bu benim gerçek hayat hikayem capsli

dinliyorz reyiz

geldim.. inanamayacagınız şeyler oldu beyler bir kaç yılda. amacım prim yapmak değil. bana şu an nasıl böylesin diyenlere cevap olacak bu kitap. sırf onlar için yazıyorum aslında. amacım ün falan değil bu arada teyze kızım ünlü bir yazar. gerçi dini bir yazar bazılarınız tanımaz. yani zaten uzak değil bana imkanları vs ama dediğim gibi belki de bir nevi savunma bu yazılar.

okuyan???

okuyorum panpa devam et

@1 http://inciswf.com/1296317785.swf

o gece benim beklemediğim ama
tabii ki sizin tahmin ettiğiniz gibi
mesajlaşmalar başladı o numarayla.
yaşımı bir yaş büyük demiştim.
17.
19muş oda.
ülkücüymüş.
hatta bir bölgenin reisliğini mi vermişler
ne pek anlamıyordum.
heyecanlıydım.
ertesi gün aradı.
konuştuk.
ve akşam da.
sonra ertesi akşam.
ve ertesi.
derken her gün bildiğin konuşuyorduk.
1 ay kadar sonra
cesaretin var mı aşka şarkısıyla
birbirimizi daha yakından tanımayı teklif etti.
ben şok olmuş heyecanlanmış
kendimi prenses gibi görmeye başlamıştım.
bana yahu okulda yüzüne bakılmayan bana
şarkı dinletiliyordu. v
ay be ben nasıl bişeymişim ki
görmeden etkilemiştim koca reisi(!)

(o zaman ki duygularımla yazıyorum beyler)

reserved

rezerve

yolLa panpa

peki ya bi de görseydi beni.
ya sahi.
ya görünce?
hoppala.
kaygılar başlamıştı
karnıma giren ağrılar uyutmuyordu.
kısa süre sonra
_görünce ne olacak?
sorusuna kendimce cevap bulmuş
ve çözüm bile üretmiştim:
o ayrılmadan ben ayrılacaktım...
ona bunu direk diyemezdim çeşitli bahanelerle
defalarca kavga çıkardım, olmadı.
o ısrarla beni kaybetmek istemediğini söylüyor
buna da uygun davranıyordu.
2006 nisan ayında istanbul a geleceğim dedi.
5 aydır konuştuğum bildiğin aşık olduğum çocuk gelecekti.
beni görecekti.
bende onu görecek belki de ben beğenmeyecektim
ama bu ihtimal o zamanlar aklıma bile gelmiyordu.
ben kimdim ki beğenmeyecektim.
13 nisan 2006 ya aldı biletini.
2 gün kalmıştı.
günler öncesinden kıyafetimi hazırlamıştım
mavi bir penye dar paça kot.
2 gün kala karar değiştik
ilk kez geliyordu istanbul a arkadaşıyla gelmesi
daha doğru olacaktı ve zaten o arkadaşının
dayısında kalacaklardı.
_gerekirse sokakta kalırım
diyordu.
19 yaşındaydı.
normaldi gerçi öyle düşünmesi bende
onun ilk sevgilisiydim. yani öyle diyordu.
ama ben bunu dünyada ilk uğruna yapılan kız
olarak görüyordum dedim ya kendimi prenses gibi
hissediyordum ve ne yazık ki saat 12 ye geliyordu
her şey bal kabagına dönüşecekti.
hiç makyaj yapmayan ben
göz kalemi almaya gittim arkadaşıma 1 gün önceden.
sonra aklıma rahatlatıcı bir çözüm geldi.
_sen de gelsene
dedim.
bu dialoglara gerek yok
zor olmadı ikna etmek bilirsiniz.
artık daha rahattım ama heyecan beni gene uyutmamıştı.
yarın onu görecektim.
ya ertesi gün basar giderse?
planımız 2 üç gün kalmasıydı.
izmir den geliyordu.

@62 saol panpa da dedim ya tabii ki editlenecek unutmamak ve vazgecmemek için aklıma geldiği gibi yazıyorum

azadem akıcı değil hikayen daraldım şerefsizim, daha özetsi bi dille anlatırsan okumaktan haz alacağım amk :*

direk o günlerin değil ama lise yıllarının capsini vereceğim şimdi. gözünüzde canlansın diye. ve hikayenin sonunda geçen hafta cektiğim capsleri verdiğimde şok olacaksınız.

o dan sonra okumadım

okuyalım bakak..

@77 daha da özetsi olmaz ki panpa

anlat panpa

puhahahahah bu ne lan :d vay apaçi

bu arada yeni benin doğruluğu için solda ki ben tek kanıt. neyse devam ediyorum. pm ler için teşekkür.

hikayeni okumadim izmirliysen takiliriz

sabah okula gibi evden çıktım.
arkadaşımı aldım ve bayrampaşa otogara doğru yola koyulduk.
adımların geri geri gidiyordu aynı zamanda da yüreğim koşuyordu.
bana ne oluyordu bilmiyordum ama
bir daha hiç olmayacak şekilde heyecanlıydım.
bin kere yolda arabaların aynasından kendime baktım.
herhalde sigara bile içmeyen bana
sakinleşmem için madde verseler kabul ederdim o an.

bu arada lise 1in ikinci yarısındaydım.
hayat normaldi okulda.
alışmıştım yavaş yavaş tabii ki aşkında destegiyle
yeniyordum ezikliğimi.