde tüm mutsuzlukları yaşarsanız. Bir rüzgar sesi bile sizi mutlu edebilir. Çünkü sizin seviyeniz en alttır. Bana da öyle oluyordu. Okulda çok mutluydum. Çünkü mutsuzluk bana uzaktı.

Yaz reyiz yaz

Dert sıççam yakında sen de yaz amk yaz amk yaz

gibtir git lan

Hayatın amacını anlatıcam.
Ee tabi varsa

Doğumumla başladı her şey fakirdik fazlasıyla. Babamın dertli olduğunu daha bebekken hissetmişti bedenim.

Para kazanmayan bir adam mutlu olamaz beyler. Biz de olamadık hemde hiç. Düşünsenize 2 çocuğunuz var ve onlara bakamıyorsunuz. Karınız onların ihtiyaçlarını söylerken siz biz bile doyamadık diye düşünüyorsunuz.

Tam olarak böyledir fakirlik. Mutluluk gibi bir amacınız olmaz. Çünkü mutluluk karnınız tok olduktan sonra ihtiyaç haline gelir.

Ablam ile her gün evde bağrışmaları dinlerdik. Onun tek amacı vardı. Gitmek gidicem ve ikimizi de kurtarıcam derdi. Ben inanırdım beyler.

Aramızda 7 yaş vardı daha ben 2. sınıftayken ablam yatılı bir liseye gitmişti bile.

Bu andan sonra evdeki tek çocuğun yükü arttı. insanlar kavga eder ama kavga etme sebepleri yanlarındaysa tek amaçları ona kendilerini kanıtlamaktır.

ekmek arasında şekerli yoğurt yemek nedir bilir misiniz beyler?

Bahçemiz vardı. Sadece onu severdim. Emeklerinin karşılığını şüphesiz verir çünkü. insan gibi değildir. Unutmaz.

Uzun soluklu bir yazı olacak ben yazmaya devam ediyorum.