reserved

Şarkıyı dinlettim programa. Sonra telefonuna indirdi ve yanına not düştü "our song" diye. Sonra telefonunu bana gösterdi. Bu makinalar ne kadardı acaba. Çok güzeldi telefonu. Kapıdan birkaç kişi daha girdi o sırada. Ortam kalabalıklaşmaya başladı ve gece yarısına az kaldığını hissediyordum. Saatin kaç olduğunu öğrenmek için aptal aptal duvarda saat arıyordum. Ne oldu neye bakıyorsun diye sordu. Saat aradığımı söyledim. Telefonumun olup olmadığını sordu. Telefonumu açmak istemediğimi ve sürekli başımın ağrıtıldığından bahsettim. Kimin ağrıttığını sordu ama yine gizemlileri oynuyordum.

Kız bir bira daha içerse bana aşık olacağını söyledi. Aşkın bu kadar hızlı gerçekleşmeyeceğinden bahsettim ona. Bu konuda epey tecrübe sahibi gibi konuştuğumu söyledi. Avrupalıların domuz eti yediğini ve pis koktuklarını söyledim ve taharet muslukları yoktu. Kahresin bebeğim, siz adi pislik canlılarsınız dedim. Canı sıkılmışa benziyordu. Acayip derecede güzel üzülüyordu. Hayır dostum olamaz. Benim canım sıkkın ve yalnızlara oynuyorum. Bu gece seninle oynaşamazdım. Kahretsin avrupalı. Duy ulan bu sessiz çığlığımı.

Rezervasyon 146

ihanetin acısı tatlısı yoktur. Eğer tatlısı olsa en tatlısı bu güzel avrupalı ile yaşanırdı. En acısı olsaydı da muhtemelen benim esrayı becermem olurdu.

Fotoğraf çekinmeliyiz" dedi. Olmaz, çünkü fotoğraflara karşı alerjim olduğunu söyledim.
"Kendine hiç güvenin yok, sadece gülümse" dedi. Hatun birden türkçe konuşmaya başlamamıştı. Ben türkçe yazıyorum, sakin. Aslında olması gereken şeyin selfie gibi bir şey yerine, garsona verip bizi çekmesini söyledim. Yeşiller içinden çıkıp geldi garson. Burnu kemerli ve gözleri pörtlekti. Bunun bizim fotoğrafımızı çekeceğinden emin değildim. Ama bira getirebilen birisi, hayli hayli fotoğraf da çeker dedim.

Masalara G&D yazmak istedim. Bunun hoş olmayacağını söyledi. Daha sonra bu fikrinden vazgeçmiş olacak ki o ahşap ve eskimiş masaya " G&D" yazdık. O aradaki işareti yapabilmek için zütümden ter akıttım ama önce 8 yazıp sonra o dallarını çıkartmış gibi oldu. Hem o işareti daha önce hiç kullanmamıştım ki. Bağlaç olan ve hiç bu kadar illegal olmamıştı. Hem de bir irish pub'da. Aman tanrım bana bir havuçlu kremalı bira daha. Sanırım bomonti çekti canım. Yok benim o gece irlandaya gitmem lazımdı. Barmene baktım, yorgun ve hırslıydı. Gidip kulağına "barmen olarak zengin olamazsın" diyip kaçasım vardı. Bilmem, zengin olmak istese burada olmazdı heralde diye düşündüm. Şişko ve kalıplıydı. Beni dövmesinden mi çekindim? Hayır. Sadece karşımdaki miss england'a ayıp olmasın dedim.

Böyle güzel yazmayı nerden ogrendin diye sorasim var :D

Kızın adı giselle. Doğma büyüme ingiltereli ama aslen fransız. Zaten anca bir fransız asıllı ingiliz benim başımı döndürebilirdi. Yok hayır, lanet olası irlanda biraları yüzünden dönüyordu kafam. Barmen doldurmaya devam ediyor. Fıçı bira hammallık mıdır? Belki en güzel bira fıçı biradır. Bir fıçı birayı kaç günde içerim diye düşündüm. Hemen bitmezdi. Belki bitmesin diye hiç içmezdim. Tıpkı puding yerken çay kaşığı ile yediğim gibi. Vay canına biram yine bitmişti.

