bu başlıkta işlediğim cinayetleri anlatıyorum

okumak isteyenler şimdiden reserve alsınlar.

ilk cinayetimi 1986 yılında işlemiştim. öldürdüğüm canlı bir kediydi. nefretin, öfkenin nasıl bir duygu olduğunu işte o zaman ciğerime kadar hissetmiştim. bu öfkenin sebebi neydi? neden böyle oldum bu hikayelerin tamamı bittiğinde öğreneceksiniz. aslında öğrenemeyeceksiniz fakat hep beraber sorgulayacağız. zaten bu başlığın son entrysini tamamladığımda gidip teslim olmak gibi bir niyetim var. daha fazla içimde tutamazdım ve hepsini teker teker size anlatıyorum.

bekleyin...

ister inanın ister inanmayın binler bu başlığı tamamladığımda ve polise teslim olduğumda yıllardır çözülemeyen cinayetlerin hepsi tek tek ortaya çıkmış olacak ve ülkede geniş yankı yapacak.

bekleyin ve görün...

@6 rıza baba falan kimin umurunda genco? ben yıllarca içimde tutmuşum bu öfkeyi 10 tane rıza baban gelse kaç yazar?

bu arada 1978 doğumluyum liseli bebeler. gerçekten beni ciddiye alacak panpalarımı bekliyorum.

yıl 1993 yazı... marmaris'te bir otelde tatil yapıyoruz ailecek. herkes mutlu mesut eğlenirken ben içimdeki öfke ve derin bunalımın etkisiyle içime kapanık bir şekilde derin düşüncelere dalıyorum hep. içimde bir öfke var ve bunun nedenini inanın hiç bilmiyorum. hani birilerine, bir şeylere zarar versem rahatlayacağım. otel odasında oturmuş yine bunalımlardan bunalımlara sürükleniyordum. herkes sahilde, havuzda eğlenirken ben öfkemden kendimi eritiyordum sanki. bir ara uykuya dalmışım uyandığımda saat akşam 10 civarlarıydı.
içimde bir kasvet, bir melankoli attım kendimi dışarıya. boş boş dolaştım durdum bir süre sonra sahile doğru yürümeye başladım. sahilin kenarında bira içen, geyik yapan bir kaç genç gördüm. mutluydular... o kadar zoruma gitti ki bu! bir kendime baktım bir onlara.. en az onlarda benim kadar acı çekmeliydi, bozmalıydım onların huzurunu, kaçırmalıydım keyiflerini. muhabbet kurmak amacıyla selam vererek gittim yanlarına...

selamıma samimi bir karşılık verdiler. ortamlarına katılmamda bir sakınca görmüyorlardı anlaşılan. buna güvenerek ortamlarına kenardan da olsa dahil olmaya devam ettim. bir süre onları dinledim, espirilerine güldüm ortama ayak uydurmaya çalıştım. sonra ortada dönen geyiğe atladım birden. öyle böyle derken kadir'le markete bira almaya gidecek kadar ilerletmiştim muhabbeti. iyi çocuklardı ancak mutluydular! benim zoruma giden buydu aslında. ah o içimdeki öfke yok mu! beni bitiren şey buydu işte.

hah size biraz o gençlerden bahsedeyim.

kadir: içlerinde en yakışıklı, başarılırı ve kızları zütünde döndüren bir elemandı. ve en önemlisi mutluydu.
sergen: kadirlerin aile dostlarının oğlu. kadirlerle sergenler izmirli iki cebi dolgun ailelerinin çocuklarıydılar. her sene marmaris'teki yazlıklarında buluşurlardı ve dostlukları gerçekten bana öfke aşılıyordu.
sermet: yine aynı kadirler gibi her sene marmaris'e geliyorlardı ve en az oda diğerleri kadar mutlu ve başarılı bir gençti.

