1. 26.
    0
    sesin de pek serinmiş kardeş
    ···
  2. 27.
    0
    hacı benim eskiden yazdığım şu şiirleri seslendirirsen sevinirim;

    Varşova treni kalkıyor..
    neye, nereye gittiği belirsiz
    ölüm kokuyor içi
    ite kakıla bindiriliyor çaresizler
    hepsinin derin yaraları tuzlu göz yaşlarıyla dağlanıyor
    faşizan almanların dogmatik inancının kurbanı oluyorlar
    gidiyorlar belirsize korku dolu gözlerle
    kimi hayatını bırakıyor geride kimi hayatım dediklerini
    diktanın vurduğu topraklara
    diktanın elçisi bir makinistle veda ediyorlar..
    nokta bıyıklı adi sırıtışlı bir makinist.

    2. si

    Göz yaşımı akıttım dizelere,
    Karanlıklara mektup oldu,
    Boşlukta sahipsiz yazılar,
    Anlam kazanıncaya dek,
    Silik adamın fısıltısı olarak kaldı,
    Yanlış kadına yazılan mısralar,
    Ay başı atıldı zihinden pis bir kan gibi,
    Yeni yapraklara bahar çiçekleri serptim,
    Ama kalemin mürekkebi bitti.
    ···
  3. 28.
    +1
    adama noldu lan ban mı yedi :D
    ···