Ayaklandık ve onun otelinin önüne geldik. Telefon numarasını isteyip istemediğimi sordu. Ben de aslında bir sürü işimin olduğunu.. Neden yalan söylemiştim ki. Meşgul görünüp bölünmüş karakterlerimi birbirine arkadaş mı yapacaktım. Hem hava soğuktu. Buradan çıkıp Derya Anneye de gitmeyecektim. Sarhoştum ve üvey anneler sarhoş evlat istemezler. Bir insanın canından birisi olsaydım belki eve kokain de alıp gitsem bağırına basardı. Basmaz mıydı lan yoksa. Şırfıntı ne güzel gülüyor ama. Hey dostum numarasını al hadi. Cebimden telefonu çıkarttım ve açma tuşuna 3-4 saniye bastım. Biraz bekledik. Ellerini birbirine geçirmiş bir balerin gibi duruyordu. Daha önce bale yapıp yapmadığını sordum. Çok istediğini fakat bacaklarını o kadar açınca çok acıdığından cesaret edemediğini söyledi.

Telefon numarasını aldım. Sadece wp çünkü kıbrıs hattını kullanıyorum" dedi.

istiklalin oraya çıktım. Bu saatte karanfilde 4 kedi ve 3 köpekten başka hiçbir şey olmazdı ama bu şehir başkaydı. Sonra biraz daha inceledim insanları. Sokaklar karanlık değildi ve kendimi güvensiz hissetmiyordum. Haa tabi oralarda güvensizlik duyulacak bir kişi varsa o da benim. Saçlarım yağlı ve ayı kırması bir adam sokakta yürüyor. Ben bile kendimden çekinirdim o an. Saçlarımı kestimemiştim. Belki de berberin koluma dayamasından korkuyordum. Saç kestirirken en hoşuma giden nokta saçlarımın yıkanmasıdır. Kafamı iyice eğdikten sonra o mermerle baş başa kalırsınız. Ben tükürürüm genellikle. Bir sürü köpük akar gider. Belki de oralarda tükürüğüm gibi kayboldup gitme isteğimdendir. Dişlerimin üzerinde bir sürü plak birikmiş gibi hissettim. Kimse o duyguyu yaşamasın. Dişlerinin kirli olduğu düşüncesi, o lanet dişi fırçalamadan geçmez.

Saat epey geç olmuştu ve hava aşırı derecede soğuktu. Parkta vs uyuyamazdım. Montumun fermuar bölümünden giren soğuk beni astım hastası yapabilirdi. Hem bu lanet olası botlar da soğuk alıyordu. Yok lan şu tak renginde olanlardan değil. Askeri bot tarzında kocaman botlarım vardı. Boyum normalde 180 ama botları gitince 183 oluyorum.

Botların içinden ayak parmaklarımı kıpırdattım. O sırada san antuan kilisesinin oralardaydım. Tam kilise önünde dikilirken bi sigara yakmak istedim. Etraftaki insanlar beni mi izliyorlardı. Hiç zannetmiyorum. Kıl köklerinde bile değildim. Eminim.

Çay sigara Beyler.

Cigarayı bırakmalısın dostum perdeleri sarartır

Rezz 978

Istanbulun amk...

Not:istanbulluyum.

Kilisenin önünde ayakparmaklarımı ısındırmak için onları kıpraştırıyordum. Botlar hiçbir gibime yaramıyordu. içlik de giymemiştim. Lanet olsundu. Bu kahraman gelip beni sıcak bir yerlere zütürmesi lazımdı. Spiderman bizim memleketlerde ekmek yiyimezdi, çünkü etrafı ağ yapıyor diye anasını giberlerdi. Veya düzenli ağ atamazdı çünkü çarpık kentleşme vardı. Beni bir kişi kurtarabilirdi, soluk benizli kürt kızları. Soluk benizli kürt bulamayacağıma göre etrafta ucuz bir butik otel bulmam gerekiyordu.

