bu da benim hikayem iste

babam pamuk ithal ettikce para kazanir, yil icersinde defalarca ithalat yapar ve milyonlarina miyon katmaya devam eder, annem ve babam bu siralarda mutevazi bir torenle dunya evine girer ve evliliklerinin ilk yili dolmaya baslarken ben dunyaya gelirim... yillar gectikte para katlanir ama annemin eve olan bagligi azalir, ve babam bunu farketmeye basladiktan sonra yavas yavas hayata karsi olan hirslarini kaybetmeye baslar.

bir keresinde 4 ay suren bir azerbeycan seyahatinden sonra eve gelen babam uyuyan bir cocuk ve dadiyla beraber basucunda bor notla karsilasir " ben samdandayim geldiginde bana katilirsin" annem 4 aydir gormedigi kocasini evde karsilamak yerine gamsizca disariya eglenmeye cikmistir ve babam o dakikada icten oce hayatinin askiyla suren evliliginin sona erdigini farkeder ama tabi ki bunu kabullenmesi bir kac yil daha alir...

ben bu hikayeyi 18imde babamla karsilikli raki icerken dinledim, yasanan onca seye ragmen kucuk yasta beni dolduran babam degil annemdi, babam annemin aksine benim birey olmami beklemis ve bana herseyi 18imde anlatmisti, ben bunlari anneme soyledigimde ise aldigim tek cevap harfi harfine "gibtir git" idi o yuzden insanlar bana anne sevgisinden bahsederken ben hep aciyla tebessum etmisimdir hem biraz dalga gecerek hem de biraz icim aciyarak...

bu denli bir ask yasamis ve bu askin sonunda inanilmaz hayalkirikliklari yasayip sonrasinda toparlanmis bir insandan karsilikli raki icilen bir gecenin sonunda "bu kiza evlen" sozlerii duymak beni son derece etkilemisti...

ben onceleri canim gibildiginda antonio vivaldini 4 mevsim koncertosunun yaz ve kis ini sirasiyla ard arda dinlerdim, iliskimizin o siralarinda da bu iki eseri cokca dinlemeye baslamistim ama altindaki manayi anlayamayacak kadar kordum elbette, olmasaydim zaten su anda bulundugum durumda olmazdim diye tahmin ediyorum, ben cok az tanidigim dayima degil de babama cekmisimm direk, bunun farkina yeni yeni variyorum tabi ki...

dalis turlari son derece iyi giderken iliskim bir okdar kotuye gidiyordu ben goremesem de... Bu siralarda bir gece kardeslerimden sevgilimle tanisanla cicek pasajinda raki icerken o unutamadigim telefon geldi, telefon caldi, actim ve karsidaki ses o unutamadigim soleri soyledi bana; bu telefonun sahibi neyiniz oluyor? oysaki kardesimin beni aradigini gorunce onu yanimiza cagirayi dusunmustum ama o yabanci sesi duyduktan sonra bir anda herseyi hisettim, o gun yanimizda olmayan iki karesimiz bir trafik kazasi sonucunda hayatlarini kaybetmislerdi, bizi birakmislardi, beni hayatta kalan tek kardesim ve sevgilimle tek birakmislardi...

kurekle uzerlerine topraklarini attigimi ve ilkokuldan beri bildigim tek dua olan "suphaneke" yi okudugum o anlar her gece gozumun onune gelir o gunlerden sonra birbirimze kenetlendik hayata kalan kardesimle, ve tabi ki sevgilimler... sevgilim ve kardesim benim aldigim nefesim ve ictigim suyum oldular...

okuyan veya okuyacak olan varmı panpalar bence ouduunuza pek pişman olmazsınız

aralarinda 11 yas ve hayat gorusu olarak binlerce kilometre olan iki insanin sozde asklarinin en degerli simgesi olarak geldim dunyaya bi mart sabahinda o zamanlar hersey daha guzelmis diye sanardim paramiz vardi cunku ozamanlar fakat yavas yavas buyumeye basladiktan sonra bunlarin pek bi onemi olmadigini anlamaya basladim tabi buyumekten kasit yas gibi yuzeysel bi olgu degil zihinsel ve yasanmisliktan bahsediyorum yavas yavas ogrendim ki yastiga basini koydugunda direk uykuya dalamiyorsan o yatagin uzerindeki ipek carsaflarin hic bi manasi yok

fevri bi iliskinin sonu paramizin sonuyla beraber gelmis , bogaz manzarali evimizden cikmistik, babam gecici olarak gidip 9 yil yasadigi babaannemin evine tasinmisti ben ise annemle beraber anneanneme

babam para kazanamiyor zengn akrabalarim ise bu zor zamani en az hasarla atlatmam icib ozel okulumun parasini oduyorlardi bir kac sene boyle gitti paranin yoklugunu pek hissetmiyordum cunku ben para harcayacak yasa gelmemistim ta ki lise hayatima baslayana kadar.

