bu gece hayatımı anlatmak istiyorum

23 sene önce ankarada doğdum beyler.. o dönemler babamın işleri gayet yolundaymış.. böyle evler arabalar falan yaşadığımız ilçenin en paralı insanlarıymışız yani.. benden 3 sene sonra da kardeşim doğmuş o doğduktan 6-7 ay sonra da bilenler bilir çiller döneminde olan kriz sonucu paranın değer kaybetmesiyle dolar endeksli borçların 3,5,10 a katlanması sonucu iflas etmişiz.. hikaye asıl burada başlıyo zaten..

dinliyorum panpam

bi geceye sigdirabilcen mi koca hayati

iflas zordur beyler.. allah kimseye vermesin.. babam iflas sonrası çeklerden senetlerden falan mahkemelik oldu.. ilk önce ankaradan mersine gittik orda bi yazlığımız vardı silifkede, orda 2-3 ay kaldık yazlığı satıp istanbula taşındık.. kartal da uğurmumcu mahallesinde ufak bi daire tuttu babam..

tabi bu arada mahkemeleri falan sürüyo.. o zamanlar çek senet işlerinden çok hapisler yatılıyodu.. babamın da tutuklama emri falan çıkarıldı hakkında.. çevresi geniştir biraz pederin.. polis eve gelmeden önce emniyetten tanıdıkları arar seni almaya geliyolar derdi.. babam 1-2 saat dışarı çıkardı polis gelince de annem biz ayrıldık o burda yaşamıyo der geri yollardı polislri.. tabi ben bunları pek anlayamıyorum o zamanlar 4-5 yaşlarındayım.. ama annemle babamın kavgalarını o zamanlardan hatırlarım..

@4 gittiği yere kadar be panpa.. maksadım muhabbet edip içimi dökmek size..

neyse günler bu şekilde geçiyo.. babam öyle sağlam bi işe girip çalışamıyo mahkeme meselelerinden dolayı.. sürekli hazır paradan yiyoruz..

hazır dediysem öyle milyon dolarlar değil.. olan biten zaten iflasla beraber borçlara gitti.. bi tane kötü bedford kamyonumuz vardı o duruyodu elimizde bi de satılan yazlığın parası.. yazlığın parasını da avukatlara yediriyodu babam mahkeme işleri mecbur..

ben çok severdim o mahalleyi.. bilen varmıdır bilmiyorum o yıllarda kartal falan istanbuldan sayılmazdı pek.. uzak kalırdı yani.. böyle sakin efendi insanların olduğu bi mahalleydi uğurmumcu mahallesi.. orda 4 seneye yakın kaldık.. ben ilk okula orda başladım..

ben de kartalda yaşadım panpa. helal olsun güzel yazmışsın devam et dinlemedeyim.

okul yaşım gelince okula yazdırdılar beni orda.. böyle gidiyoruz geliyoruz falan.. babam da bursa da hal var.. orda şoförlük yapıyo gidiyo geliyo falan..

sonra birden bi baktım bizimkiler hadi ankaraya taşıncaz dediler.. noluyo ne bitiyo demeden 98 yılının ocak ayında ankaraya geri döndük.. bi kamyon eşyamız var.. ev falan tutulmadı ankarada.. ananemlerin evin kocaman bi salonu vardı.. boş dururdu.. bizim eşyalar o salona yığıldı.. ben annem ve kardeşim ananemlerle beraber ankarada yaşıyoruz, babam istanbulda çalışıyo..

benim naklimi ankarada bi ilkokula aldırlar.. istanbuldaki okulum yeniydi güzeldi.. önlük giymiyoduk, kolej bebesi gibi hırka gömlek falan vardı istanbulda.. ankarada beni bi okula yazdıdılar sınıf 75 kişi.. sıralarda 3er öğrenci oturuyo amk :D

dinliyorum ama hikaye çıkarsa giberim zütünü

neyse burda okula gidip gelmeye başladım.. daha ilkokul 1. sınıf öğrencisiyim..

okulun 2. veya 3. günüydü sanırım öğretmen "kimler okumayı söktü" dedi.. ben hemen elimi kaldırdım.. neyse 3-5 kişi daha kaldırdı..

öğretmen sırayla geziyo okutuyo bişeyler işte sökmüşmüyüz diye falan.. bana geldi sıra.. ulan parmağımla o harfi kapatıyorum bunu açıyorum falan bi türlü okuyamadım.. öğretmenden bana yalan söylemişim gibisinden falan bişeyler geveledi..

