Buraya bazen başımdan geçenleri, bazen hüzünlerimi, bazense sevinçlerimi yazacağım, karalama köşesi yapıyorum kendime bir nevi.

Askerlik yaklaşıyor, aslında askerlik gibimde değil, ne bir korku, ne de bir endişem yok. Tek derdim acemi birliğinde içki içemeyecek olmam, bu durum çok sıkıntı olacak bana, zamanında gitsem kaç kere bitmişti şimdiye kadar, en azından bir bağımlı olarak gitmemiş olurdum, şuanki gibi.

Herşeye rağmen, yaşıyorum sözlük. Niye ve neden sorularıyla dolu hayatıma bir süre ara vermek istesemde olmuyor.
"of yeter bende yaşamak istiyorum, hayatıma bakıcam artık" diyorum, bir huzur kaplıyor içimi o an, ama keşke 25 saniye sürmese.
içimde mutsuzluğa doymayan bir yaratık besliyor gibiyim, mutluluğu elimden alan en yakın arkadaşım diyebilirim aslında. Evet arkadaşım o, herşeye rağmen benim en yakın arkadaşım.
Bir köpek bile yaşadığı bölgeyi sahiplenirken, bense hiçbiyere ait hissetmiyorum kendimi. insan boşlukta koştuğunu fark edene kadar düşmüyor. Çizgifilm gibi ama komik değil.
Sonra birgün geliyor, yürüdüğün kaldırımlarda inadına çizgilere basmaya başlıyorsun, aylardan yine yalnızlık .
Çılgın bedişi izleyince mutlu olan çocuklardık biz, şimdiyse neden hiçbirşey mutlu etmiyor?
Başlığa bana hayat veren madonna - la isla bonita parçasınıda koyayımda, arada buraya bakınca hatırlayıp açar dinlerim.

Ne güzel söylemiş, vakt-i zamanında madonna;

Te dijo te amo
Seni seviyorum, dedi.
I prayed that the days would last
Bu günlerin bitmemesi için dua ettim
They went so fast
Çok hızlı gitti..

Son olarak edip canseverin "ben ruhi bey nasılım" kitabındaki destansı şiirinin bir bölümünü buraya bırakıp bitiriyorum yazımı.

Soluksuz sessiz,
Gölgesiz devinimsiz,
Bir Ruhi bey olarak, ruhi beysiz
Kentin içine kadar sokuldum.
Ağzımın içi zehir gibiydi
Tuttum bir sigara yaktım,
Kravatımı düzelttim,
Ayakkabılarımı sildim
Ve sordum;
-Ben ruhi bey nasılım?
-Sahi siz nasılsınız ruhi bey?
-iyiyim, iyiyim.

08.03.2017

2 gün sonra tekrar geldim bu başlığa, değişen pek birşey yok sözlük, Hem dünden, hemde gelecek yarınlardan farksız bir gün yine bugün. Bi elimde sigaram, yanımda en iyi arkadaşım yarım litrelik tuborg şişesiyle yazıyorum şuan. Sahi son zamanlarda ondan daha iyi bir arkadaşım yok, bak bunu şimdi hatırladım. Şuan fonda çalan parça kerim - ihtiyacın olan şey. Ulan 2010'dan beri dinleyince beni bir nebze mutlu eden tek şarkı.

Mutluluk nedir sözlük? Mutluluk bence güneştir, herkesin hayatında mutlaka doğuyor o güneş bir dönem. Ancak kimi insanlar geceyi hiç yaşamıyor, hep güneşin aydınlığında hayatlarına devam ediyorlar. Kimisinin hayatındaysa o güneş bir gün batıyor, birdaha hiç doğmamak ve başka hayatları aydınlatmak üzere kayboluyor. Aslında benim içinde bulunduğum durum da bundan ibaret. Battığından beri bir daha doğmadı hiç. Karanlıkta yaşamaktan, gündüzü görememekten yoruldum sözlük.

Son olarak bu kez, ismail hacıoğlu'nun çakal filmindeki bir kaç repliği buraya bırakıp bitiriyorum bu günkü yazımı.

