bu başlıkta en sevdiğimiz şiirleri yazıyoruz

ccc parliament ccc

bu dünyada herkes ben der .
bla bla bla
altını şer incisi ker

doğarken güneşin ardından tepelerin dıbına koyim tüm teletabilerin
batarken güneşin ardından tepelerin ananın dıbına koyim burak caner ve diğeri bi daha sizi o kızın yanında görem bacın gibem

Azm-u hamam edelim, sürtüştürem ben sana,
Kese ile sabunu, rahat etsin cism-u can.
• * *
Lal-u şarap içurem ve ıslatıp geçirem,
Parmağına yüzüğü, hatem-i zer drahsan.
• * *
Eğil eğil sokayım, iki tutam az mıdır?
Lale ile sümbülü kakülüne nevcivan.
• * *
Diz çökerek önüne ılık ılık akıtam,
Bir gümüş ibrik ile destine ab-ı revan.
• * *
Salınarak giderken arkandan ben sokayım,
Ard eteğin beline, olmasın çamur aman.
• * *
Kulaklarından tutam, dibine kadar sokam,
Sahtiyenden çizmeyi, olasın yola revan.
• * *
Öyle bir sokayım ki, kalmasın dışarda hiç,
Düşmanın bağrına, hançerimi nagehan.
• * *
Eğer arzu edersen, ben ağzına vereyim,
Yeter ki sen kulundan lokum iste her zaman.
• * *
Herkese vermektesin, bir de bana versene,
Avuç avuç altını, olsun kulun şaduman.
• * *
Sen her zaman gelesin, ben Vehbiye veresin,
Esselamun aleyküm ve aleykümesselam.

Ne güzel şey hatırlamak seni:
ölüm ve zafer haberleri içinden,
hapiste
ve yaşım kırkı geçmiş iken...

Ne güzel şey hatırlamak seni:
bir mavi kumaşın üstünde unutulmuş olan elin
ve saçlarında
vakur yumuşaklığı canımın içi istanbul toprağının...
içimde ikinci bir insan gibidir
seni sevmek saadeti...
Parmakların ucunda kalan kokusu sarduya yaprağının,
güneşli bir rahatlık
ve etin daveti:
kıpkızıl çizgilerle bölünmüş
sıcak koyu bir karanlık...

Ne güzel şey hatırlamak seni,
yazamak sana dair,
hapiste sırt üstü yatıp seni düşünmek:
filanca gün, falanca yerde söylediğin söz,
kendisi değil
edasındaki dünya...

Ne güzel şey hatırlamak seni.
Sana tahtadan birşeyler oymalıyım yine:
bir çekmece
bir yüzük,
ve üç metre kadar ince ipekli dokumalıyım.
Ve hemen
fırlayarak yerimden
penceremde demirlere yapışarak
hürriyetin sütbeyaz maviliğine
sana yazdıklarımı bağıra bağıra okumalıyım...

Ne güzel şey hatırlamak seni:
ölüm ve zafer haberleri içinde,
hapiste
ve yaşım kırkı geçmiş iken...

NAZIM HiKMET

ne diyon sen yarraaam

yürü bre dilber enddıbını göreyim,

bana pas vermeyecek kızın ecdadını gibeyim,

ben mecnun muyum ki bir mumcuk için çöllere düşeyim?

mecnun'u da gibeyim, leyla'yı da gibeyim...

haydarpaşa garında
anası var yanında
istedimde vermedin
çıban çıksın amında.

tavşan girmiş ekine
kulakları dkine
yar mına bal mı sürdün
çok tatlı geldi skime

ekin ektim dize kadar
gel gidelim bize kadar
sana birşey göstereyim
kasıktan dize kadar

hüsam derki ben neyliyem
ne dostum var ne evliyem
şişme karı alsam bile
ya patlatır ya deliyem

boybos tamam ağzı bütün diş
tevahür bir kadın bol memeli
hayli genç kız dudağı çiğnemiş
çok erkek ağzına girmiş dili
yüksekkaldırım'da fahişeymiş
şaşı mustafa'nın yalancısıyım

hüneri dört kişiyle sevişmekmiş
ikisi kadın olacak ince belli
yok canım yoksulluktan düşmemiş
yaradılışı kahpe ruhu işveli
galiba hiç kimse başedememiş
şaşı mustafa'nın yalancısıyım

gözlüklü bir velet aklını çelmiş
şiir meraklısı biraz fakülteli
artık sabah akşam yolunu gözlemiş
mübarek kadın değil gözyaşı seli
gelince sanki oğlunu severmiş
şaşı mustafa'nın yalancısıyım

anlayamadım gitti bu nasıl iş
bre bunlardan hangisi deli
hangisi hangisinin kanına girmiş
kim kimin neresine kilitli
bu filmi kim yazmış kim çevirmiş
şaşı mustafa'nın yalancısıyım

