Çok içmesine gerek yoktu sarhoş olması için ama yine de baya içmişti. içtikçe bana sırnaşmaya başlıyordu. Ama benim daha önemli bi planım vardı. iyice sarhoş olduğunu anlayınca başladım bunu öpmeye. Kaldırdım ayağa elbisesini çıkarıp öperek yatak odasına doğru zütürmeye başladım. Üzerinde sadece külotla sütyen kalmıştı. Biraz daha seviştikten sonra kalkıp hemen geliyorum aşkım diyip ona son kez bakarak çıktım odadan. Kendi kendine konuşup adımı sayıklıyordu. Hiç oralı olmadım. Salona gidip telefonunu aldım bu kez sıra Sergen deydi. Aslında bu kez sıra hepsindeydi. Sergene mesaj atıp “Sergen acil yardımına ihtiyacım var hemen bana gelebilir misin lütfen” dedim. Sırada Ayşe vardı bu gece öldürecektim onu benim yaşadıklarımın yanında hiç bişeydi ama o da ihaneti yaşayacaktı. Büşra nın telefonundan Ayşe nin numarasını alıp dış kapıyı aralık bırakıp çıktım evden. Büşra çoktan uykuya dalmıştı.

Dışarı çıkıp Ayşe yi aradım (sesi hala dizlerimi titretiyordu her ne kadar o titreşimi hissetmesem de). Alo diyince sen niye arıyorsun beni kapat telefonu numaramı da sil diye bağırmaya başladı. Sadece bişey söyleyip kapatacam bu sana yapacağım sol iyilik dedim. Sen bana ne iyilik yapabilirsin dedi. Bişeyi çok merak ediyorum beni bu çocuk için mi terkettin. Hangi çocuk ya ne saçmalıyorsun sen dedi. Şu anda en yakın arkadaşının yani Büşra nın evinde seni en yakın arkadaşınla yani Büşra yla boynuzlayan Sergen denen çocuk. Diyip telefonu suratına kapattım. Tekrar aradı bak eğer yalansa seni pişman ederim dedi (ne tak yiyebilirse artık neyse). Büşra nın evini biliyorsun git bak kendi gözlerinle gör bi kez de benim için suratlarına tükür beni de bi daha arama diyip kapattım telefonu. Telefonu kapattıktan 20 dk sonra Sergen binadan içeri girdi (binanın karşısındaki parktan izliyordum). O girdikten 10 dk sonra da Ayşe girdi binaya. Yaktım sigaramı taktım kulaklığımı açtım Hüsnü reisi beklemeye başladım. 15 dk sonra ağlayarak Ayşe çıktı binadan. Kaldırıma çöküp ağlamaya devam etti. Onu o halde izlemek huzur veriyordu bana. Çok geçmeden Sergen çıktı dışarıya. Yanına gidip konuşmaya çalışıyordu ama Ayşe bunu iteleyip konuşmak istemiyordu (bildiğiniz kavga işte mk). O anda Ayşe yle göz göze geldik. Sigaramdan son nefesi çekip ona doğru üfledim. Arkamı dönüp yürümeye başladım.

Eve doğru yürümeye başladım. Gerçekten son gücümle yürüyordum. 30 dk daha yürüdüm evimin önüne gelmiştim. Kafamı kaldırıp son kez evime baktım ve binadan içeriye girdim. Merdivenlerden yukarı çıkmaya başladım. Sonra dayanamadım herşey bitmek üzereydi biraz daha dayanmalıydım. Dinlenmek için oturup bi sigara yaktım. Sigaram bitene kadar dinlenmeye devam ettim. Sigara bitince kalkıp tekrar merdivenleri çıkmaya başladım. Son merdivene geldiğimde kafamı kaldırıp yukarı baktım. Biri merdivenlerde oturmuş kafasını duvara dayamıştı. Karanlıktan yüzü seçilmiyordu. iki merdiven daha çıktıktan sonra katın ışığı yandı. Merdivende oturan Ayşe ydi beyler. Orda oturarak uymuştu. Ne yapacağımı şaşırdım mk. Onu uyandırmadan sessizce eve girip kapıyı kapatacaktım. Çalarsa da açmayacaktım. Nerde bende o şans. Son basamağa adımımı atınca uyanıp birden ayağa kalktı. Yüzüne bile bakmadan evin kapısını açıp içeri girdim. O da arkamdan geldi. ilk defa giriyordu bu eve. Söylenecek bişey kalmamıştı ikimiz için de. O yüzden ikimizde tek kelime etmedik. Geçip oturdum salonda o da karşıma oturdu. Işıkları bile açmadan oturuyorduk öylece. Kafamı kaldırıp ay ışığının çok az da olsa aydınlattığı odanın içine baktım sonra gözüm ona takıldı. Baktığımı görmesinden çekinmeden uzun uzun baktım. Evet yanımdaydı evet intikamımı da almıştım. Ama beni sevdiği için değil oynadığım oyun yüzünden buradaydı. Hiç bişeyin düzeldiği yoktu. Aldım elime telefonu bi şarkı açtım…

