Yalnız başına tost yiyen hüzünlü bir liseli görürüm. Bellidir liseye yeni başladığı. Çıtır kızlar hep berkecanlarla takılır. Bu çocukla dalga geçerler dışlarlar. Çocuk içine kapanır hiç arkadaşı yoktur. Öğle arası çocuk tost yer. Berkecanlar kızlarla burger king akarken o usluca dışarıyı izleyerek tost yer. Ne yapsın belki babasının durumu yeterli değildir. Okuyup meslek sahibi olmak için okula gelir. Efendi bir çocuktur. Sessiz sakin ve efendi...

Belki saçını rampa yapmaz sağa sola dalgalandırmaz belki saç spreyini bile bilmez. Derste öğretmenin sorusuna parmak kaldırıp cevabı bilemeyince arkadaşları onunla dalga geçebilir ama genelde öğretmenleri onu dürüst ve saygılı bir çocuk olarak görür ve sever. Belkide telefonu bile yoktur ama o çocuk okuyup iyi yerlere gelip annesine babasına bakmak istiyordur. O çocuk temiz kalpli ve utangaç bir evladımızdır. O çocuk, kendisine zulmeden çömez diyip ezen yaşıtlarına susarak sabreden bir arkadaşımızdır...