bu başlıkta entel şairler gibi şiir yazıyoruz

bardaktan boşalırcasına yağmur yağıyor istanbul'a
bir kuş iniltisi kadar tiz
üzerinde yağmur tanesi kalan yaprak kadar temiz...

nedensiz anlamlar yüklüyorum kendime
gündüzlerim koşar adım gecelere koşuyor
gecelerim ise topal yolcu
şaşırmışım yine bir şafağa karşı
şuursuzum yine yalnızlığımda

dildoyu sok dıbına
ilan et aşkını artık haruna
lale devri geçti gidiyor
ananı da al git huur çocuğu

wuuhuu
kara bahtım kem talihlim
nasıl kıyabildi ki canına o zalim
sen özlermisin bilmem ama ben özlüyorum
özlediğini umarak söylüyorum
rutin geçiyor artık her günüm
zincirlerle bağlı ellerim kollarım
senin için bir şey yapamıyorum
özlemekten ve yavaş yavaş ölmekten başka...

beğendiyseniz şukulayın bari amk

bir ben var benden öte
seni sevdim ben amdan züte
yollar ıraksa mayınlar bumerang
ölüm gibi geri döndüm
son nefesindeyse adımı döndürdün

Yaz sıcağından henüz kurtulamayan akşamlar var burada. Neme hasret çiçekler… Hem ne’me gerek alıngan soğukluğu istanbul akşamlarının? Kurtulamamış nostjisinden henüz, o da haklı kendi zatında. 2009’dan saymaktadır kadeh ağırlığında tok yıllarını.

Varsa yoksa, bir uzun hava aşk değil midir sebep olan ölümlere? Kıyımın özü, aslen karanlık; aslen alaca…

”Etme!” diyor ; Mevlana hu-şuh’unda aşk. Yapabileceklerinin fevki bu değil midir? Ten dokunuşunda iffetin, can tatlılığında “şekerim” deyişin de mi yetmiyor sana?

Saat kadranlarında sabit, temrenine hasıl duruşun. Sanavberdir adım atışlarında mizacın. Baktığım zaman “ışıldıyor” göz dedikleri o , sende tanrının ayrı iki parçası. Yanaklarında güzeldir bülbül ötüşü, en güzel umuttur kuşun kanadında sana uçup gelen.

Titriyor yaz sıcağında alamet-i farikası meşhur buharlaşmaların, bana geliyorsun en ufak yaprak kıpırdamasında. Hep bana geleceksin…

Bir umut koşar adımlar, senden içre her şeye inat. Bir nefes dolarsın içerime. Boş da olsa taşıtmadıklarının içerisi, kalben senden öte her şeye dik duruşlarım var benim.

Umursamaz hülyalarım beni. Bilinç altım kaldırmıyor elimde değil. Vesilesi ben iken hülya yüklü bakışlarının, görmediklerine inat çok daha netim bu gün...

Not: Düz yazarım entel şiir olur giberler sizi.

Ben aşığım siyah beyaz rengine
Canmı dayanır Beşiktaş sevgisine
Taraftarın el ele her zaman seninle
Gönüllerin sultanısın Beşiktaş

içrek bir rüzgar lal ediyor tenimi
martılar havalanıyor yaralarımdan
günebakana duruyor lacivert bir kadın
eve erken geldiler çekemedim amk 31 imi

E limde değil şansımı gibeyim
L ark içtim ızdırabımı gibeyim
i çim yanar kaderimi gibeyim
Z amanı gelir dediler zamanı gibeyim
A man kimseye aşık olma
B en oldum aklımı gibeyim
E limi görünce şoka girdim
T erlediğimi görünce duşa girdim
H asgibtir sende sattın gittin...

aşk dedikleri...
bir kadeh şarap sonrası gibi
çekici miydi acaba
yoksa nasıl diyor siz türkler
vay dıbına koyim
yok daha neler

başlığa tıklamadan önce kroydum belkide
yada kıroydum çünkü doğrusu kıro
3 satırlık şiirle entel olunuyorsa
artık entelim bende

ipucu : devrik cümle yüklem ortalara bir yerlere,ses ahengine dikkat

bilemedim-
belki de öyle
fakat mı dedin?
entel oldum işte

Uzunca zamandır görmeyeli seni
Bir başka kadın,bir hoş olmuşsun
Kollarıma alıp da sarmayalı seni
Beyaz peynir gibiydin kaşar olmuşsun..

dar sokaklarında akan suyun sesi
garip bir merağa sürüklüyor herkesi..

suya hasret kum tanesiysem ben
martı kanadında kalmış susamsın
attığım simitten
araya kaçmış tangaya hiç dayanamam
kuytuda yakalar giberim zütten