bu bir hikaye değil anıdır

ilk defa duymuştum bu kelimeyi. arkadaşlarla hepimiz birbirimize baktık bilen kimse yoktu. aramızda en dindar haluktu fakat onunda böyle bişeyi hiç duymadıgı belliydi.'nedir bu havas?' dedi haluk. 'tarikat falan mı?' okanın suratındaki o sinirli ifade bir anda kayboldu, yerini alaylı bir gülümseme aldı.

beyler biraz bişeyler diyin amk okuyanlar giblesin kendi kendime anlatıyomuşum gibi hissetmeye başladım yine

'havas' dedi 'benim.' kelime kelime konusmaya baslamıstı. o an her gözümün önüne geldiginde içimde garip bişeyler olur. 'sizler' dedi 'avamsınız.' herkes salak oldu o anda.ne diyo bu amk diye birbirimize bakıyorduk. bende iyice gerilmeye başlamıştım.'bilader ne ayaksın sen havas avam sen ne diyon yarraam' dedim. hepimiz gülmeye başladık.bu yine bozuldu. resmen öldürecek gibi bakmaya başlamıştı bana. gözlerini ayırmıyor hırıltılı nefes alıyordu

beyler talebe göre devam edicem

kitlenmişti artık bana. gözü başka bişey görmüyordu.1-2 dakika öylece durup baktı gözlerimin içine. sonra aniden kalktı masadan, hepimiz irkildik. hiçbişey demeden gitti hızlıca. yine mal gibi kalmış birbirimize bakıyorduk. korkmaya başlasak ta birbirmize belli etmeyip biralarımızı içmeye devam ettik. hepimizin kafasında tek bi düşünce vardı. nedir bu 'havas?'

okan gitmişti ama o varken yarattığı sessizlik devam ediyordu. zaten ıssız etrafta bir tane ses kalmamıştı. fakat aniden kapıya sertçe vurulmasıyla hepimiz oturdugumuz masadan havaya fırladık. bilirsiniz yazlık kapılarda zil falan olmaz. peki kimdi bu kadar şiddetli şekilde kapıya vuran?

geldim beyler devam ediyorum alın reservlerinizi

bu yumruklama normal bir kapı calısı gibi degildi. resmen kanlısını öldürmeye gelen birisi gibi vuruyordu kapıya. peki şimdi 3kat inip bu kapıya kim bakacaktı? hepimiz yine birbirimize bakmaya başlamıştık. kısa bir süre içinde hep birlikte inmeye karar verdik.3 katı o daracık merdiveni 5kişi birbirimze kenetlenip inişimi ömrümünün sonuna kadar unutmayacagım. hızlı hızlı inerken bir yandan da 'kim o ?' 'kim var orada?' diye sorular soruyorduk. fakat hiç birine cevap vermiyordu kapıyı yumruklayan. nihayet kapının önüne gelmiştik. fakat o an öyle bir yumruklandı ki kapı, sanki arabayla içeri girilmiş gibiydi. korkudan birbirimizi 1-2 adım geriye iktirdik.ses kesildi. kapıyı haluk açtı hemen arkasında da biz resmen birbirimize dolanmıştık.

kapıda öylece durup sırıtıyordu okan.tam suratının ortasına bir yumruk atmalıktı o an.o an aramızda en cok sinirlenen burak oldu.ne var ne oluyor amk diye bunun bogazına sarıldı. hala gülüyordu okan. umrunda degildi burak yada bir başkası o an.hipnoz olmuş gibiydi resmen.

küçük bir arbede yaşandı burakla aralarında. ayırdık hemen. elindeki kitap dikkatimizi çekti, kapkaraydı.'içeriye davet etmeyecekmisiniz?' diye sordu sırıtarak. iyice sinirlerimizi bozmuştu bu durum.

talebe göre kitabın adı ve capsini vericem beyler

4.sayfanın sonunda vericem uplayın amk reservlerinizi alın

upupupup amk upupupupup

beyler pm atanlara teşekkür ederim. çok yorgunum yarın anlatmaya devam edicem

@57 gibtir git amk liselisi seni aşar bu olaylar sen karı kızlı hikayelerine devam et zaten

devam ediyorum binler burdamısınız

geldim panpalar devam ediyorum

'o elindeki ne?' dedi cenk.'önce içeri, geçelim gece daha yeni başlıyor' dedi okan. hala pis pis sırıtıyordu.'hakaret ettiğin şeyi getirdim sana, şimdi de hakaret edebilecekmisin bakalım?' dedi bana doğru dönerek. içeri geçtik. ışıkta kitabı daha net gördük, adını da.kitabın adı 'kenzul havas'tı.'işte bizim kitabımız, yaşantımızı belirleyen herşey bu kitapta.'dedi

kitabı bilmeyenler ya da yalanına sokuyumcular araştırabilirler ne olduğunu.ben de şimdi okanın bize kitapla ilgili söylediklerini anlatıcam

'havas' dedi.'ilimlerin en görkemlisidir.' 'bu kitap bizim tek kitabımız,bu kitapla bambaşka dünyalara gideriz. bambaşka dünyalardan gelenler de bizimle olurlar.'