ÜVERCiNKA

Böylece bir kere daha boynunlayız sayılı yerlerinden
En uzun boynun bu senin dayanmaya ya da umudu
kesmemeye
Laleli'den dünyaya doğru giden bir tramvaydayız
Birden nasıl oluyor sen yüreğimi elliyorsun
Ama nasıl oluyor sen yüreğimi eller ellemez
Sevişmek bir kere daha yürürlüğe giriyor
Bütün kara parçalarında
Afrika dahil

Aydınca düşünmeyi iyi biliyorsun ekgib olma
Yatakta yatmayı bildiğin kadar
Sayın Tanrıya kalırsa seninle yatmak günah, daha neler
Boşunaymış gibi bunca uzaması saçlarının
Ben böyle canlı saç görmedim ömrümde
Her telinin içinde ayrı bir kalp çarpıyor
Bütün kara parçaları için
Afrika dahil

Senin bir havan var beni asıl saran o
Onunla daha bir değere biniyor soluk almak
Sabahları acıktığı için haklı
Gününü kazanıp kurtardı diye güzel
Birçok çiçek adları gibi güzel
En tanınmış kırmızılarla açan
Bütün kara parçalarında
Afrika dahil

Birlikte mısralar düşünüyoruz ama iyi ama kötü
Boynun diyorum boynunu benim kadar kimse
değerlendiremez
Bir mısra daha söylesek sanki her şey düzelecek
iki adım daha atmıyoruz bizi tutuyorlar
Böylece bizi bir kere daha tutup kurşuna diziyorlar
Zaten bizi her gün sabahtan akşama kadar kurşuna
diziyorlar
Bütün kara parçalarında
Afrika dahil

Burda senin cesaretinden laf açmanın tam da sırası
Kalabalık caddelerde hürlüğün şarkısına katılırkenki
Padişah gibi cesaretti o, alımlı değme kadında yok
Aklıma kadeh tutuşların geliyor
Çiçek Pasajında akşamüstleri
Asıl yoksulluk ondan sonra başlıyor
Bütün kara parçalarında
Afrika hariç değil




Cemal SÜREYA

başka türlü bir şey benim istediğim
ne ağaca benzer, ne de buluta
burası gibi değil gideceğim memleket
denizi ayrı deniz,
havası ayrı hava..

bir başka yolculuk dalından düşmek yere
yaşadığından uzun

bir tatlı yolculuk dalından inmek yere
ağacın yüksekliğince
dalın yüksekliğince rüzgarda
ve bir yeni ömür
vardığın çimen yeşilliğince

nerde gördüklerim
nerde o beklediğim
rengi başka
tadı başka..

toprağı bol olsun

Ey bencil sen dünyayı etrafında dönüyor san.
Öyle san ki sen de belki dönerek olursun insan.
Orijinaldir *

Davullar Çalındı
Her zaman gün ortasında gelirlerdi.
Bu sefer gece yarısında geldiler.
Ölçüsüz bir kötülük ve merhametsiz kalplerle geldiler.
Söküldü bütün kapıların kilitleri.

Ve köpeklerle kovalanan bir militan.
ihanetin elleri ensesinde, vurdumduymazlığın elleri ensesinde,
Soluk soluğa, yüreğinde cehennem acıları ile
Koşuyordu tepelere doğru.

Ve bir ayin başlıyordu.
Gecenin ortasında
Gözleri kör, kulakları sağır eden
Kalleşliğin üstüne kalleşlikler ekleyen
Utanmaz bir ayin.

Ve elleri bağrında anneler
Evlatlarını göndermek istemezlerdi
Yemene gönderir gibi gecenin bir yarısında

Ama biliyorlardı.
Bu toprak onları kabul eder
Onlar için şahitlik ederdi

Bir mermi sesi karanlığı tam ortasından ikiye böldü
Gecenin derinliğinde cansız bir beden
Helal süt emmiş dudaklardan kan damlıyordu...