çok zoruma gitti amk hayata ilk asıldığım gün o gündür..

@10 yok panpa hikaye falan değil anlatıyorum işte muhabbet maksat.. dertliyim biraz sizlerle sohbet etmek istiyorum.. içimi döküyorum yani..

@8 eyv panpa saygılar..

neyse okuldan sonra eve gittim

anneme dedim ki ben okumayı öğrencem.. bu arada hiç kitabım falan da yok ha.. istanbulda kitap falan alınmamıştı nedense.. ankaraya gelince de alamadık.. paramız yok ondan alamıyoz ama ben konuya çok hakim değilim tabi..

neyse anneme okumayı öğrencem bugün böyle oldu falan dedim.. annem tamam oğlum dedi.. gitti ananemlerin kilerde annemin dayımların falan taa ilkokul yıllarından kalma kitapları defterleri falan vardır.. ordan bi okumaya başlıyorum kitabı buldu geldi..

annem ilkokul mezunudur ama bana üniversitedeki hocalarımdan daha fazla şey öğretmiştir belki eğitim anlamında...

neyse annem kitabı getirdi biz annemle gece sabaha kadar oturduk okuma çalıştık.. ba-ba, ba-ca falan böyle böyle..

bakın beyler yemin ediyorum ertesi gün okula gittim hocaya ben okumayı öğrendim dedim..

açtı bişeyler okuttu.. sonra beni tüm ilk okul sınıf öğretmenlerine zütürdü gösterdi bu çocuk daha dün beceremiyodu bakın nasıl güzel okuyo falan diye..

panpa uykum var ama yazarsan mutlaka fırsat bulur okurum
tabii öncesinde beyannameleri yollamam lazım
gibem kdvyi

takipteyim panpa

benim kendime güvenim arttı tabi..

millet ali ata baksın diye uğraşırken ben kitap okur oldum..

annemle her gece oturu ders çalışrdık.. kitaplarımı da sağdan soldan bulduk.. öğretmen verdi bir iki tane falan filan..

çok iyi hatırlıyorum 3 basamaklı sayılarla 2 basamaklı sayıları çarpmayı öğretmişti annem bana.. okuyamadığım sayıları çarpar oldum daha 1. sınıftayken.. öğretmenim anneme sınıf atlatalım bunu 1 sene erken gitsin falan demiş anneme ta o zaman.. annem kabul etmemiş..

neyse ben böyle mutluyum kendi çağımda falan ama ananemlerde yaşıyoruz yani.. bama uzaklarda...

o evde 1 sene kaldık beyler.. sonra babam geldi bi ev tuttuk hemen geri döndü istanbula.. ben geldiğini bile hatırlamam babamın o ara.. gelmiş tutmuş yani evi o kadar..

@14 @15 eyv panpalar.. yazıcam yazabildiğim kadar.. herkes yatana kadar burdayım bu gece

lan olm batmaniz cok kotu olmus amk fakirligime sukrettim la en azindan sonradan fakir olmadim amk

reserved yatıyorum yarın okurum

neyse biz eşyalarımızı falan taşıdık kendi evimize geçtik.. sene oldu 99..

hatırlarsınız 17 ağustos 1999 yılında gölcük depremi oldu arkadaşlar..

çok iyi hatırlıyorum o geceyi.. ilk önce ışık söndü ışık söner sönmez yatağım sallanmaya başladı.. o saatte neden hala uyanıktım yatağın içinde bilmiyorum belki de uğultuya falan uyandım hatırlamıyorum..

yatak dediğim de çekyat işte çekince çift kişilk yatak oluyo.. yatak sallanınca ben ilk başta annem yanıma geliyo sandım.. babam evde olmadığı için annem bazı geceler benim yanıma yatardı.. neyse arkadaş yatak sallanıyo da sallanıyo ben de diyorum ki "allah allah ne sallanıyo la bu kdar annem yatağı niye sallasın " falan diye düşünüyom kendi kendime..

bilmiyoz ki deprem nedir amk.. neyse sallandı sallandı durdu sonunda.. baktım annem bizim bi eski ışıldak vardı onu çıkardı geldi kaldırdı bizi kalkın deprem oldu aşağı iniyoruz falan diye.. kaldırdı bizi indik aşağıya.. herkes dışarı çıkmış tabi nerde olmuş ne olmuş onu öğrenmeye çalışılıyo falan..