hepiniz gibi benimde yüzümde bir tebessüm oluştu. sonra ise aklıma babam geldi. o hiz bir zaman benim derslerime yardım etmezdi. kendi başıma yapardım ödevlerimi iyi ya da kötü.

işin garip tarafı ise insanların elindekinin değerini bikmemesi beyler. fotoğrafda baba ödev yapıyor çocuklar televizyona bakıyor.

keşke o çocukların yerinde ben olsam dedim kendi kendime.

babam beni 1. sınıfa başlarkende zütürmedi okula. yine tek başıma gitmiştim. bu hayat da ne yaptıysam tek başıma yaptım.

22 yaşına geldim hala babamdan bir tebessüm görmedim. yine efkarladım amk bi sigara yakıcam. hadin eyvallah