bu bir emekli askerin hikayesidir

evet beyler bazılarınız inanmıycak çok da gibimde değil. 50 sene devlet hizmetine harcanmış yaşanmamış bir ömür. operasyonlar yitirilen dostlar korku gözyaşları. dinlemek isteyen olursa 10. entryden sonra başlıycam 2. kere upluycam

up up up

up up up

başlıyorum

sizin büyük gördüğünüz belki özendiğiniz, kiminizinse hayaliyim belki. ama annemi babamı hiç tanımadım öyle de acizim. savaşmak dışında hiç bir şey bilmedim. yaşamamı sağlayacak şeyler dışında hiç bir şey öğretilmedi. askeriyenin kucağına gittiğimde henüz 11 yaşındaydım. çocukluğumu yaşayamadan yuvadan alınıp silahlarla tanıştırıldım direk. küçüklükten beri tek istediğim şey saç uzatmaktı. onu bile yapamadım. strese dayanamadı bu saçlar 30 yaşında saçsız kaldım

@12 ben yuvada büyüdüğümden hep devlet hizmetindeydim 52 yaşındayım

silahın soğuk yüzünü hissettiğin zaman asla ondan ayrılamazsın hep hayatındadır artık. bazı şeyleri istemesen de yapmak zorundasın bunu çok küçük yaşlarda öğrendim. kendime ait olan tek eşyam, oyuncağım o da elimden alındı. yetiştirilmeye başlandık. hiç bir şeye iğrenç, mide bulandırıcı diyemedim. çünkü bizim oralarda yaşamak zor. senin dokunamıycağın şeyleri yemek zorunda kaldım kimi zaman. eğitimimi tamamladığımda artık hiç bir şey hissetmiyor üzülmüyor düşünmüyordum. çelik kadar sağlam kuş kadar sessiz bir adamdım. gençliğimi çocukluğumu yaşamadan bir makine haline gelmiştim

dinliyosanız uplayın yazmıycam yoksa

özel time aldılar bizi milyonlarca kez ölümle burun buruna geldim. çok asker kaybettim, çok arkadaşımı hiç dönmeyecekleri bir yola uğurladım. ama boş zamanlarımda gelen ölüm isteğim operasyonlarda gelmiyordu. çünkü düşündüğüm tek şey kitleyi yok etmekti. filmlerde gördüklerinizi belki olur mı öyle şey dediklerinizi biz her gün yaşıyorduk. zaman çok hızlı ilerliyordu. eğitimlerde köy kokan, anne kokan çocukları görünce içimi anlamsız bir acı kaplardı. ve o acı bir gün bana pahalıya patladı

van/ muradiye birliklerinden bir komando timiyle operasyona çıkmıştık. onlar dikkat çekicek biz imha edicektik. ama gördüğüm manzara karşısında soğukkanlılığımı yitirdim. anne kokusu demiştim ya, işte onu duyduğum bir çocuk vardı ahmet. vurulmuş sürünmeye çalışıyordu. açık hedef halindeydi. boşluğu gören ilk teröristin onu vurması an meselesiydi. iç güdülerime ilk kez yenik düştüm. 39 yaşındaki deneyimli bir askerin asla yapmayacağı ve yapmaması gereken şeyi yapıp onu çekmek için siperimden ayrıldım. ama ona ulaşamadan sağ bacağımdan ve omzumun alt tarafından yaralanarak yere yığıldım

uzun süren uğraşlar sonucunda tedavi oldum. ama doktorlar asla eskisi gibi olamıycağımı söylediler. zorunlu emekli edildim. devlet bana iyi bir emekli maaşı, iyi bir ev, modelli bir araba ve uğraşabilceğim küçük teknik planlar verdi. ama bir şeyi geri vermeyi unuttu: gençliğim.

bir kadından sevgi görmenin ne demek olduğunu bile bilmiyorum. gerçek dünyaya ilk kez çıkıyordum. rahat yürüyebilen insanlar disiplinli olmayan isyan edebilen insanlar gördüm. gençleri gördüm. dışardan baktığım zaman hayatın bu kadar güzel olmadığını düşünüyordum. sürekli kendimle gurur duyuyor kendi işimi seviyordum. ama anlatılan cennetlerin dünyada birer bahçesi olduğu hakkında en ufak bir fikrim yoktu.

kaybettiğim yılları asla alamam. şu anda bana hatıra yüzlerce madalya eski resimler ruhsatlı bir silah bir de genç askerler var. değiştiremediğim şeylerse her gece bağırarak uyandığım rüyalar. belki gençliğimi bir nevi geri alabilirim diyerek boş zamanlarda sizin gibi gençlerle takılıyor sizin gibi hareket ediyorum. ama değişmeyen bişey var o da şu: kimse beni önemsemiyor.

