Aramaları biraz kötü olurdu. Çünkü mesaj içerikli şeyler söyleyip gelmemesi sağlanabilirdi ama o okan buraya gelecek! dedim bir kere. Yerden ahsenin telefonunu aldım ve whatsapptan mesaj attım.

"Neredesin bitanem?" dedim
"Söylemiştim ya, geç gelirim bugün. Arkadaşlardayım" dedi
"Canım evde bi problem çıktı. Gelsen iyi olur" dedim
"Ne problemi canım, biraz meşgulüm şuanda" dedi
"Alt komşu geldi ve kapıda bizi tehdit ediyor. Polisi aradık. Sen de gelsen iyi olur" dedim
"Tamam tamam meraklanmayın ve kapıyı açmayın. Niye böyle bir şey yapıyor ki bu adam"
"Sanırım buse bunlara yanlış bir şey söylemiş. Buse şuanda bayılmış durumda. Hadi acele et" dedim ve beklemeye başladık.

Yarım saat sonra kapı çaldı. Kapıyı açtım ve kapının arkasına gizlendim. içeri girer girmez kapıyı kapatım sıkı bir yumruk attım. Yere yapışmadı. Ayaktaydı ve benden iriydi. Güçlüydü. Ben de güçlü olmaya çalışan bir su aygırı gibiydin o sıra. Ardından bir yumruk daha attım. Sıralayamıyordum çünkü ha düştü ha düşecek gibi oluyordu. Bir tekme daha attım ve bu sefer ayağımdan yakalayıp yere serdi beni. Kağıta sardığım bıçak belimi çizmişti. Ayağa kalkınca bıçağı çekecektim. Ayağa kalkmama fırsat vermedi. Yerde tekmelemeye devam etti ve bıçak biraz daha fazla kesmeye başladı. Sardığım kağıt çoktan yırtılmıştı. Keşke daha iyi sarsaydım diye düşündüm.

Yerde tekmelerken ölü taklidi yaptım. Tepki vermedim son iki tekmesine ve tekmelemeyi bıraktı. Yüzüm zaten leş haldeydi ve görmemeye yakındım. Gözlerim çok fena durumdaydı ve acilen hastaneye gitmem gerekiyordu. Ölü taklidi yapmam işe yaradı ve bir iki adım uzaklaşır uzaklaşmaz o su aygırı ruhu ile boynuzumu kaldırdım. Ayağa kalktım ve bıçağı çektim. "Şş huur çocuğu" dedim ve üzerine yürüdüm. Adım adım geriye doğru gidiyordu. "huur çocuğu musun ki huur çocuğu dediğimde baktın, bin" dedim

Cevap vermiyordu ve soğukkanlıydı. Ben daha soğuk kanlıydım ve kanlıydım.

Üzerinde yürüdüm ve "gel buraya amcık hoşafı" dedim.

Hala bir şey söylemiyordu. "Neden?" dedim

Hala bir şey söylemiyordu. Gırtlaktan bir balgam aldım ve yüzüne fırlattım. Hala yüzüme bakıyordu. Avına odaklanmış çita gibiydi. Ve evet hissettim galiba. Bıçağa hamle yaptı. Bıçağı kendime doğru çektim ve sapladım. Tam bacağına saplamıştım. Bacağı kanıyordu. Yerde busenin kanı ile karıştı kanı. Evet ona layık olan da buydu. Adi bir muallaknin kanı ile karışırdı onun kanı. Benimkiler ayrı yerde yuvalanmıştı.

Ayağa kalktı ve "tamam ne istiyorsun dassak 5 batman?" dedi

"Neden?" diye sordum
"Ne neden" dedi.

Suratına tükürdüm.

"Neden?" diye tekrar sordum
"Ne neden dıbına koycam" dedi

Suratına tükürdüm.

"Neden" dedim
"Çünkü ben bir şerefsizim ve huur çocuğuyum dassak 5 batman. Sen ne zaman esra ile buluşsan ben senin onu gibtiğini düşünüyordum. Ben huur çocuğuyum ki senden intikam almak için ahsenle buluştum, konuştum" dedi
"Bak işte ahsen, bu adam huur çocuğu" dedim

Ahsen ağlamaya başlamıştı. "Sus giberim ağlama" dedim ama ağlamaya devam etti.

"Neyse, devam et" dedim
"Neye devam edeyim" dedi

Suratına tükürdüm.

"Peki anlatıyorum. Seni kıskandım, sen benden daha yakışıklısın, sen daha iyi konuşuyor ve daha iyi bir yerdesin. Ben beş para etmezin biriyim. Benim o parada hiç hakkım yoktu ama istedim, çünkü seni tekrar öyle paralar kazanabilirsin. Ama ben asla kazanamayacaktım. Bu paradan alkollüyken buseye bahsettim. O da böyle bir oyun hazırlayalım dedi. Hem buse ile iyi dost olursam, ahsene daha fazla yaklaşabilirdim. Şimdi bu kadar yeter. Bacağım çok fena ve kan kaybediyorum, lütfen bi ambulans çağır. Şu halimize, şu haline bir bak." dedi.

"Sana mı soracağım halimi huur çocuğu" dedim ve arkamı dönüp o evden ayrıldım. Şimdi sıra esradaydı ve esrayı nasıl bulacağımı bilmiyordum. Telefondan eskort sitelerini kurcaladım. Her ölçüsü aklımda olan esraya ulaşmak için baya çaba sarf ettim.

