bu bir intihar başlığıdır

bi bitmediniz amk

Sizi vazgeçirmeye çalışmaktan gına geldi

gözden yaş akıttı;
kendi küçük, yüreği büyük adam.

@1 adam içmiş beyler yarın kendine gelir dağılın

san da kardeş

ahan da dedim bu çocuk burcu ya akrep ya başak
başka kimden beklenir zaten

başarılar

:(

Öyle de yaptım. O saatten sonra ne olursa olsun hayırlısı demesini bildim. Bi' yandan daha da araştırmaya başladım. Yaşdıbını, fikirlerini, arkadaşlarını, eşini, dostunu.
Bilmeliydim çünkü kardeşim. Beni benden iyi anlatabilen bu adamı bilmeliydim. Ulaştımda yol arkadaşlarına, abilerine, kardeşlerine, yeğenlerine…
Artik bahsederken Kazım abi demelere başladım farkında olmadan öylede benimsedim.
Daha sonra yazmaya devam ederim. Ama bu gece son olarak diyeceğim o ki yakınlık derecesinin kan bağıyla alakası yok kardeşim. Fikrin yüreğin bir olacak.
O hiç bir ayrım yapmadı. Her zaman önce insan dedi, önce yaşam…
Haydi Allah rahatlik versin…

bu anasını gibtiğimin koca dünyasında bir tek sen misin hayatı kötü olan amk?yok düşmüş de sonra kalkmış.. herkes bir ilgi çekme çabası içinde.. bunları yazdıktan sonra sana ne gibi bir faydası olacak cidden merak ediyorum..
biraz gerçekçi ol amk..

o değilde kazım kim ?

En zor şeyde insanın kendini teselli etmek zorunda kalması. Bu ne acıdır Allah yaşatmasın kimseye.
Olmuyor çünkü birader. Cidden olmuyor. Bir başkasının verdiği yalan bir teselliye kanıyor insan hemen. Ama kendi doğrusunu bildiği yalana inanmıyor.
Ama size inandığım bir şeyi söyleyeceğim biraz klişe olacak ama. Sevin lan. Hakkını vererek sevin ama he…
Oyle gibinizin keyfine daldan dala atlamayın bi' yerden sonra.

aklınızdan böyle şeyler geçirmeyin yahu

http://www.radikal.com.tr...trafigi_etkiliyor-1254495

şiirler güzel kardeş yazılarını okumaya devam ediyorum

acele etme istemesende eninde sonunda öleceksin. büyük resmi görmeye çalış oyunun içinde olma dışında dur. saçma gelecek o zaman bu yazdıkların.

Her gece annenizin ağlayarak sarılmasıyka uyandığınızı düşünsenize gecenin bir yarısı.
Nasıl bir pgiboloji değil mi…
Bu nereden baksanız bi' 6 ay kadar böyle devam etti. Annem için pgibologlar ayarlayıp onu buna ikna etmekte bana kaldı tabii.
Dayımlarla bu konularda adam gibi oturup konuşmalar yapmaya başladım. Artık çocukluk faslı sona ermişti tamamen.
Yinede kimse çıkıpta "sen nasılsın?" sorusunu sormadı bir kişi dışında.
Nasıl olduğumu söyleyemeyeceğim annem dışında.
Baştan şunu da söyleyeyim cidden anneler kadar kimse size değer veremez.

http://www.youtube.com/watch?v=c2Gx6-JQrBQ

insan düşündükçe düşünüyor. Her akla gelen bir sonrakinin kapısını çalıyor. Bunları şu zamana kadar tam anlamıyla bir kişi biliyor. Onunla da tamda bu zamanlar tanıştım zaten. Ender adamlardandır kendisi. Bu kadar detaya ne tak yemey girdim bilmiyorum. Ama yazmakta o zamanlardan kalma bi' alışkanlık. Dalandığım zaman konuşacak adam bulamayınca bi' köşeye sinecek bi' yapım yok. Alırım kağıdımı önüme kalemimi konuştururum hep. Yazmaya başlarken beyin durur genelde ama o kalem bi değince kağıda dökülür saçılır ne var ne yok. Bi' bakarsın sayfalarca yazmışsın.
Sizde öyle yapın. Darlanınca yazın bir yerlere. Ama atmayın. Bir kaç gün sonra sakin kafayla bi' okuyun onları.
Bir çoğunuz kendinizi ancak o zaman gerçekten tanıyabileceksiniz.

cehennem mehennem tapulu araziyi kaptin.

asdddsff