bu başlıkta içimden geleni söyleyeceğim

bugün bir darbe daha yemiştim işte. yine her zamanki gibi. bu sefer hayat kaçak dövüşmemişti benimle. vurup kaçmak yerine direk vurmuştu bana. Hem de tam sırtıma bir ok. zırhım sağlamdı çok acıtmadı, ama dayanma gücüm yoktu o acıya... evet, bir kız. arkamdan konuşmuştu. en yakın arkadaşlarıma söylemişti bu sözleri. kendimi x olarak farzediyorum. 'x neden hiç konuşmuyor? eskiden de öyle sessizdi'... ... ... 'zaten onun suratına bakan asosyal olduğunu anlar'. işte hafif bir ok yemiştim. ama okun geldiği yer hassastı. arkadaşım gelip bana dedi 'kendine çeki düzen ver toparlan, tamam mı 'pasif' kendine özgüvenin olsun'... ilk önce suratım çöktü. pasif lafı iç dünyamı yerle bir etti. çok duyduğum bir laftı bu karşımdakinden. ona özgü bir laftı bu ve sinirlendiğinde söylerdi. ya şakasına söyleyip dalga geçerdi gülerdi, ya da ciddi ciddi söylerdi. bu sefer ciddi söylediği belliydi. normalde olsa ona laf atardım savurmaya çalışırdım. ama bu sefer yapamadım. içimi üzüntü kapladı. kılıcımı yere fırlattım. üzüldüm. gerçekten üzüldüm. kız eğer bunu yüzüme söyleseydi, ona karşı diyebilecek laf bulamadım. ezik gibi sustum kaldım kendi kendime...

her zamanki gibi kalktım yine ayağı. 2-3 saat sonra, eskisinden daha iyiydim, daha konuşkandım. bazen grubun en sağlam halkası, bazen ise grubun en zayıf halkası olurdum. öldürmeyen acı güçlendirirmiş. aynen öyle be arkadaşım. ne kadar büyük bir darbe yersem, ayağa kalkışım o kadar kuvvetli oluyor. bi kaç saat geçti. kalktım ayağı dimdik durdum. içimde hafif burukluk vardı. saldırmaya başladılar yine bana. bu sefer çıkardım kalkanımı kılıcımı. bende saldırdım onlara saldırdım. grubun zayıf halkası olma görevini her zamanki gibi başka bir arkadaşıma attım. yükseldim yine anlık yükselmeler, küçük yükselmeler. küçük adımlar hızlı hızlı.

kendimi karşımdakilere tanıtmalıydım. ayağa kalktığımda kılıcımı kuşandıysam, elbet yakınıma geldiğin de geçiririm bir kaç sağlam darbeyi. tanıtırım sana kendimi, görürsün o zaman kimmişim ezik miymişim. ortam huursu değildim ben senin gibi ey kız. ben davranışlarımı yakınlarıma saklarım, senin gibi ortam huursu değilim. yeni ortamlara uyum sağlamaktan nefret etmişimdir. ama yeni ortamıma uyum sağlamak zorundaydım, mecburdum. eski ortamımdaki krallığım artık yoktu. göç etmiştim artık eskilerden. gelen gideni çok arattı. burdakiler olgun değildi bana göre. şımarık bir çocuk gibiydiler. cıvıtıktılar ciddi değildiler. uyum sağlarken benliğimi yitiriyordum, çöküyordum. bu olmamalıydı, benliğimi kaybetmeden uyum sağlamalıydım. geleceğimi bilmiyordum, düşecek miyim yükselecek miyim fikrim yoktu.

Artık kendime geliyordum yeniden. içimde bir korku vardı yine. Tekrar çökeceğim korkusu. Kendimi bir kere tanıtabilsem sana, kılıcımla bir girebilsem sana. Senin kalkanını parçalardım tek vuruşumda. Seni kendime köpek ederdim 5 vuruşta. Aşık liseliler gibi gezerdin peşimde. Artık karar vermiştim. Kişiliğim susmaktır benim, bunu bozmanın vakti gelmiştir geçiyordur. Daha geç değil benim için geç değil, yalnız ölmek için geç değil. Zekam açıldı, tekniğim geri geldi. Karşı saldırıları zekice savuşturacak hareketler geldi beynime. O sırada birinden bir kılıç darbesi geldiğini gördüm tam bana doğru. bizim grubun zayıf halkalarından biriydi bu. ilk başta hafif çatışıyorduk. sonra boynuma doğru sert bir kılıç darbesi geldiğini gördüm. ne yapacağımı şaşırdım bu kadarını beklemiyordum. rakibimin ağzından 'annene dayıyorum ben' diye bir laf geldi. kılıç tam boğazımı kesip beni yere yıkacaktı ki, kılıcımla sert bir blok koydum. 'ensesine sert bir şaplak attım' artist bir tavırla 'doğru konuş giberim seni' dedim. böylece kılıcımı onun karnına sert bir şekilde sokup çıkartmış oldum. savunmaya çalıştı ilk önce, ama savunamadı yalpaladı. sert darbemi gören grubun diğer üyeleri, beni haklı buldular. ama ne olursa olsun yeni krallığımdaki diğer krallıklar, güçlünün yanında olan kötü insanlardılar. düşmanım düştü ve üstünlüğümü kabul etti. bu sefer zafer kazanmıştım, tam anlamıyla bir zafer. tıpkı 'eski krallığım'daki gibiydi. bunun devamında seri seri zaferler kazanmaya başladım. üzerimdeki 'sessiz' sıfatını hafiften atmaya başlamıştım. ilk kez bu kadar hızlı yükselmiştim yeni krallığımda...

bugünlük bu kadar yazacağım. Şimdilik kafam biraz rahatladı iyiyim.