Kalkıp çıktım fakülteden bu gece yine iş vardı ve hiç yorgun değildim. Ama gece için birkaç malzeme almam gerekiyordu. Çarşıya doğru yürümeye başladım. 1 saat de olsa dolaşarak malzemeleri tamamladım. Mesajda söylediğim yere gitmek için çok erkendi. Biraz daha dolanmaya devam ettim. Gidip bi bankta oturdum yine uzun uzun denizi ve martıları seyrettim. Saat 10 a kadar hareketsizce ve mükemmel karın ağrısıyla bankta oturdum. Gitme vakti gelmişti. Kalkıp verdiğim adrese doğru yürümeye başladım. Fabrikanın önüne gidip biraz keşif yaptım malzemeleri fabrikanın içine bırakıp sessizce beklemeye başladım.

1 saat sonra…

Karanlıkta az da olsa Kadir in yüzünü seçiyordum. Fabrikaya doğru geldi kulağında telefonla. Birine bağırıp küfür ediyordu (ne barzo adam ya). Biraz daha konuştuktan sonra telefonu kapatıp fabrikadan içeriye girdi. Kafası önüne eğik arkası bana dönük bi şekilde durmuştu. Elimde tuttuğum demir boruyla var gücümle ensesine vurdum. Bi anda bayılıp düştü yere. Ayak bileğinden tutup eski bi masanın üzerine kadar sürükledim. Poşetten çıkarttığım beyaz iple kollarını eve bacaklarını sıkıca bağladım. Uyanmasını bekledim. 20 dk sonra kendine gelir gibi oldu kollarını ve bacaklarını oynatmaya çalışsa da başarılı olamadı. Kafasını zar zor kaldırıp bana baktı.

K: Kimsin sen ne istiyorsun benden?

B: Ben hiç kimseyim canını istiyorum

K: Al o zaman ne bekliyorsun mk

B: (vay mk). Delikanlı bi kardeşimizsin öyle mi?

K: Hadi öldüreceksen öldür sabaha kadar seni mi bekleyecem?

B: Senin derdin ne mk

K: Sen Hayal in yanında ki çocuksun değil mi?

B: Evet oyum kanka niye sordun ki?

K: Senin de hayatını gibecek. Aklın varsa benden sonra burda kendini de öldürürsün.

B: Kanka bak burda derini soymak için bi kasatura, derini soyduktan sonra derine basmak için bir avuç tuz, gözlerini çıkarmak için bi oyma bıçağı, bir de parmaklarını kesmek için küçük bi testere var. Sana bi şans Hayal bana neden zarar verecek söylersen sadece kasaturayı kalbine saplayıp sana bildiğim en acısız ölümü yaşatacam.

K: Madem bu kadar merak ediyorsun bu da benim sana intikamım olsun. Derimi soymaya başla çünkü tek kelime etmeyecem.

Adam resmen beni ters köşeye yatırmıştı. Malzemelerin hiç birine dokunmadan direk kasaturayı çıkarıp kalbine sapladım. Böyle delikanlı adama böyle adam gibi ölüm yakışırdı…

Kanepede uzanırken birden telefonun çalmasıyla irkildim. Elimle yoklayarak telefonu bulup açtım. Bu ses annemin sesiydi. Tam kapatacakken “dur” dedi. Durdum bende sesini son duyuşum olabilirdi. Annem telaşla konuşmaya devam etti.

A: Oğlum, kurban olduğum niye cevap vermiyorsun sen telefonlarımıza. Bende babanda çok özledik seni.

B: Anne konuşmak istemiyorum beni rahat bırakın

A: Niye böyle yapıyorsun evladım biz ne yaptık sana.

B: Kapatıyorum anne hakkını helal et

A: Oğlum Burakım kurban olayım kapatma. Helallik istemek de neymiş gidiyormuş gibi.

B: Gidiyorum anne çok uzaklara gidiyorum

A: Burak yapma oğlum yüreğime indireceksin.

B: Hoşça kal annem.

Deyip kapattım telefonu. Kanepeye uzanıp gelmesi yakın olan sonumu beklemeye başladım. Fazla geçemeden ayak sesleri duyulmaya başladı binanın koridorunda. Çok geçmeden de kapı çalındı. Günlerdir bişey yiyip içmemiş ve kanepeden kalkmamış vücudumun tüm güçsüzlüğüne rağmen. Kanepenin kolundan tutarak kalktım duvarlarda elimi gezdirerek kapıya doğru yürümeye başladım. Kapıyı açıp dizlerimin üstüne çöktüm. Gelen Hayal di kokusundan anlamıştım. Kolumdan tutup beni kanepeye kadar zütürdü. Kanepeye oturtup kendisi de yanıma oturup söze girdi.

H: Nasılsın?

B: Elimde olan son şeyi de sen aldın. Nasıl olabilirim

H: Bunun olacağını en başından beri biliyordun

B: Önce gözlerimi aldın benden. Şimdi de hayallerimi. Daha ne kaldı ki benden alabileceğin

Elini yüzüme atıp gezdirmeye başladı ve konuşmaya devam etti.

H: Sen ölmeden onu öldüremem biliyorsun.

B: Hiç sevmedin beni değil mi?

H: Kör olana kadar seviyordum aslında ama gözlerini kaybettiğinden beri çok değiştin sen.

B: Senin yüzünden kör olmadım mı ben?

H: içerken ben zorlamadım seni

B: içmezsen çok üzülürüm dedin ama. Ben senin üzülmene dayanamam ki.

H: Ama şimdi de çok üzülüyorum. Hayalin evimin masasında öylece yatıyor. Eğer sen kendini öldürüp onun da sonunu getirmezsen o beni öldürecek sen bana kıyabilir misin?

ikimiz de sustuk. Eğilip son kez saçlarını koklamak istedim. Kendini geriye doğru çekip günlerdir sakladığım bir parça jileti kanepenin üzerinden alıp elime tutuşturdu.

H: Hadi bitir. Kurtar beni ondan.

B: Son bi kez tutayım elini herşeyi bitirecem sonra.

H: Al peki.

Diyerek elini uzattı. Tüm acizliğimle son kez sıkıca tuttum elini.

B: Bana kıyabilir misin diye sordun ya.

H: Evet

B: Kıyabilirim..

Diyerek jileti bileğine vurup tek hamlede kestim. Çığlık atarak kaçmaya çalıştı. Kolundan tutup çektim jileti tekrar sallayıp boğazını yardım. Yüzünü unutmaya başlamıştım ama çığlıkları asla unutamayacaktım. Bu sesi unutmak için kaç hayal daha kurup kaç insanı daha öldürmem gerekiyordu? ve şu bitmez tükenmez karın ağrım artık bitmeliydi. Jileti sıkıca tutup Hayal in elini bıraktıktan sonra önce sol sonra sağ bileğimi kestim.