Binadan çıktığımda fazıl ve arkadaşları bekliyorlardı. Onlar yüzünden bu soğukta, ağzım yüzüm yamulmuşken koşmak beni daha da yoruyordu. Bıçağı çekip onları kovalamak zekiceydi ama sokak ortasında birisi beni bu halde görürse polisler peşime düşebilirdi. Korktum. Koşarken belimdeki bıçağı çöpe attım ve koşmaya devam ettim. Onları atlatmış gibiydim. Son sokağı döndüğümde ciğerlerim alev alacak gibiydi.

Hızlı hızlı hareket ettim. Telefonumu kontrol ettim. Saate baktım ve hakanın nerede olabileceğini düşündüm biraz da. Evet henüz kapanmamıştı. Ganyan bayilerine doğru gidecektim ama bulunduğum noktaya uzaktı. Taksi çevirdim. Taksici "Ne oldu sana evlat? Hastaneye gidelim istersen?" dedi. "Yok ağbi iskitlere gidelim" dedim. Taksici tamam dedi ve hangi takımlısın diye sordu. Arabanın önünde ankaragücü amblemi olduğundan "bursaspor" dedim. "Ah koçum benim be, ben de kırşehirsporluyum aslında" dedi. "Nerelisin ki ağbi kırşehir mi?" dedim "evet evet kırşehirliyim" dedi. "isim ne ağbi" dedim "Hüseyin" dedi. Kafayı yemek üzereydim. "Peki oğlun kızın var mı?" dedim "evet var 3 evladım var" dedi. "Nasıllar yaşıyorlar mı?" dedim "evet, o nasıl söz" dedi. "Peki yenge?" dedim "nasıl soru soruyorsun evlat, evet yaşıyorlar" dedi. "Ağbi kusura bakma bi son sorum daha var, peki yengenin adı ne sevda mı?" dedim "Sen nereden biliyorsun?" dedi.
"Hiiç tahmin ettim" dedim. "Valla bravo evlat" dedi.

Taksinin dikiz aynasından arkaya baktım ki fazıl ve 5 ışidli arkadaşı hala takiptelerdi. Hüseyin ağbiye hızlanmasını söyledim.

ankesörlü telefon kartı aldım marketten ve numarayı aradım. iki kez çaldı ve soluk soluğaydı. Neredesin, adres neresi" dedim. "Dur azgın herif, iş üzerindeyim. Aşkım adres de kızılayda şura şuranın şu katı, ama yarım saate müsait olurum" dedi.

Telefonu kapattım ve verilen adrese doğru hareketlendim. insanlar yüzüme bakıyor ve korkuyorlardı. Burnum kocaman olumuş, kafamda bir yarık ve belimden kan akıyordu. Üstelik hava daha da soğumaya başlamıştı. Mini mini kar atıyordu ama çok da sert değildi. Ayakkabılarımın için bile kan kokuyordu eminim. Eczane bulamazdım bu saatte. Ceyda yarım saate müsait olacaktı. Bu aralıkta elimi yüzümü kandan temizledim ve kocaman bir yüzüm olduğunu gördüm. Gözüm %30 falan görüyordu. Çok kısılmıştı ve açmaya çalıştıkça gözüm ağrıyordu. Tam anlamı ile palyaço gibiydim ama arı sokmuş palyaço.

Ceydanın verdiği adrese gitmeden önce marketten bıçak aldım. Uzun ve sıkı bir bıçaktı. Kesinliği fena sayılmazdı. Market personeli çok enteresan baktı ve market personelinin arkasında 6 kişi belirdi. Evet, fazıl ve arkadaşları. Koşarak marketten çıktım ve adrese doğru ilerledim. Bugün hüseyin bolt gibiydim ve bir o kadar elvan abeylegese gibi. Elvana ne olmuştu? Dopingli falan çıkmamıştı değil mi?

Koşarak binaya girdim ve fazılları bir kez daha atlatmış oldum. Binaya girmek üzere karanfil caddesinin sonuna doğru bir cafeden minyon kızın çıktığını gördüm.

"Ne oldu senin yüzüne? Ne bu halin?" dedi
"Hiç sorma boşver" dedim
"Çabuk hastaneye gitmemiz lazım" dedi
"Hayır, iyiyim böyle, acelem var, akşam evde konuşuruz" dedim
"tamam dikkat et kendine" dedi ve gülümsedi. Evet yine o gülümseme. Ama nedense ahsen gibi değil de sadece kendi gibi güzel gülmüştü.

Koşarak devam ettim ve minyon tipli kızla konuşurken fazıl ve arkadaşlarını atlattığıma emin oldum. Artık diğer sokakta arasınlar dursunlar. Hızlıca ceydanın evine geldim ve kapıyı çaldım. 22 dakika olmuştu. Bence ülkede erken boşalma problemi vardı. O yüzden yarım saati doldurmadan gitmişti bin kurusu. Kapıyı hiç sorgusuz sualsiz açtı. Direk içeri daldım ve benim elimden yüzümden tanıma şansı yoktu. Adi bir zütverene benziyordum çünkü. Bıçağı çıkarttım belimden ve içeri geçmesini söyledim. Koltuğa oturdu ve çığlık atmadan düzgün biçimde yüzüme baktı. Güleceksiniz ama bana dedi ki "neden diye sormaya mı geldin?"