(Kenara kaysana azıcık orusbu çocuğu belimi gibtin mk)
-Beyefendi biraz kenara kayabilir misiniz sıkışıp kaldık burda
+Nereye kayayım kardeşim kör müsün yer yok
(Yer var orda gözünün çapağını gibtiğim görmüyor musun)
-Yanınız boş beyefendi biraz kayın bayan var yanımda rahatsız oluyor
+gibecem rahatsızlığını otur işte
-...

içine sıçtığımın toplu taşıma araçları. Her türden insan binsin diye yapılmış sanki. Ne diyebilirdim ki adama mk hayvan gibi adam bi tane vursa yarısı boşa gider. Sinirli sinirli de bakıyor ne yapsam insem mi eve de daha çok var bu saatte otobüs de bulamam. Neyse gibtir et bu kadar kişinin içinde bişey yapamaz herhalde.

...

Hasgibtir göz göze geldik..

+Hayırdır bilader bi sıkıntı mı var?
-Yok abi ne sıkıntısı
+Ne ters ters bakıyorsun o zaman orusbu çocuğu
(Anneme niye sövdün ki şimdi)
-Yok abi gözüm takıldı bi anda.
+Bi daha takılsın da göreyim

Kesin dövecek mk kafama vurmasa bari başım çok ağrıyor yine. 3 durak kaldı dayan oğlum. Kalksam mı acaba yanından kalkarsam kesin niye kalktın diyip döver. Oturayım en iyisi telefonu da çıkaramıyorum mk yoksa onunla uğraşırdım. Neyse 1 durak kaldı önüme bakayım. Bıyıklara bak mk insan değil. Yanımda ki kız da güzelmiş baya. Ne kızı mk adam patates etti beni bu kız bakar mı bana. Neyse biraz daha bakayım bacaklarına gece lazım olur ahahah. Allahım sonunda geldik. Bu pekekente çarpmadan ineyim de bitsin bu çile. Ne zor lan bu dünyada yaşamak adam dövse hastanelik ederdi beni...

Evime doğru yürümeye başladım. (Burak evde midir acaba ekmek alsam mı evde ekmek var mıydı lan. Evde ekmek varsa aldıklarım fazla kalacak bayat ekmek de yiyemiyorum ki. Hep Burak pekekenti yüzünden her gece o da yer diye ekmek alıyorum yemiyor ibine. Neyse alayım taze ekmek candır). Girdim fırına abi iki ekmek verebilir misin dedim neyse hazırladı ekmekleri koydu poşete. Arkamı tam döndüm çıkıyorum fırından yine o pekekent. Dikildi durdu karşımda. (Lan beni mi takip ediyor bu orusbu çocuğu).

+Kalksana lan önümden
-Buyur abi..

Başım yine ağrımaya başladı mk. (Ya ne istiyorsunuz benden bırakın evime gideyim arkadaş). Arkamı döndüm evime doğru yürüyorum bi ara ayak sesi duydum arkamda. Hafiften arkama dönüp baktım bildiğin arkamdan geliyordu adam. Hızlı hızlı yürümeye devam ettim. Evimin olduğu sokağa girdim ayak sesleri hala arkamdan geliyordu. Dönüp bir kez daha usulca baktım arkama yine oydu. Biraz daha hızlanıp binadan içeriye girdim ve camdan onu izlemeye başladım. Bikaç saniye sonra göründü. Evimin bulunduğu binanın sağ çaprazındaki binaya girdi. (Hay şansımı gibeyim adamla komşuymuşuz). Ekmekleri binanın giriş kapısının koluna astım. Binanın merdivenlerinden inip adamın girdiği binaya doğru yürüyüp binadan içeri girdim. Adam asansör bekliyordu. Kafamı önüme eğip arkasından geçerek merdivenlere yöneldim. Hızlı hızlı çıkarak adamın kaçıncı katta ineceğini bulmaya çalıştım. Üçüncü kata geldiğim zaman asansörün durduğunu gördüm merdivenden birkaç basamak aşağı inerek görünmeden adamı izlemeye başladım. 12 numaralı kapının önünde durdu. Cebinden anahtarları çıkarıp doğru anahtarı aramaya başladı. Zamanı gelmişti mk. Ayakkabılarımı yavaşça çıkarıp kenara bıraktım. Merdivenlerden sessizce çıkıp adamın arkasına geçtim. Elimi cebime atıp tükenmez kalemimi çıkardım (mavi renkli olanı). Kalemi sıkıca tutup boynuna sapladım pekekentin. Boynunu tutarak ayı gibi böğürmeye başladı orusbu evladı. Elimle ağzımı kapatıp evin içine doğru iteledim. (pekekente bak hala tepiniyor ya). Burnuna şiş sokulmuş domuz gibi sağa sola saldırıyor. Neyse evin girişine düştü pekekent kapıyı kapatıp içeri girdim. (Bütün gece seninle mi uğraşacam mk)...