1. 1.
    -1
    başta bir klagib

    Be Hey Dürzü

    Ne ararsın Allah ile aramda!...
    Sen kimsin ki orucumu sorarsın?
    Hakikaten gözün yoksa haramda
    Başı açığa niye türban sorarsın?

    Rakı, şarap içiyorsam sana ne.
    Yoksa sana bir zararım, içerim.
    ikimiz de gelsek kildan köprüye,
    Ben dürüstsem sarhoşken de geçerim

    Esir iken mümkün müdür ibadet?
    Yatıp kalkıp ATATÜRK´e dua et.
    Senin gibi dürzülerin yüzünden,
    Dininden de soğuyacak bu millet

    işgaldeki hali sakin unutma.
    ATATÜRK´e dil uzatma sebepsiz.
    Sen anandan yine çıkardın amma
    Baban kimdi bilemezdin şerefsiz.

    Neyzen TEVFiK
    ···
  1. 2.
    0
    Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında;
    Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
    Yolumun karanlığa saplanan noktasında,
    Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.

    Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık;
    Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar.
    in cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık;
    Biri benim, biri de serseri kaldırımlar.

    içimde damla damla bir korku birikiyor;
    Sanıyorum, her sokak başını kesmiş devler...
    Üstüme camlarını, hep simsiyah, dikiyor;
    Gözüne mil çekilmiş bir âmâ gibi evler.

    Kaldırımlar, çilekeş yalnızların annesi;
    Kaldırımlar, içimde yaşamış bir insandır.
    Kaldırımlar, duyulur, ses kesilince sesi;
    Kaldırımlar, içimde kıvrılan bir lisandır.
    ···
  2. 3.
    0
    Bana düşmez can vermek, yumuşak bir kucakta;
    Ben bu kaldırımların emzirdiği çocuğum!
    Aman, sabah olmasın, bu karanlık sokakta;
    Bu karanlık sokakta bitmesin yolculuğum!

    Ben gideyim, yol gitsin, ben gideyim, yol gitsin;
    iki yanımdan aksın, bir sel gibi fenerler.
    Tak, tak, ayak sesimi aç köpekler işitsin;
    Yolumun zafer tâkı, gölgeden taş kemerler.

    Ne sabahı göreyim, ne sabah görüneyim;
    Gündüzler size kalsın, verin karanlıkları!
    Islak bir yorgan gibi, sımsıkı bürüneyim;
    Örtün, üstüme örtün, serin karanlıkları.

    Uzanıverse gövdem, taşlara boydan boya;
    Alsa buz gibi taşlar alnımdan bu ateşi.
    Dalıp, sokaklar kadar esrarlı bir uykuya,
    Ölse, kaldırımların kara sevdalı eşi...

    necip fazıl kısakürek
    ···
  3. 4.
    0
    umudumun gülleri solmuş
    kırmışlar zincirini gönül bahçemin
    yer verdiğim kuşlar uçmuşlar meçhule
    sonu yok karanlığın
    dermansız derde ne çare
    güneş doğmuyor tepelerden
    kim bilir saklanmış belkide
    çiçeklerde açmıyor artık
    güneş doğmuyor diye
    ···