https://www.youtube.com/watch?v=KqSiPJ5BsyU

Hadi yine sev beni uyuyan bi bebeği seyreder gibi…

Müzik bitti kalkıp yatağıma gittim. Elbiselerimle uzandım yatağa. Müziği tekrara alıp telefonu başucuma koydum. Kapattım gözlerimi… yarım saat sonra sırtımda bi el hissettim. Ayşe ydi. Gelip uzandı yanıma sarıldı arkadan yüzünü enseme dayadı. Tüm vücudum ağrımaya sızlamaya başladı. Bu acıyı o veriyordu bana tüm acılarımın sebebi de oydu. Ölmek yetmez ölmekten beter olması gerekiyor dedim. Ama o da yetmedi… Böyle düşünerek 1 saat kadar geçirdim yatakta. Sonra ona döndüm melekler gibi uyuyordu. Derin bi nefes çektim saçlarının kokusundan. Yastığı yavaşça kafasının altından çıkardım. Doğrulabildiğim kadar doğruldum. Belimi ve bacaklarımı artık hissetmiyordum. Yastığı yavaşça yüzüne bastırdım. Koltuk altım yastığın üstüne gelecek şekilde bastırmaya, tüm ağırlığımı vermeye başladım… Çırpınmaya başladı nefessiz kaldıkça. Ben onsuzken nasıl çırpınıyorsam o da nefessiz kalınca çırpınmaya başladı. Tırnaklarıyla kollarımı çizmeye başladı ellerini yüzüme zütürmeye çalıştı başaramadı. Yapacak bişeyi kalmamıştı. Son gücüyle elini elime attı. Son gücüyle sıktı elimi. Daha fazla dayanamadı iki kolu iki yana düştü…

Yastığı kaldırıp son kez baktım yüzüne önce alnından sonra avuçlarının içinden öpüp arkamı dönüp uyudum…

Sabah günün ilk ışıklarıyla uyandım yine. Sırtım çok ağrıyordu yine mk. Yine kollarım uyuşmuştu ağrıdan. Kollarımla kendimi yukarı doğru çekmeye çalıştım. Yavaş yavaş oturur pozisyona geldim. Bilgisayarıma uzanmaya çalıştım tekerlekli sandalyemin üzerinde duruyordu zar zor kendime doğru çekerek de olsa alabilmiştim bilgisayarımı (kim bu kadar uzağa bıraktıysa mk). Aldım kucağıma bilgisayarı açtım. O açılana kadar çıkarıp bi sigara yaktım. O kadar eskiydi ki bi saate açılıyordu anasını satayım. Neyse açıldı sonunda açtım Word ü tam yazmaya başlıyordum ki o sırada bilgisayarı kimin oraya bıraktığını hatırladım. Dün gece Büşra yla eve gelince ben koymuştum oraya. Yürüyebilmek ne güzel şey mk. Bilsem biraz daha uzatırdım hikayeyi. Neyse gibtir et diyip bi sigara daha yakıp yazmaya başladım. 14. Sayfadaydım dün gece Ayşe yi öldürmekten fırsat bulup tamamlayamamıştım.

Ben Selim…
…Neyse gibtir et diyip yemek yemek için dışarıya çıktım. Avare avare yürüyorum her zaman ki gibi. Yolun az aşağısında bi çorbacı var oraya doğru yürümeye devam ettim. Mısırcının önünden geçiyorum durdum uzun uzun baktım dönüp durağa baktım unuttum yemeği gidip oturdum durakta. Kafamı yasladım durağın cdıbına daldım gittim. Yaklaşık yarım saat öyle haraketsiz oturdum. Sonra iki kişi geldi durağa gelip oturdular yanıma. Erkek olan benim yanıma kız da diğer tarafa oturdu. Çocuk bişeyler söyledi kız gülmeye başladı ulan bu gülüşü ölsem de unutur muyum. Son gücümle kalktım ayağa karşılarına geçtim. Evet beyler sevdiceğimdi o kız kafasını kaldırdı bana baktı gülmeye devam etti yanındaki binin omuzuna başını koydu. Sustum sustum susacaklarım bitince arkamı dönüp evin yolunu tuttum.

Evimin olduğu sokağa girdim. Şuurumu kaybetmiş gibiydim. Evimin karşısında kaldırıma oturup öylece bekledim. Ne yapacaktım ben bundan sonra diye düşünmeye başladım. Beynim durmuştu. O an üşüdüğümü fark ettim. Kalkıp karşıya geçmek için ayağımı kaldırımdan yolla attığım anda belimde bi acı hissettim. Kaç metre sürüklendim bilmiyorum fırlayıp bi ağacın dibine düşmüştüm. 10 dk falan baygın yerde yattıktan sonra kendime geldim her yerim ağrıyıp sızlamaya başladı. Bu acının sebebi viraja hızlı girip kurtaramayınca bana çarpan arabaydı (Lacivert renk bi Golf). Telefonumu çıkarıp annemi aradım. Dizlerim tutmuyor annem bir türlü ayağa kalkamıyorum demdim. Kadının yüreği ağzına geldi. Sonra da bayılmıştım. Gözümü hastane de açtım mk. Her yerimde kırıklar sargılar vardı. Belden aşağım hala uyuşuktu. Kimseye bişey sormadım kimse de bişey demedi bir hafta sonra taburcu edip eve yolladılar. Doktor ameliyat için 23 bin lira istemişti gariban babam. inşaatta çalışarak nasıl kazanacaktı o parayı. Utancından bana da söyleyememişti. iki yıl sonra öğrenebildim.

Bu son sigaram hikayemi okuyan herkes için. Bu intikamdan beri içtiğim 14. Sigaram. 14 bitmek üzere, bu yazıyı ölmeden bitirmeliyim demiştim ölmeden bitti beyler.
Sena
Semih
Sergen
Selim I.

1.4.2014