bu bir ayrılık hikayesidir

al panpa, dinle:

http://www.youtube.com/watch?v=mGbw5Pyb1qo

herşey bir şekilde devam etti fakat hiçbirşey ilk zamanlardaki kadar güzel, tozpembe değildi. artık kavgalar başlamıştı. aşırı kıskançtı ve hiç görüşmediğim kız arkadaşlarım yüzünden azar işitip duruyordum. sert tepki veremiyordum istesem de. çünkü biliyorum ki tepem attığı zaman derin yaralar açacağım kalbinde, kendime hakim olmaya çalışıyorum hatta xanax kullandım o sıralar.

bu kızın hoşlanmadığım 1-2 tane arkadaşı vardı ve görüşmesini istemediğimi söyledim, kabul etmişti. face'ten ve msn'den sildiğini ve artık görüşmediğini söylemişti. bende ne kadar değer verdiğini düşündüm, perde artık aralanmaya başlayacaktı.
-binler size bir tavsiye; kadınları bu şekilde sınırlandırırsanız, bir yerden sonra ters tepiyor. o ayarı çok iyi tutturmak lazım. lakin ben başaramadım ve kaybettim.

mesafelerin hiçbir önemi yok derler ama inanın var binler.. her duyguyu daha yoğun yaşarsınız göremeyince.. aşk, üzüntü, kızgınlık hepsini doruklarında yaşarsınız ve bir yerden sonra kopma noktasına gelir. ben üni 1. sınıftayken 2-3 ayda bir ve uzun tatillerde dönerdim eve. ama bu sene en fazla 3 hafta arayla sürekli gidip geldim, onu bir kere bile olsa öpebilmek koklayabilmek için.

up's yaz lan sandalyeden düşüyodum nefesim kesildi

upupupup okuyun amk

sırılsıklam da olsam, iliklerime kadar üşüsem de hiçbir önemi yoktu çünkü ona bakmam bile alnımdan terler boşalmasına yeterliydi.. derkeen yaz bitti ve üniversiteye dönmem gerekliydi artık. annemle beraber o da geldi beni uğurlamaya.. anneme sarılıp ağladı, ben de ok kötü olmuştum dokunsalar hıçkıra hıçkıra ağlayabilirdim otobüsün içinde. 'beni nasıl bırakabildin', 'ben seni çok seviyorum:(' türü mesajlar tüm gece sürdü.. ertesi gün okulu olmasına rağmen sabaha kadar benim varmamı bekledi uyumadan..

o gün ince giyinmişti ve yağmur yağmaya başladı. bende de gömlek ve kazak vardı, kazağımı çıkarıp ona giydirdim. o bol gelen kazakla o kadar tatlı görünüyordu ki.. eve döndük tekrar. bunlar da artık son demleri sayılırdı güzel günlerin..

sürekli ne kadar şanslı olduğumu düşünüp durdum ve içimde saf aşk vardı.. zaman geçtikçe monotonlaştı ve dediğim gibi uzun görüşmeler yapmıyor hale geldik.. günün her dakikası mesajlaşıyorduk ve sürekli konuşucak birşeyler oluyordu, onun dışında yanyanaydık zaten. doğum gününde tüm arkadaşlarını ekti ve başbaşa geçirdik o özel günü.. istiklale gittik çiçek almıştım ben ona.. diğer kızlara nispet yaparcasına sürekli çiçeğini kokluyor göğsünde tutuyordu.. sokakta yürürken birden durup birbirimize sarılıyorduk.

anlat panpa anlat

rezerved belki okurum

2-3 hafta sonra artık sahile gitmiyoruz, dışarda yemek yiyip biraz dolaştıktan sonra evine bırakıyorum, kısaca o eski heyecan artık yok binler. kendimden nefret etmeye başlıyorum.. her gece yastığa kafamı koyduğumda 'oğlum sen bu kızın o kadar koştun peşinden, ne oldu da değişti daha 1 ay dolmadan..' birkaç yazı daha yazmıştım bu sevgilimle ilgili okuyan binler vardır elbet.. kızla ilk öpüşmemiz 10 sn kadar sürdü ve sonra bana sarılıp ağlamaya başladı.. o peşinden koştuğum beni tersleyen kız bana sarılmış ve ağlıyor.. ne kadar üzülsemde o kadar mutluyum ki o an. nedenini sorduğumda 'ilk defa yaşadım böyle birşey' dedi. hakkaten de öyleydi binler gözlerinden anlayabiliyordum. o ipek gibi mis kokan saçlarının kokusunu her içime çektiğimde içim hayat doluyordu..

vay be anlat panpa anlat

kızların kullandığı bir tabir vardır 'ayaklarım yere basmıyor' diye.. aynı o durumdayım. evine bırakıyorum tekrar sahile gidiyorum ertesi günü iple çekiyorum.. herşey çok güzel gidiyor. tabii her güzel şey bir son bulur demişler..

kızların yanında ilk görüşmede bu kadar rahat olamam yapım gereği. en az 3-4 kere görüşmem gerekir fakat herşey o kadar sıradışıydı ki.. sanki birbirimizi senelerdir tanıyor gibiyiz.. yerde yem arayan serçe'lere isimler takıyoruz denizi seyrediyoruz.. hergün aynı yere gidip güneşin batışını seyretmeden eve dönmüyoruz..

up olsun diye yazıyorum seri ol panpa

@52 bence yalnış yapmışsın biraz gerçi -lan nasıl kıyacam dicen ama o seni üzdüğünü sinirlendirdiğini anlıcaktı _hani sevdiklerimizi kaybedince anlarız hesabı

bana o sıralar artık cinsel anlamda birlikte olmak istediğinden bahsetmişti. ben iyice sorguladım 'emin misin' gibilerinden ve kabul ettim. aslında ne kadar dokunmaya kıyamasanız da elinizden yitirmemek için yapmanız gerekir bunu. kadınlar kocasını boşuyor 'erkeklik görevini yerine getiremediğinden' dolayı. neyse biz birlikte olduk, herşeyin çok güzel gitmesini beklerken iyice soğuduğunu hissettim benden. elimden gelenin fazlasını yapmaya çalıştım, yüzük bile takmıştık ben okuldayken bakıp moral bulsun diye. ama telefonda konuşurken bile hissedilebilirdi soğukluğu..

yanına gittiğim zamanlarda aramız gayet iyi, fakat okula döndüğümde yine buz gibi bir anda soğuyuveriyordu. bunun artık benden kaynaklandığını düşünmeye başlamıştım ve kendimden iyice nefret etmeme sebep olmuştu. kendime vermediğim zarar kalmadı diyebilirim. çok sevince en ufak sorunu kendinizden bilirsiniz aslında. basit bir örnekle; kız sizi aldatsa, 'acaba ne hatam oldu da aldatıldım' diye düşünürsünüz bir yerden sonra..

sonradan öğrendiğim üzere nişanlandığı çocuk 'devrim'. alkolik oldum. başka da bir tak olmaz benden artık. dinlediğiniz için teşekkür ederim.