bu gece başlamanın tam zamanı

oradan şehir merkezine geçtik nilimle sinema yemek felan felan eğleniyoruz ama vakit geçiyor benim otobüs saati yaklaşıyor.
ikimizde farkındayız bunun ama dile getirmek istemiyoruz sanki. yine bir ayrılıktan korkuyoruz yine aylar geçmesinden korkuyoruz.
ilk defa nilimle olduğum gün ben hayatımın en güzel gününü geçiriyorum, mutluluk huzur güven ne ararsan var ama birazdan vedalaşması var bunun dıbına koyim.
o güne kadar bilmiyordum nilime dokunmayı, öğrenmemiştim nilime sarılmayı, hissetmiyordum nilimi öpmeyi. daha kolaydır daha önce tatmadığınız duygulara hislere dayanılması aklınızda yoktur bile.
ben bunları öğrenmiştim o gün her anını aklıma kazımıştım nasıl dayanıcaktım bunlara nasıl dayanıcaktık birazdan yine aramızda oluşucak mesafelere

vakit geldiğinde söz veriyorduk bir birimiz nilimle ağlamak yoktu. güçlü olmak bizim zorunluluğumuzdu, yaşamak için ihtiyaç duyduğumuz bir şeydi.
en son sarılıyordum doyasıya nilime, en çok sevdiğim saçlarının kokusunu içime çekiyordum biliyordum uzun süre hasret kalıcaktım bunlara ,öpüyordum nili son kez elveda diyemiyordum ki.
-üzülme sevgilim ben yine gelicem diyordum o başını sallıyordu bir şey söyleyemiyordu.

şu gibtiğim hayatında adını bile duymak istemediğin insanları neredeyse her gün görüyordum ama yüzünü görmekten bi an olsun bıkmıycam insanla arama kilometrelerce mesafeler giriyordu dıbına koyim bu mu adalet.
nilimi özledikçe ağlardım dıbına koyim anlardı oda anladığında
Ağlama bir daha benim olan o bedene zarar verme ona iyi bak senin için değil bizim için hayallerimiz için
asla Bırakma beni sadece her nereye gidersem yakam da ol yapamıyorsan bile hissettir bana bunları söylerdi hep bana

bir kişilik rezervasyon

ilk günümüzde yaşamamız gereken şeyleri çok erken yaşadık belki ama ben hiç pişman olmadım dıbına koyim seviyordum çünkü aşıktım lan. istediğim tek şey vardı hayatımda oda nildi.
ama şimdi nilin pişman olduğuna eminim amk ama elimden bi şey gelmiyor artık.
o gün akşama kadar evdekiler arıyor açmıyorum tabi amk zaten kafam bozuk oç mesafelere ne diycekleri umrumda bile değil açıkçası.
gece 4-5 gibi eve gelip yatıyorum direk sabah öğreniyorum tabi abim kuzeni görmüş oda söylemiş dıbına koyim benim otogarda olduğumu.
kendi kendime diyorum niye yalan söyliyeyim amk gerçekten seviyor muyum ben nili seviyorum, sonuna kadar gider miyim onunla dıbına bile koyarım dimi

yolla panpa okuyacağım

bir sürü hikaye birikti hangi birini okuyacağımı şaşırdım amk takiptesin.

beklemedeyiz panpa

Amk kaç gecedir uyuyakalıyorum sonra gece yarısı uyanıp okuyorum hikayeyi belki uykulu uykulu iyi okuyamamışımdır deyip sabah bir daha okuyorum amk. Neyse akşam seri yaz bitir

baştan beri okuyodum rezerved almayı unutmuşum

devam et panpa rizvördledik o kadar

Panpa yardır amk dinlemedeyiz

reserved

hadi be abi!!

Sf 10 237 rezerve

beyler ciddi okuyonuzmu lan bunlari?

okuyoz amk içim parcalandi nerde olum kiz alalim bunu sana ev acalim yasayin gidin amk :, ((

kaçma kısmına güldüm knk devam et

bekliyoruz panpa

evimiz, odalarımız, eşyalarımız her şeyimiz lan abartmıyorum her şeyimiz hayal edilmişti planlanmıştı.
çocuklarımızın isimleri dahil su ve poyraz efe, hepsi dıbına koyayım aklınıza gelen ne varsa panpalar her şey konuşulmuştu.
gelinliğinden tutun nikah şahitlerimize kadar.
şimdi hepsi yalan olsada nilin sayesinde unutamıyorum hiç birini.
hayallerimizi gibip atan nil olsada hala nefret edemiyorum ondan.
yarı yolda bırakılan ben olsamda geri gelse hiç bi şey olmamış gibi yapmaya hazırım sanki.
delilik bu mallık aptallık aklınıza gelen kötü ne varsa bu aşk o dıbına koyayım.
en dibi bu, kurtulmanın imkansız olduğu yer bu.
hayattan zevk alamamak, ölmeyi isteyebilmek bu