Çocukken mutlu olmuşmuydum lan ben hiç? Olmuşumdur kesin, evden kaçıp balık tutmaya gittiğimde, kendimi maradona zannederken falan. Ama nedense hep o mutsuz günleri hatırlıyorum, sanki hep o günleri yaşamışım gibi.
Eski evimizi özlüyorum, en çokta arka bahçeyi, çocukken tek başıma otururdum orda, bütün dünyada yapayalnızım gibi hoşuma giderdi. Şimdi yerine bi apartman dikmiş huur çocukları...
Bide beyaz bi horoz vardı, babamın horozu. Nefret ederdim muallakden.

Edit : http://vocaroo.com/i/s1Oifp9uC5E1 şunuda şuraya ekliyeyim dedim.

Bu entry, bu başlığa yazdığım son entry olmayacak ama sanırım bir sürede yazamayacağım. Yarın acemi birliğime teslim oluyorum. Dağıtıma geldiğimde yazacağım yine.

Mutluyum lan sözlük, aradan geçen aylardan sonra bugün mutluyum ilk kez. Askere gittiğim için değil, dönmemi bekleyen yada bekleyecek bir kişi olduğu için. Uzun zamandır böyle hissetmemiştim.

Dediğim gibi bir süre yazamayacağım buraya, bir şarkı bırakıyorum yine alta, elbet bir gün sözlük, Elbet bir gün...

https://www.youtube.com/w...gUZYzs0&feature=share

Bir aydan fazla olmuş buraya yazmayalı, naber sözlük? Beni soracaksan iyiyim heralde. Askerlik yaklaşırken son günlerimi bol bol alkol tüketerek değerlendiriyorum. Keşke ertesi sabahları ağzımın içi çamur gibi olmasa.

Mutlumuyum bilmiyorum ama iyi hissediyorum lan, en azından bana öyle geliyor. Neyse bugün buraya yazacaklarımda bu kadar olsun, gitmeden uğrayacağım yine, her zamanki gibi bir şarkı bırakmasam olmazdı, alta bir şarkı bırakıyorum kendine popüler davran sözlük.

https://youtu.be/e8LzTyXGnSQ

Döndüm dolaştım geldim yine buraya, ulan sabah sekiz olmuş ve ben akşamdan kalmayım yine. Sirozdan ölmesek genç yaşta bari, bugün yani aslında dün biriyle tanıştım, daha doğrusu bu tek taraflı bi tanışma oldu, kız beni tanımıyor ama ben ismini öğrendim. Buna ne kadar tanışmak denir sen karar ver sözlük. Ulan yapayalnız olduğum o kadar belliki cenazeme kimse gelmeyecek hala buraya birşeyler karalamakla meşgulüm.

5 gün sonra doğum günüm ve benim yine hiçbir planım yok. Aslında 29 şubatta falan doğsaydım keşke, doğum günümde ne kadar mutlu anım varsa onun iki katı kadar çok hatırlamak istemediğim doğum günlerim oldu lan benim. Hep "belki bir gün" diyerek geçti ömrüm, nereye kadar böyle demeye devam edeceğim bilmiyorum. He bu arada kader ortağım dediğim adam bugün doğan güneşle teskeresini aldı. Yine uzun soluklu rakı masaları ve muhabbetin yolu göründü bize, en azından ben teslim olana kadar. Neyse bugün de yazacaklarım bu kadar. Bu sigara ve alkol beni öldürecek, son olarak birde fonda çalan şarkıyı bırakayım buraya bari. Kendine popüler davran sözlük.

https://www.youtube.com/watch?v=URIAGuyfxuw

Bugün benim doğum günüm sözlük, akşamdan kalma olduğumdan öğlen uyanabildim ancak. Hiçbir planım yok ne yapacağım hakkında. Neyse gibtir et, kaç kere şaşalı bir doğum günü geçirdim ki zaten. Akşam olmasını bekliyorum, yine köşe bucak biyerde biramı yudumlayarak değerlendiririm bugünüde sanırım, dünden farksız olarak.

insanlar doğum günlerini özel bir gün olarak sayıyor, benim içinse öyle değil. En azından son 2 senedir. Herkes bir şekilde doğuyor ve bir gün bir şekilde ölüyor. Bu bir kısır döngü ve biz insancıklar bu döngünün içerisindeki küçük puzzle parçalarından başka birşey değiliz. Aslında bakarsan bu puzzleda olmazsa olmaz parçalardan bile değiliz.

