bu da benim hikayem panpalar

bitir artık hikayeyi amk

evet artık herşey tamamdı panpalar.. elifin yanındaydım artık sürekli beraber olabilecektik o kötü günler geride kalmıştı artık... liseden bi sınıf arkadaşım da orda okuyordu daha dogrusu hem okuyordu hem de memurdu..tek başına kalıyordu evde benım oraya yerlestigimi duyunca aradı benı bı gun, istersen gel beraber kalalım yoksa ben de misafirhaneye cıkacam, tek basıma cok sıkılıyorum dedi.. tamam dedim gelince konusuruz.. neyse elifle beraber gittik oraya, teyzesi gilde kalıyordu o bıraktım onu teyzesi gile ben de eşyaları aldım orda okuyan arkadaşın evine gittim, oturduk bi çay falan yaptık konuştuk. neyse karar verdim onun yanında kalacaktım ben de..1 2 gün yatak dolap halı falan aldım odayı döşedim yerleştim eve.. okul başlayalı 1 hafta olmuştu ama ilk haftalar okula kimse gitmez diye biz de gitmedik.. sürekli gezdik dolaştık tadını çıkardık beraber olmamızın.. neyse ilk 2 haftamız böyle güzel geçti ardından okulda dersler de başlıyordu artık

ilk fakülteye gittigimde kendimi çok kötü hissettim, hiç tanımadıgım insanların arasına hiç tanımadıgım bir sınıfa, yabancı oldugum bir yere gelmiştim, eliften başka tanıdıgım hiç kimse yoktu nerdeyse..en fazla 1 2 kişiyle karşılaştım onlar da memleketten tanıdık arkadaşlardı.. neyse gittim öğrenci işlerine benim durumu anlattım, bliyorsunuz ben tde okurken fen edebiyat fakültesini bırakıp tde öğretmenliğine geçmiştim. 2 yıl tde bölümü okumuştum dolayısıyla muaf olabilecegim dersler vardı.. öğrenci işleri muafiyetler için kurulun daha sonra toplanacagını simdilk 1. Sınıflarla derse girmem gerektiğini söyledi..1lerin sınıfa bi girdim girmez olaydım amk, hepsi çocuk.. bildigin çocuk daha bıyıkları sakalları çıkmamış hiçbirinin. cogu ogretmen lısesı cıkıslı ılk senede yerleşmişler.. neyse napalım dedim amk katlanacaz kurul toplanana kadar..

muafiyet durumlarımı konuşmak için danışman hocanın yanına gittim, araştırma görevlisiydi, çok mutevazi çok iyi bir insandı.. durumumu baya abartarak anlattım, okulu bazı sebeplerden bırakmak zorunda kaldıgımı, ailemle aramın çok bozuk oldugunu, eğer muafiyetleri alamayıp 1den devam edersem çok kötü olacagını soyledım benım ıcın.. çok acındırdım kendimi amk..bu acındırmam çok işe yaradı, şöyleki bir çok dersimin kredileri uyuşmamalarına ragmen danışman hoca hepsini uyuyor gibi gösterip kurula sunmuştu ve kurul da bunları kabul edip, 2. Sınıfa intibakımı yapmıştı.. yani 2. Sınıflarla derse girecektim artık, okula 2. Sınıftan başlamış olacaktım..bu da çok sevindirici bi olay oldu mutlulugum ikiye katlandı.. neyse okul mevzusu böyle devam etti…geleyim elifle olan durumumuza

dediğim gbi panpalar bütün istediklerimiz gerçekleşmişti ve artık aynı yerde okuyorduk..bir daha hiçbir şey canımızı sıkamaz diye düşünüyorduk.. aslında öyle de olması gerekiyordu canımızın sıkılması için hiçbir sebep yoktu artık..ama ben kendimi çok kaptırdım elife panpalar, o kadar kaptırdımki inanılmaz kıskanmaya ve baskı yapmaya başladım.. nerdeyse dışarı bile çıkmasına izin vermiyordum.. çocukluktan beri bağlama kursuna gitmek istiyordu ona izin vermedim, saçını boyatmak istedi çok ters tepki verdim..ne giyeceginden ne yapacagına kadar her şeyi kısıtlıyordum.. bunu yapmayı istemiyordum ama elimde de değildi çok kıskanıyordum.. elif te çok sivri dilli biri, canını sıkan bişey oldugunda dik kafalılık yapıyor çok ters konuşuyor..ben baskı yaparken o ters cevap verdiğinde veya canımı sıkacak bişey yaptıgında daha da sinirleniyordum böylelikle tartışmalar daha da alevleniyordu.. belki benim çok kıskandıgımı görüp tatlı dille anlatmaya calıssaydı bı ıhtımal sorun cıkarmazdım ama oyle olmuyordu

neyse binler durum vaziyet buydu.. memlekete döndüğümüzde de annesi olmadan dışarı çıkmasına kesinlikle izin vermiyordum, gerçi o da annesi olmadan cıkmazdı ama ben baskı yaptıgım ıcın bu da sorun gibi görünüyordu.. annesiyle bile çıkmasına izin vermediğim zamanlar oldu amk çok saçmalamaya başlamıştım…dışarıya çıkmasını istemememin sebebi ise ezikçeydi belki de…anlatmıştım, lisede iki kişiyle çıkma durumları olmuştu, memleket fazla buyuk bı yer olmadıgı ıcın onlarla karsılasmasını ıstemıyordum.. gerçi bunu yapmama hiç ama hiç gerek yoktu, neden mi? Es geçtiğim bir şeyi anlatayım, atlamışım bunu…

elif bana ulaştıktan ve biz tekrar beraberliğe başladıktan sonra.. içimi kemiren bir durum vardı rahat edemiyordum... lisede iki kişiyle çıktıgını duymustum, o çocukların da kim oldugunu biliyordum.. neyse uzatmadan geçeym bunları sırayla tuttum zütürdüm müsait bi yere, ben bunu hiç sormamama rağmen aralarında en ufak bişeyin geçmedigine, sadece okulda gorustuklerıne dair çok büyük yeminler ettiler... ben de bunlara bir daha elifin 1 metre yakınında bulunurlarsa kafalarını analarına sokacagımı soyledım, yolda gorseler bile kaldırım degistireceklerdi, çok korkutmuştum ikisi de sesini etmedi merak etme zaten kesinlikle rahatsız etmem dediler.. neyse bu şekilde içimi rahatlatmıştım.. hiçbir sıkıntı kalmamıştı benim için... benim için karşılaşma durumları beni rahatsız ediyordu ezik bir şekilde, şimdi anlıyorum ne kadar aptalca birşey yaptıgımı... bunu da böylelikle araya sıkıştırmış oldum beyler, dönelim bizim durumlara

kimse dinlemiyor sonra devam edecem amk hadi eyvallah

devam et panpa dinliyoruz

devammm

yarın erken başla panpa veya bi entry de herşeyi bitir geç.

buralardayız panpa.

panpa hadı amk la uyuku duzenımızın mınakoyundun

@313 nerelerdesın lan

anan
(bkz: beyler an itibari ile sözlüğü)

devam et panpa

hadi be panpa anlatda dinliyek

ben dinliyodum lan.

güzel mi lan binler