herkes benim işimi biliyor herkes yaşadıklarımı soruyor. öldürdüğüm adamları, operasyonları. ama hiç kimse sen ne düşünüyorsun, ne hissediyorsun, duygusal olarak neye ihtiyacın var demiyor. ki siz bile öylesiniz. kilo almış vücuduyla duygularını geri almış bir adamın hikayesini dinlediniz. sorularınız varsa sorabilirsiniz

çünkü başımızdakiler buna müsade etmiyor. sistematik olarak anlatıcam

takım komutanları: bir terörist grupla karşılaştıkları zaman bazen korkup gitmelerine izin veriyorlar.

bölge komutanları: belki inanmazsınız ama, bazı bölge komutanları teröristlerle iş birliği yapıyor. silah kaçakçılığına ve uyuşturucu ticaretlerine göz yumup bu işlerden para ve rant sağlıyorlar.

genel kurmay: terör sayesinde genel kurmaya aktarılan para üst düzeyde olduğu için tam anlamıyla bitirmek istemiyorlar. çünkü yabancı ülkelerle yapılan silah anlaşmalarından ve diğer savaş sebeplerinden çok para kazanıyolar. bizim üretecek güce sahip olduğumuz silahları ürettirmeyip daha kalitesiz silahları ve cephaneleri dışırdan getirtiyolar. bu şekilde çok büyük paralar kazanıyorlar. terör onlara yarıyor

diğer sebep de dış güçler

anlattım ya kardeşim

@37 evet bildiklerimizden ve geçmişte yaptıklarımızdan. çünkü konuşsak çoğu kişinin başı yanar. ak parti bazılarını çıkardı haklısın ama en şerefsizlere hala dokunamıyolar. bazı şeyler zamanla.

keps isteyen arkadaşlar. sizin aklınız yetmez belki bazı şeylere ama benim çalıştığı için keps koymuyorum. bu üye adını bile bi arkadaşımla ortak kullanıyoruz zaten kendi yazdığım hesap değil. inanmasanız bile okuyun bunlar benim gibi her özel tim askerinin yaşadıkları. kimse konuşamıyo ama hepimiz bunları düşünüyoruz. gerçek hayatta kimseye ben de anlatamam. çünkü bizde askerlik onuru var. ve asla kimsenin bize acımasını istemeyiz. kimseden bişey beklemeyiz. umarım anlamışsınızdır.

ayrıca devlet zamanında tekmelediği köpekleri ön plana almaya başladı. yaptırdıklarını da yargılamaya. umarım anlamışsındır

uplayan arkadaşlara ayrıca teşekkrler. ben uplamıyorum sorunuz varsa başlığa bakıcam yanıtlarım

@47 amma taktınız sayılara lan 11 yaşından beri ordu malıyım 41 sene hizmet verdim al tatmin oldun mu

@48 internette efelenip gerçek hayatta gözlerini birilerine dikmekten korkak biri olduğun entrylerinden anlaşılıyo. sen askerlik kalksın bedelli askerlik gelsin diye ağlarken havai fişek atılınca korkudan zıplarken biz senin adını besmeleyle bile ağzına alamadığın adamlarla ve doğa şartlarıyla mücadele ediyoruz. sen böcekten korkarken biz yılan yemek zorunda kalıyoruz. burdan konuşması kolay sanal delikanlı. sen git biraz ferre film falan seyret asosyal herif.

@51 bölücü huur çocuğu. senin üstadların bizi görünce hazırola geçerdi acı çekmeden ölmek için. sanalda konuş bakalım öclerini alırısn belki

genelde daha atanmadan onlara teklifleri gidiyor. orduyu savunman çok güzel ama gerçekler var. yapmak istemeyen delikanlılar yapmıyor tabi. ama yapanların oranı fazla. çünkü anlaşma yaparsa hem cepleri dolacak hem de şehit sayısı az olacak.

denklem mi lan bu? pkk kaç pusu atıcak, kaç askerin dikkati dağılıp şehit olacak, kaç bomba hedefi isabetliycek, kaç karakol basılacak, kaç asker nöbette uyuyakalıp pkknın sızmasına izin vericek... nerden bilecekler? bilgisayar oyunu mu sandın? savaş tekrarlanamayan ve kağıt üstünde istatistikleri asla tutmayan bişeydir. yüzeysel ve basit düşünüyosun. kamikaze operasyonu kitabını okuyup yürüttüğün mantıklar yetersiz daha detaylı araştırmalar yapmanı tavsiye ederim