cocuklugumla lise hayatima baslangic arasinda gecen surede ise bir cok fire vermistim hayatimdan bunlardan biri cok sevgili anneannemdi sarhos bir adamin ona arabayla carpmasi sonucunda kaybetmistim onu tabi o oldugunde annemi dengeleyen tek insani kaybetmis odugumu bilmiyordum bunu da hersey gibi zaman icinde ogrendim. annem babama yaptigi gibi benim de hirslarimi yok etti begibtasa kadar tirmanmistim oysa ki futbolcu olma hayalimin yolunda sonra tenefusteki maclarda bile kaybedince hirsindan aglayan ben umursamaz bir sekilde sirtimi donup uzaklastim tek hayalimden

lise basladi ve ben yine baskalarinin parasiyla ustumde baskalarinin bana aldigi pahali kiyafetlerle temiz yuzlu halimle tam bir zengin cocugu edasiyla liseye basladim. lisenin ilk haftasi bana askin paradan sonra geldigini ogretti

bi kiza agib olmustum arkadas grubunun icinden ayni servisteydik ustelik ve yanyana oturuyoduk her tenefus siniftan erken cikip onun sinifinin onune giderdim sirf siradan kalkip kapiya kadarki yuruyusunu gorebilmek icin. sonra bir gun bana dedi ki haftasonu sinemaya gidelim mi ben de olur dedim tabi ki aksam eve geldigimde icim kipir kipir yerimde duramaz bi halde annemin isten donusunu bekliyodum, geldiiginde daha meraba bile demeden sinema icin izin istedim oglum hangi parayla gidiceksin dedi ben de babami aradim babam da ayni cevabi verdi ama aralarindaki fark babamn yuzundeki uzuntuyu karsimda olmamasina ragmen gorebilmemdi

kiza bi yalan soyledim ve bulusmadim 2 hafta daha bulusmayinca kiz bi baskasiyla cikmaya basladi ve ben o anda para kazanmaya karar verdim. ama benimki gibi bi gecmisi olan bir cocugun bakkal ciragi olup gunluk 5 liraya calismasi olmazdi benim buyuk para kazanmam gerekiyordu ben de ustume duseni bana yakisani yapmak ugruna derin dusunce;ere koyuldum

okuyan varmi arkadaslar?

ozel okul oldugumuz icin sinif kitaplarimiz cok pahaliydi fotokopi cektirip sparis ustune daha ucuza cocuklara kitap satiyordum boylece babalarindan aldiklari paranin buyuk bolumu ceplerine kaliyordu gizlice yuruttugum bu operasyon gittikce buyudu ve o yasima kadar elime gecen en buyuk paraya sahip oldum 432ytl... o parayi bi kenara koydum nasilsa sinemaya gidecegim bir kiz arkadasim yoktu o yuzden o parayi harcamama gerek yoktu aklima yapacak baska bir is geldiginde bu parayi kullanacaktim yani kazandigim ilk para ayni zamanda ilk sermayemdi

butun bunlar olurken annemin alkolizmi giitgide artmakta ve evde aramizda buyuk tartismalara sebebiyet vermekteydi iste o gunlerden birinde ilk kadeh sarabimi icmistim ve kendimi buyumus gibi hissettim sonra baktim ki elimdeki paranin bi bolumunu ickiye haricyorum ve kendime dedim ki ben harciyorsam baskalari neden harcamasin. uzum suyu kutularinda okula sarap goturmeye basladim sadece yakin arkadaslarima ve ele vermeyecegini bildigim insanlara satiyordum, hepsi zengindi ve okulda sarap icebilmek ugruna bir uzum suyu sisesindeki saraba bi sise parasi vermekten cekinmiyorlardi bu isi de biri sarabi yere dokup butun okul yonetimini ayaga kaldirana kadar surdurdum kimse yakalanmadi ama o isi aninda biraktim tam 1364 ytl sahibiydim 2 ayda parami uce katlamistim ve yazi beklemeye koyulmustum

yanilmiyorsam 7 yasimdaydim belli belirsiz sesler beni uykumdan uyandirmisti babam elinde ici beyaz bi tozla dolu olan bi poset tutarak anneme bagiriyor annem de butun cirkefligiyle ondan asagiya kalmiyordu beni gordukleri anda annem herzamanki gibi beni kullandi ve yanina alip sarildi halbuki ertesi gun okul vardi ve ne olursa olsun ben saat 7den sonra yatagmdn baska biryerde olamazdim tabi birinin isine ayakta olmam gelmiyorsa

yillar gectikce evdeki huzursuzluk artiyor huzursuzluk arttikca babamin hayata karsi olan hirslari torpuleniyor ve bunu paralelinde servetimi yavas yavas eriyordu. arkadaslarima hic kaga etmezler diye lanse ettigim ebevenlerimin bagrislarini duyar olmustum ve o cocuk masumiyetiyle buna yaramazliklarimin sebep oldugunu dusunmustum taaa ki o geceye kadar