bu başlıkta kendime felsefik ve güzel sözler

Anne karnına sığarken dünyaya neden sığmadığını ve en sonunda bir metrekarelik yere sığmak zorunda kalacağını farketmeli insan... "[Can Yücel]

am züt meme
am züt meme
am züt meme
am züt meme
am züt meme
am züt meme
am züt meme
am züt meme

Unutma, Sana ışık tutanlara sırtını dönersen, göreceğin tek şey kendi karanlığındır.. [Descartes]

Sevmek Belki Birşeydir Ama Sevildiğini Bilmek Çok Şeydir..!

madem güneş tepeden vurdu
gölge ayağınızın altıdır

http://www.incicaps.com/r/pala.jpg/

insan yaşamı boyunca bir kişiyi sever. önceki ve sonrakiler birer arayış kaçış yada aldanıştır

Bir KADIN oğlunu aklı başında biri yapabilmek için 20 yıl uğraşır, bir başka KADIN gelir 20 dakikada aklını BAŞINDAN alırr ...

Siz 'kumarda kazanan aşkta kaybeder' yalanına inanın ! Unutmayın ki; Kumarda kazananlar aşkı satın alıyorlar .

Acaba Dünya ,Tüm Evrenin Tımarhanesimi Diye Düşünmeden Edemiyorum !
Yada Bu Dünya Başka Bir Evrenin Cehennemi midir ?

"Herşey sen olsun bu dünyada ve olmasın sen olmayan dünya da.." Fuzuli

Tasavvuf, Allah ile olan muamelenin saflığıdır. Bunun aslı da dünyadan yüz çevirmedir.

Cüneyd-i Bağdadi

odandan cikman gerekmez, masanda oturmaya devam et ve dinle..
dinleme bile, sadece bekle.. bekleme bile
gercekten sakin ve yalniz ol
dunya ozgurce sunacaktir kendini sana..
maskesinden siyrilmak icin baska secenegi yok
huşu icinde yuvarlanacaktir ayaklarinin dibine..

franz kafka

geçme namık kemal köprüsünden, ürkütürsün vak vakları, ananın dıbına çam diktim topla kozalakları.

birini sevmeye koyulmak başlı başına bir iş, bir girişimdir. güç ister, yürek ister, körlük ister... hatta başlangıçta öyle bir an vardır ki uçurumun üstünden sıçramak ister; düşünmeye kalkarsan aşamazsın onu...

jean paul sartre

köprü altı cam cam, @1 ananı giben ananındıbınabetondokeyim amcan.

o laflar boy boy ananı gibsin atlı kovboy.

o lafları atlattık, ananın amında şampanya patlattık.

yanlızlığına kaç dostum:görüyorum ki her yanını ağılı sinekler sokmuş. sert sağlam bir havanaın estiği yere kaç! yalnızlığına kaç.

nietzsche

bazı uluslar yemek yerken başlarını bir örtüyle kaparlarmış. bir bayan tanırım, hem de en büyüklerden bir bayan, o da aynı kafada: çiğnemek hiç güzel bir hareket değilmiş, kadının zerafetine, güzelliğine çok zarar verirmiş. bu bayan iştahı olduğu zaman herkesten kaçarmış. başka bir adam bilirim ne başkalarını yemek yerken görmeye, ne de başkalarının kendini yerken görmesine katlanamaz. karnını doldurmak, içini boşaltmaktan çok daha ayıp bir iştir. türk padişahının ülkesinde birçok insanlar varmış ki başkalarından üstün sayılmak için kendilerini yemek yerken göstermezlermiş, haftada bir tek öğün yerlermiş, yüzlerini gözlerini param parça ederlermiş, kimselerle de konuşmazlarmış. bu softalar demek doğayı bozdukça değerlendireceklerini, yaratılışlarını hor görmekle yükseleceklerini, ne kadar kötüleşirlerse, o kadar iyileşeceklerini sanıyorlar. şu insan ne korkunç bir hayvan ki, kendi kendinden bu kadar iğreniyor, kendi zevklerini başının belası sayıyor. hayatlarını gizleyen, başkalarının gözüne görünmekten kaçan insanlar da var. sağlık, sevinç içinde olmak onlar için en zararlı, en belalı hallerdir. değil yalnız birçok tarikatlar, birçok uluslar var ki doğuşlarına lanet eder, ölümlerine şükrederler. güneşe lanet edip karanlıklara tapanlar bile var. biz insanlar kendimizi kötülemeye gösterdiğimiz zekayı hiçbir yerde gösteremeyiz. kafamızın, o her şeyi bozabilen tehlikeli aletin peşine düştüğü, öldürmeye kastettiği av kendi kendimizdir.

montaigne

rezerwed suku panpa