Az önce aynaya baktımda, yüzüm iyice çökmüş, göz altlarımsa şimdilik mavimsi, gittikçe moraracak heralde. Saç sakal birbirine karışmış, benim önemsemezliğimden dolayı, şu yazım bitince bi sakal traşı olayım bari. Birde ben askere gidince kapıda beslediğim kedim mahmuta kim bakacak acaba diye düşünüyorum şu ara. Ulan bu mahmut varya, tekamül zincirinin en son halkası lan, buda'dan bile daha bilge lan bu hayvan.

Neyse bugün bir an önce geçsin ve 21 marta girelim istiyorum, çünkü doğum günlerimden nefret ediyorum artık, belkide erken içmeye başlarım bugün, zaman daha hızlı akıyor öyle olunca. Bugün buraya karalayacaklarım bu kadar, aklımdayken gideyimde bi traş olup mahmuta yemeğini vereyim. Son olarak bir şarkı bırakıyorum alta, kendine popüler bak sözlük.

https://www.youtube.com/watch?v=-wrpt4t9mRg

istanbulda kaldıgım yerden merhaba sözlük, izine cıktım ve suan kafam olabildiğince iyi. Bu sözlükte niye story yok ya? Hikaye atmak istiyorum buraya. istanbulda herşey bıraktığım gibi, fazlasıyla özlemişim bu şehri. Altımda araba yanımda manita elimde tuborg gold, daha ne isteyebilirdim ki?

Herneyse daha 12 gün buradayım, kendine popüler davran sözlük yakın zamanda görüşürüz.

25 gün olmuş yine başlığı aksatalı, aslında arada geldi aklıma birşeyler yazmak ama ne yalan söyleyeyim üşendim valla. Nasıl olduğumu falan söylemem gerekiyorsa. Günde 12 saatini nöbet tutarak geçiren bir insan nasılsa, öyleyim işte.

Farklı farklı şeylerden 3 tutanak yedim ama herşeye rağmen hala gülebiliyorum lan. Bu kıyak bişey, belki askerliğim uzayacak ama yavaş yavaş eski umursamazlığımı geri kazanıyorum sanırım. Neyse uzun lafın kısası askerlik yapılacak birşey değilmiş anlamış oldum, yılları su gibi akıtıp geçirirken günlerin esiri olduk burada. Yazacaklarım bu kadar, görüşmek üzere kendine popüler davran sözlük.

10 gündür kuzey ıraktayım, avea çekmiyordu, o yüzden yazamadım şimdiye kadar. Hattımı değiştirdim, ancak girebiliyorum şimdi internete. Ulan batıda olmayan imkanlar var doğudaki askeriyelerde hakikaten. Kebap salonu bile var askeriyenin içinde amk.

Burda zaman daha çabuk, daha hızlı geçiyor, yarın üs bölgesine geçiyoruz, yolda ölmesek bari. Şuan kaldığım yerde Öso ve barzani karşıtı askerlerle kalıyoruz. Eğlenceli adamlar bu ıraklılar. Yazımı bitiriyorum burada, kendine popüler bak sözlük.

Kafam cok guzel lan. Yazmak istediğim onca şey varken, yazacak hiçbirşey bulamamakta enteresan. Şu gibtiğimin askerliği bir bitse belki herşeye normale dönecek ama eminde değilim. Çarşıdan geri dönmedim tugaya şuan. Hakkımızda hayırlısı ya, hadi bakalım.