Osman Öztunç

Ey gökyüzü aydınlık mısın.. benim kadar.. Ve karanlık?…
Hasret yakarmış, kavuşmak varmış,
güneşten sıcak, sudan çıplak; sanırım hiçbir şey yok aramızda..
aşktan başka.. aşktan başka.. aşktan başka..
…
…….
Vay hayat.. eyy hayat…
…

Denizde vardı oltam..
Bir balık tuttum zannettim, baktım hepsi rüyamış..
Mekanım yanlış; bir orman, ve tek seçimse çaresizlik..
Ona inanma, göz gördüğünden korkmaz
Eski bensem, bir çiçek olsam da solmam..
Anlatsın bilen kimse,
hep çeken bilir demişler.
Çekense susmuş hep,
konuşmuş çekmeyen kim varsa.
Anlatsın derdi çeken, hüzün kaplı gözlerinde,
kırışmakta dertler bir de ellerinde kürek kazma ve derki;
“Şeytan, yazma!”
Ben olsam Ney’le anlatırım,
Ney’le anlarım ben,
anlatmazsam; hangi sazla?
Mürekkebim, elimde kağıdım, aynam,
gönlü saydam olan anlar ancak.
işte sayfam;
hergün intihar eşikte
ve umutlar beşikte..
Bu dünya kapkaranlık,
ışık başka yerde,
herkes peşinde..
Herkes sandığı kadar iyi olsaydı keşke,
en azından ay beklerdik üstümde, yalnız gecede.
…
Başka seveceksin.. başka türlü..
Başka şekilde, başka biçimde..
Güneşten sıcak.. sudan çıplak..
Martıların kanadı gibi.. Tutsak!..
Hiç kimsenin kalbi yok..
bu benim kendi alınyazım, seveceğim..
hiç kimsenin şansı yok..
bu benim kendi alınyazım, seveceksin.. başka yolu yok
Hiç kimsenin kalbi yok..
bu benim kendi alınyazım, seveceğim.. başka yolu yok
hiç kimsenin şansı yok..
bu benim kendi alınyazım, seveceksin.. başka yolu yok..
seveceksin.. başka yolu yok
Naklen mutluluk istiyoruz..
Naklen huzur istiyoruz..
Naklen sevgi istiyoruz..
Naklen… Niye varız?..

Aşkımın ahıyla tutulur yakan,
Alıcıkuş kadar sürmez fiyakan.
Senin de gözünü yaşlı bırakan,
Senin de boynunu büken bulunur.

hakkındır yaramazlık
dik duvarlara tırman
yüksek ağaçlara çık.
usta bi kaplan gibi kullansın elin
yerde yıldırım gibi giden bigibletini
ve din dersleri hocasının resmini yapan
kurşunkaleminle yık
mızraklı i̇lmihalin
yeşil sarıklı iskeletini.
sen kendi cennetini
kara toprağın üstünde kur,
coğrafya kitabıyla sustur
seni hilkati âdemle aldatanı.
sen sade toprağı tanı,
toprağa inan,
ayırdetme öz anandan
toprak ananı
toprağı sev

Nazım Hikmet Ran

hakkındır yaramazlık
dik duvarlara tırman
yüksek ağaçlara çık.
usta bi kaplan gibi kullansın elin
yerde yıldırım gibi giden bigibletini
ve din dersleri hocasının resmini yapan
kurşunkaleminle yık
mızraklı i̇lmihalin
yeşil sarıklı iskeletini.
sen kendi cennetini
kara toprağın üstünde kur,
coğrafya kitabıyla sustur
seni hilkati âdemle aldatanı.
sen sade toprağı tanı,
toprağa inan,
ayırdetme öz anandan
toprak ananı
toprağı sev

hakkındır yaramazlık
dik duvarlara tırman
yüksek ağaçlara çık,
usta bi kaplan gibi kullansın elin
yerde yıldırım gibi giden bigibletini
ve din dersleri hocasının resmini yapan
kurşunkaleminle yık
mızraklı i̇lmihalin
yeşil sarıklı iskeletini.
sen kendi cennetini
kara toprağın üstünde kur,
coğrafya kitabıyla sustur
seni hilkati âdemle aldatanı.
sen sade toprağı tanı
toprağa inan
ayırdetme öz anandan
toprak ananı
toprağı sev

Nazım Hikmet

desem ki...
i̇nan bana sevgilim inan,
evimde şenliksin, bahçemde bahar;
ve soframda en eski şarap.
ben sende yaşıyorum,
sen bende hüküm sürmektesin.
bırak ben söyleyeyim güzelliğini,
rüzgârlarla, nehirlerle, kuşlarla beraber.
günlerden sonra bir gün,
şayet sesimi farkedemezsen,
rüzgârların, nehirlerin, kuşların sesinden,
bil ki ölmüşüm.
fakat yine üzülme, müsterih ol;
kabirde böceklere ezberletirim güzelliğini,
ve neden sonra
tekrar duyduğun gün sesimi gökkubbede,
hatırla ki mahşer günüdür
ortalığa düşmüşüm seni arıyorum.

anan az önce yataktan çıktı ...

hızla kadın doğumcuya gitti...

çocuk olursa bidaha zikmem dedim

-Can Yücel ziker...