Yaşadığım şeylerin normal olmadığının farkındaydım. Bunun için önce bir rum veya ona benzer bir marketçi bulmam lazımdı. Nerede bu market? Evin içinde gidip gelmeye başladım. Adımlarımı hızlandırdım. Hızlı hızlı giderken, giselle ne olup bittiğini öğrenmek için avuçları arasına aldığı kafasından bana bakıyordu. Hiçbir şey anlatamadım. Anlatamadım çünkü beni anlamayacağından korkuyordum.

Giselle arabayı nereden aldığımı merak ediyordu. Ona birkaç yalan söyledim. Anladığını zannetmiyorum. Sonra onu evine kadar bıraktım. Eve çıkmam için ısrar etti. Babası ile tanıştırmak istiyordu ama saat hiç de tanışılmaya uygun bir saat değildi. Üzerinde kırmızı ince bir kazak vardı. Kolyesi şu kelebek kolyelerinden. Hep o kolyeyi takmazdı. Bazen onu taktığı zamanlar beni maniple ettiğini düşündüğüm olmuştur. Evlerine çıktım.

Okuyorum bin yaz

içeriye girerken ayakkabılarımızı çıkartmayacağımı düşündüm. içeri girerken biraz da tedirgindim. Aslına bakarsanız biraz da heyecan vardı. Ulan uzaklarda bir ev var, evin içinde esrarengiz yazılar ve hikayeler var. Çözülmeyi bekleyen bir sürü olay var ama ben burada ingiliz bir adamla viski içeceğim.

Yanına oturdum. 15 dakika hiç konuşmadı. Henüz alışamamış bir ingiliz işte, soğukkanlılık ve oturuş tarzı. Bacak bacak üzerine atmış ve krem rengi pantolonu vardı.

Sonra ne okuyorsun" dedi.
hiçbir şey" dedim
burada ne işin var, ne yapıyorsun" dedi

Buna verecek doğru bir cevap bulamadım. Benim ne işim vardı lan burada. Giselle vardı elbette ama başka? Başka bir şey duymak istiyordum. Benim burada ne işim var? Bir tesadüf sonucu burada değildim. Yaşadığım melankoli mi beni buralara kadar sürüklemişti. Adam o an bana sorana kadar ben bunu hiç düşünmemiştim.

RezzzzzZzzzz yaz amk

Dakikada 5 part istiyorum

Panpa bi cevap versene amk kurgu mu gerçek mi doğru söyle

Bunu kendi içimde cevap vermeden karşımdaki adama bir şey söylemek enteresan olacaktı ama "sanırım aşık oldum" dedim. Biraz gülümsedi ama kısa sürdü. Yatsı namazını kılmak için müsaade istedi. Biraz şaşırmıştım. ingilizdi ve namaz kılmak için içeri gidiyordu. Halbuki kızı.. Her neyse. Dini işleri beni ilgilendirmez diye düşündüm biraz. Sonra da çıktım evden.

O karanlığa doğru ilerlemeye başladım. Arabanın içinden aküyü çıkartmıştım ve ana hatta bağlanması gereken yere bağlamıştım. Gecekondunun tamamı bir anda yanmıştı. içeride bütün dosyaları ve kolilerin hepsini alıp eve zütürmek için hareketlendim. Yavaş yavaş taşırken birden akü bitti ve o ıssız karanlığın içinde kaldım. Dosyaları pikapın arkasına bir şekilde taşımıştım ve akü bittiği için oracıkta kalmıştım. Ne yapacaktım? Bir şekilde aküyü şarj etmem gerektiğini biliyordum ama sabah olmasını bekledim.

Gece biraz soğumuştu ve fena rüzgar esiyordu. Arabanın içinde kalmak daha sıcak olacaktı belki ama anasının amında olan bir yerde evde kalmak daha güvenliydi. içeri geçtim. Sabah olmasını bekledim biraz. Gökyüzünde yıldız dahi yoktu. Biraz kestireyim diye içeri geçtim.

Sabah uyandığımda daha önce hiç karşılaşmadığım bir manzara ile karşılaştım. Ellerimi başımın arasına aldım ve sonra suların içinden koşmaya başladım. Evin içerisini su basmıştı. Koşa koşa suyun içinden arabaya ulaştım. Pikapın arkasındaki koliler su içerisinde yüzüyordu. "ANANI AVRADINI gibiYiM" dedim. Sonra bunu 15-20 defa daha tekrarladım. Yağmur yağmaya devam ediyordu. Çamur içindeydim ve fena halde ıslanmıştım. Eve döndüm. Eşyalarımı aldım ve şehire doğru yürümeye başladım. Yağmur çok fena şekilde yağıyordu ve arabayı oracıkta bırakmıştım. Arabanın arazi içinde geldiği patikavari yolun izini takip ediyordum ama fena halde kaybolmuş gibiydi. Acayip bir şekildeydim ve anacaddeye doğru yürümeye başladım. Tam 2 saat boyunca yürüdüm ve yediğim rüzgar yüzünden o saniye zaatüre olmaktan korktum.

Çamur içinde ve ellerinde birkaç parça müsvette olan bir adam. Zorlanıyordum ve çok fana aksırmaya başlamıştım. Anacaddeye ulaştım fakat hiçbir şekilde araba geçmiyordu. Tam yarım saat bekledim ve gelen ilk arabaya el ettim.