Beni öldüremeyeceklerini bildiğimden, hiçbir ceza, hiçbir disiplin beni yola getircek gibi değil. Askerlik insanna sabırı öğretiyomuş. Külliyen yalan. Herneyse yazacaklarım bu kadar kendine popüler davran sözlük.

gece 1-3 nöbetinden selam olsun sözlük, çok şükür telefon soktum içeri, sık sık olmasada ara ara yazarım heralde bu başlığa yine.

Askerlik o kadar saçma sapan geçiyor ki, olan biteni hayretler içinde izliyorum. Hep söylendiği gibi mantığın bittiği yermiş burası hakikaten.

Alıştım mı? Tabiiki hayır, nizamiyenin girişinde bıraktığım özgürlüğümü geri istiyorum. Ama şimdilik mümkün değil sanırım. Uykum var sözlük, daha uzun yazmak isterdim ama devriyeyi demin gönderdim, yarım saat falan uyuyayım. Kendine popüler bak.

Aradan geçen iki yıldan sonra, instagramdan gelen bir mesajla çıkıyor karşıma, "napıyosun, askere gitmişsin nasıl gidiyor?" diyor, "sen nerelerdesin be kadın, ben seni kaç gün, kaç ay, kaç yıl özledim biliyor musun?" diyemiyorum.

"Askerliğin bitince evlenirsin artık" diyor, "aklımda da fikrimde de senden başkası yok hala, ne evliliğinden bahsediyorsun sen be kadın" diyemiyorum.

"Bence artık hayatına yön vermelisin" diyor. Sanki geriye yaşamaya değer bir hayatım kalmış gibi..

134 gün sonra gibtir olur giderim bu tugaydan.

Bu tımarhaneden gibtir olup gitmeye 119 gün kala...

Başlık neredeyse 1. yılını dolduracak, 2 sayfa yazabilmişim şimdiye kadar, askere gelince durgunlaşıp, standarda bağlanmış bi hayat için çok bile aslında bakınca. Ne bir hüzün, ne bir sevinç, hiçbir şey yok, hiçbir şey hissetmiyorum.

Robotlaşma döngüsü oluşuyor üzerimde galiba. Birşeyler değişmeli, değiştirmeliyim artık ama önce buradan kurtulmam gerek. Beklenen gün gelecek diye çekilen çilenin ta dıbına koyayım lan. Herneyse ya, kendine popüler bak sözlük.

https://youtu.be/ohoJi6ZUcRg

gibtir olup gitmeye 95 kala.

Yeter dıbına koyim ben izne gidiyorum sıkıldım.

Kafam ne güzel lan aq.

Karaciğer rahatsızlığı yetmezmiş gibi birde, kolon kanseri diye bir illet çıktı, sanırım teşhis içinde biraz geç kalınmış. Galiba ölüyorum lan bu sefer harbiden. Yaşımın genç olmasına rağmen çok fazla sigara ve alkol kullanımı tetiklemiş. Ölümün var olduğu şu gibtiğimin dünyasında daha ciddi ne olabilir ki? Daha çok erken diyorum kendi kendime ama belki de tam zamanıdır emin değilim. Elbet bir gün diyerek geçti ömrüm. Kafayı mı yiyorum artık bende kararsızım, sanırım ameliyat öncesi bir pgibiyatriye görünmem gerek.

Söylemek istediğim, haykırmak istediğim çok fazla şey var. Niyesini, nedenini öğrenmek istediğim hala çok fazla şey var. Ölüyorum ulan ölüyorum dıbına koyim. Haftaya salı günü ameliyata gireceğim, ölüm riski varmış, el clasico oranlarından yüksek aq. Belki bu da buraya gireceğim son entry olacak şu yazdıklarım. Belki de artık yolun sonudur artık, bilmiyorum. Yaşamak istiyorum lan, ama yaşamakta zor geliyor artık.

Özlüyorum büşra, seni çok özlüyorum kahretsin. ilk günkü gibi seviyorum hala seni. ilk öptüğüm günü, ellerini son kez tuttuğum günü çok özlüyorum...

02.07.2018
https://www.youtube.com/watch?v=r-DgkPS9Ids

Tuttu tutmadımı oynuyoz panpa