Biraz daha yürüdükten sonra starbuckın oraya kadar geldim. Çekik gözlü birisini çevirdim ve sordum "buralarda butik bi otel var mı?" diye. "i cant understand turkish language" dedi. Eeh giberim hem biz mi sizi anlayacağız, azcık da siz bizi anlayın dedim. Sonra yürümeye devam ettim. Aşağı doğru yardırırken o da ne, kimi gördüm dersiniz. Yelda. Yelda kim amk demeyin lan. Liseden sınıf arkadaşım. Tam bir apartmana girerken gördüm. Seslendim yelda yelda diye. Arkasını dönüp bakmadı. Girdiği apartmanın girişine kadar geldim. Kapıyı tıklattım. Sonra zile basmak istedim ama kime basacaktım ki. Hepsine basıp kaçtım. Niye kaçtıysa, küçüklükten kalma bi alışkanlık herhalde.

Koşarken kulağımda şu şarkı çalardı küçükken : https://www.youtube.com/watch?v=tYJiaLjBNgM

O an da aşağı doğru koşuyordum. Sonra bi taksiye bindim ve anlaşmalı olduğu hostel veya otele zütürmesini istedim. Taksici bildiği otelin olmadığı söyledi. Nasıl ya dedim. Sonra zütür işte ya ucuz bir yerlere dedim. Sonra taksi içinde muhabbet etmeye başladık. Hangi takımlsın ağbi dedim. Beşiktaş" dedi. Bu sene şampiyon muyuz?" dedim. Atibadan konuştuk. Kuareşma diyordu taksici ağbi. Sonra beni sevdiğini ve taksi durağına zütüreceğini söyledi. Tek atımlık arkadaşlıklarda çok güzel yalan söylerim. Hangi bölümdesin" dedi. Hukuk dedim. Ooo bizim bi dava var onu bi anlat bize" dedi. Taksi durağına geldik.

1091 rez

Bi zütveren taksi durağından bi taksiye ortak olmak istemiş. Adama noterde devretmişler ama adam parasını vermemiş. Yasal açıdan şuan taksi (yani plakası) o kaçan adamın üzerine kayıtlı. Sonra bu adam gitmiş başka bi adama satmış plakayı. Bu plakayı alan adam gelmiş taksinin plakasını istemiş. Bunlar da öyle mi böyle mi derken kerizlenip vermişler. Ulan koskoca taksi durağında bi tane akıllı adam yok mu? Lanet olsun dostum. Hey siz gerizekalılar, toplanın şimdi. Siz iyiniyetli satıcısınız. Bu taksinin yeni sahibi de iyi niyetli alıcı gibi gözüküyor ama hiçkimse taksi plakasını öyle görmeden almaz. Her neyse. şimdi gidip istanbul adliyesine, dava açacaksınız. Plaka kimin adına kayıtlıysa, onun ikamet ettiği yerdeki asli hukuk mahkemesi de olur ama orasından eminde değilim diye adamları bilgilendirdim.

çay getiren elemanla yalnız kaldık sonra. Bir sürü çay içtim. Konteynır gibi bir yerdeydik zaten. içeride soba vardı. Haa soba demişken, keşke biraz mandalinamız olsaydı da soyup üzerine atsaydık.

Sabaha kadar orada dinlendim. 3-4 saat uyuduktan sonra telefona mesaj gelmişti. Giselle "ne yapıyoruz bugün? çılgınlar gibi istanbul turu yapalım mı?" demişti. Yalnız bir problem vardı. Ben istanbulu öyle çok bilmiyordum.

beyler hazırlık yapıyorum. Akşam otobüsle istanbula geçeceğim. Bilgisayarı yanıma alacağım, otobüste net olursa yazarım. Olmazsa pazar akşamı falan geri döneceğim zaten. Günübirlik bir işim çıktı. Hepinizi sevgiyle selamlıyorum.

Rezerved

Bi rez daha kapatalım ceryan yapmasın.

Devam 128

Reserved 211