biz marmaris'te yaklaşık 1 ay kadar kalacaktık. gelişimizin 3. gününde bu elemanlarla muhabbeti iletmiş ve karılı kızlı her ortamlarına dahil olmayı başarmıştım. karı, kız, içki ortam her şey yolundaydı. ama ben hala mutsuzdum, onlar ise hala mutluydular. bir gün yine sahilde plaj ortamı yaparken kadir'den şahane bir fikir geldi. benim için büyük bir fırsattı bu. kadir'in fikri sahilden bir kayıkla deniz açılmak ve demlenmekti. onlara zarar verebileceğim, onları savunmasız yakalayabileceğim bir ortama kendi elleriyle düşeceklerdi.
kafamda planlar, planlar, planlar dönüyordu...

anlatmayayım mı gençleeer? ben içimi döküyorum işte size. bu fırsat bir daha kaç kere gelir ayağınıza ha? bir katilin anıları... vhuu.

up up up

up up up

@21 neden küfür ediyorsun ki? yoksa sende mutlu insanların hazin sonuna mı özeniyorsun dostum?

devam etmemi isteyen panpalarım olursa buraya yazsınlar. capslerle kanıtlayacağım olayları.

bundan sonra 5 entry gelirse devam ediyorum.

devam ediyorum beyler...

kayıkla açılacağımız günün sabahı ciddi bir hazırlık içine girdim. aklımdaki plan denizin ortasında bir hangame kopartmak ve bu üçünün denizin dibini boylamasıydı. ama tabii bu kolay olmayacaktı. düşürdüm, düşündüm ve düşündüm. en sonunda karar verdim. yanıma bir sırt çantası alacaktım. içinde bu üçünün canını aldıktan sonra denizin dibini boylatmak için ayaklarına taş bağlamamı sağlacak bir ip, ve içkilerine koymam için fare zehiri vs gibi şeyler olacaktı. ama bu çok basitçe olacaktı ve birazda zütüm yemediği için vazgeçtim.
o akşam sadece içtik ve dağıldık.

aklıma daha sağlam bir plan gelmişti. marmaris'te gece içmeye gittiğimiz şehrin neredeyse tamdıbını gören yüksek bir dağlık vardı. kadir'i bir akşam içme bahanesiyle buraya zütürecektim ve orada onun başına bir şey gelmesi için elimden geleni yapacaktım.
tabii sürekle bu sergen'le takıldığı için tek başına içmeye zütürmek kolay olmayacaktı.
farklı bir şeyler uydurup akşam onu oraya zütürmeliydim.

öğle vakti kadirlerin evine gittim. gece geç saatlere kadar takıldığı için hep bu saatlerde uyanırdı. biraz yemek yedik ve sohbet ettik. oydu buydu derken ben buna çok önemli bir mevzu olduğunu, sergenlere çaktırmadan akşam her zaman takıldığımız dağlığa gelmesini söyledim. biraz içeriz dertleşiriz biz bize ayağı yapıp ikna ettim ve kadirlerden ayrıldım

planım şuydu beyler:

ben bunu içirip içirip kafayı zum edecektim ve boş bir anına denk getirip dağlıktan aşağıya doğru sallayacaktım bunu. hem kaza süsü vererek kurtulacağımı hesap etmiştim. zaten sarhoş olacaktı. kim şüphelenebilirdi ki benden?

@41 panpa bunlar sonradan edindiğim bilgilerdi.

saat 10 civarı bununla dağlıkta buluştuk. nevaleyi ben getirmiştim zaten. dertliyim ayağı yapıp votka aldığımı söyledim. sonra muhabbete başladık. aşktı meşkti bir sürü kafa giben mevzudan sonra voktayı dayadım buna dayadım buna ve en sonunda bir ağlama patlatarak iyice bir arabesk ortam yaptım yani. bir toplasan 3 bardak votka içmemişimdir ama bu bine meyvesuyuyla birlekte dayadım voktayı. sonra birden ayağa kalktım ve kadir gelir misin kardeş diyerek ayağa kaldırdım bunu. bak şu şehire, bak şu insanlara edebiyatı yapmaya başladım. derken ufaktan bu bini uçurumun kenarına çekiyordum. dur olum düşeriz demeye kalmadan arkasına dolandım ve aşağıya tüm gücümle itekledim bunu. sonrası derin bir çığlık ve iç huzur.

bildiğin mutlu oldum lan, öfkem diniverdi sanki.

ama yalandan bir feryat kopartmak şarttı ve öyle yaptım.

ama sonrası pek kolay olmayacaktı...