Yorgunluktan ve ıslak olmaktan dolayı kendini tak gibi hissettiğim nadir anlardan biriydi. El ettiğim araba durmadı. Arkasından baya sövdüm. 10-15 dakika sonra gelen arabaya da el ettim. Ben olsam kesin dururdum dedim içimden. Evet o araba durdu. Bindim içine ama tamamıyla su içindeydim. Titriyordum. Evimin tarifini ettim. Adam çok hızlı gidiyordu ama ben arabanın içinde uyuyakalmıştım.

Uyandığımda magosa devlet hastanesindeydim. Serum bağlıydı ve başucumda giselle vardı.

yine mi makarna dıbına koyduğumun evlatları. Bi yemek yiyip geliyorum. Arkadaşların evindeyim de bugün. Sırf sizin için geçtim bilgisayar karşısına. Ve bu arada.. Sanırım mezun olamadım. Proflar züttür. Siz züt olmayın sevgili yazarlar. Yemek yiycem ben.

Rezzzz reiss

ÇABUK YE LAN BEKLiYOZ

Başlatma yemeğine dostum ve hemen o lanet olası klavyenin başına geçip bize hikayenin devamini yaz seni lanet olası herif

huur çocukları yemeği yere döktü zaten. Sinirliyim şuan. Neyse geldim

Addgfdfdasdzaad

başım çok fena sızlıyordu. Sanki geçen gece yağmur değil bir şişe rakı içmiş gibiydim.
Kaç gündür buradayım?" dedim hemşireye.
3 gündür" dedi.

Sonra giselle elimden tutarken elini kendime doğru çektim. Elini yanağıma tuttum. En son uykuya daldığımda istediğim o sıcaklığı onun ellerinde bulmuştum. Neler olup bittiğini merak etmiyordum. O lanet olası eve bir kez daha gitme güdümü içimde koruyordum ama bir taraftan da yarı ölü bir yarı tanrı gibiydim. Tanrı tarafım hala ayaktaydı ama fani tarafım felçli kalmıştı. Ben ahseni tanrı kadar sevmiştim ve yanımda tam tanrılara layık bir kadın duruyordu. Hani tanrı derken bu yunan tanrıları gibi işte. Binlerce tanrının arasındaki en tazesi giselle'di belki de. Bilmiyorum. insan o dıt dıt sesleri arasında kendini gibilmiş ve bir tarafa bırakılmış adi bir fahişe gibi hissediyor. Sanırım fahişelerin elinden tutan o kıllı göbekli adam da giselle'di. Önce tanrılara benzetip sonra kıllı göbekli adama benzetmem garipti.

Not: Yemeğin yere dökülmesine acayip sinirlendim. Ulan açım aaaaç

Hastanenin perdeleri o klagib perdelerdendi. Biraz gri kalmıştı ama normaldi bana kalırsa. Çıkarken perdelere dokunmak istedim. Biraz tülü garipti ama olsun yine de güzeldi.

Çıkış yaptığımda ise hava gerçekten soğuktu. "Araba nerede" diye sordu giselle. "Bilmem, hatırlamıyorum" dedim. Gülümsedi. O bütün huur çocuklarının güldüğü gibi güldü. Belki gülümsemeye karşı bir fetişim vardı. O gülümseme geldiğinde hayatım alt üst oluyordu. Gülümseme diyemedim. Gamzeleri vardı. Ama minnacıktı yani.

Eve geçtim. O gece giselle'in babasının sorduğu soruya yanıt aradım kendi kendime. Bir aşk değil bir tutkuydu belki burada oluşum. Benim burada ne işim vardı. Bir kaçamak aradığım aşikar. O ahsenin boşluğunu bir şekilde birisi ile mi doldurmaktı?

Bizim türk televizyonlarında da böyle şeyler olur. insanlara en büyük aşkların dizisini gösterirler. Birisi diğerine aşık olur. Ama aşık olan, olunan adam kallavi bir adamdır böyle. Kalenderdir, meşreptir, zengindir. Holdingi vardır. Veya duygu sömürücülüğü kullanılır; fakir binin biri yaratılır. Bunlar genellikle aşık olurlar. Hiçbir memur çocuğunun aşkı reyting almayacağından onu göstermezler. Biraz da katakulli katarlar. Mesela; avukat, çocuğu evlatlık falan alır o şekilde zengin olur. Çocuk yakışıklı falandır.

Çocuk yakışıklıdır evet. Ulan madem bize bizi anlatmayı görev bildiniz. Senaristler, kendileri kadar çirkin, yönetmenler; kendileri kadar çirkin oyuncu istemezler. Herkes karizmatik ve herkes zengin. Böyle bir ortam olduğu zaman benim gibi zütveren insanlar kendilerine bir kaçamak ararlar. Böyle jön havasında, giberim ahseni veya giberim ebruyu veya giberim esrayı diyip başka birisinin kollarında bulurlar kendilerini. Bu hikayede bir huur çocuğu varsa o da benim belki de. Belki de okan, esra. Kim bilir. Hayatı öğrenmeye devam edeceğiz, hüseyin amcanın dediği gibi.

Perdeler... Benim güzel dantelli perdelerim... iyikide almışım o Perdeleri... Perdeler...

RezzzzZzzzzzzz