bu başlıkta ekşi sözlük gibi entel oluyoruz

oyun aldım orjinal hemde

aaah...

nasıl diyeceğim bilemiyorum.. yani bir tiatral varlık karşımda ! benim yarattığım.. ama ben ona sarılamıyorum.. sorunsallaşan bu olgu devinimsel bir biçimde paradoks haline dönüşmekte.. içimi çok acıtan bu acitasyon diyalektik, nutellanın gelmesiyle sonlanıyor.. kaşık kaşık yiyorum ve endorfin salgılıyorum dört bir yanımdan çocuklar gibi şen! yer yer sandalyeden düşsem de biliyorum, benim ait olduğum yer kesinlikle sandalyenin üstü..

lost S6e9 a az kaldı meraktan ölüyorum yeni bölümü için:)

bunu kimse dememiş ya...
-Bende koyjam hea?

anusumun girisine nutella surdum. sonra besledigim van kedisi gelip yumusakca yaladi. sonra uludag limonata icip yagan yagmuru izledim. sonra sarabimi alip veranda da kitap okudum. dayanamadim bir sefer daha gotumu parmakladim.

tanım tanım tanım

tanım: başasına benzemeyle ilgili, kendi orijinalliğini sorgulanamayacak derecede terketmiş bireyin durumu.

artık çıkmak istiyorum kalıplarımdan daha doğrusu içine hapsolduğum toplumsal etik kuralların dayatmasından mı demeliydim? her türlü septik anlayışın egemen olduğu dünyada böylesine alışılagelmiş dayatmaların varlığına isyan etmekle mükellef hissetmekteyim kendimi. basit adi bir sokak kadını gibi küfür etmek geliyor içimden adi şapşal salak diyesim geliyor içten içe ama tutmak zorunda bırakıyorlar beni. geçenlerde ayna karşısında yine avret yerime çubuk sokarken yine aynı duygu bastırdı. hayır duygu gelip çubuğa bastırmadı içimdeki duygu bağır çağır küfret dedi ben de bağır şapşaaaaaalll diye ama yine dayanamadım utandım etrafıma baktım izleyen var mı diye? yoktu iyi ki.

beni tanıdılar sen kaç

ortada hiçbir halt yok ama yinede sandalyeden düştüm. şahanesiniz

bana atgibi aromalı krep borcu olan bebişim, severken boynunu kırmak istediğim cancişim, içten içe bi gibsem de bu yalakalık son bulsa dediğim ama hala vermeyen huur çocuğum.

eski sevgiliyle karsılasmak baslığına yazan bir eksiciyim ben su anda tamam mı.

eğer aradan yıllar geçmis ve hala onu özlüyorsanız evet siz bir eski sevgili sendromuna kapılmıs zavallı küçük lümpen bir insansınız... tüm o geçen yıllarda unuttum seni ben!! bak artık yeni sevgilim de var ne mutluyum tanrım swh dediğiniz anlar , tek bir gülümsemesiyle yalan olur. kendinize ettiğiniz onca yeminler onca sözler bosadır artık. (bkz: tükürdüğünü yalamak) selam verip vermemek arasında kalırsınız... (bkz: ne yapacağını sasırmak) küçük bir tebessümle hey selam naber yhaa diyip yanından ayrılırsınız.. (bkz: cool olmaya calısmak) ancak onun kokusunu duyduğunuz anda adeta geçmise döner onu ilk öptüğünüz ona ilk sarıldığınız anlar gelir aklınıza... (bkz: flashback) tanrım ne kadar aptal ne kadar optimis hem de pesimis biraz idealizmi de savunmaktayım dersiniz.. (bkz: ali desidero) iste o an evet evet tam da o an aynı anda birbirinize döner sarılır ve hiçbir sey olmamıs gibi yollarınıza devam edersiniz.. (bkz: ıssız adam) gözünüzde yaslarla eve yol alır , eve gidip ıssız adamın sarılma sahnesi açar nutella ve uludağ limonata esliğinde hayallere dalar ve belki uyuyakalırsınız.. (bkz: ):)

yarısında çıktığım film

hiç sevmem sizleri

krem şükela! o la la

vajina monologları

lan entel olmayın. ekşiden geliyorum. fake değilim. tak gibi lan. herkes bi demokrasi, humanizm ayaklarında. ulan duygularımı yazamıyorum lan. sizi çok sevdim. ekşide sizinle ilgili entryleri okurken işte ergen abazalar, mallar bomboş hepsi küfredio çok saçmaaaa. çok basiiit tarzı entryler görüp aman ekşiye giremeyenlerin yeri diye bakmamıştım bile. 1ay önce inci sözlükteki yaran entryler başlığına girdim gülmekten ağlıyordum. heryer küfürdü ama basit değildi incelik vardı. zeka içeren espriler vardı. efendim dün gece şunu farkettim ekşiden çok incide dolaşıyorum madem. inciye giriyim. o soktuumun kasıntı entellerini satayım dedim. sizleyim lan. ağlıyorum şu an.

lan bi ilgi gösterin. ekşide yazarım harbiden. çıkarım bakın.

müsade edin kitap okuycam.

@599 lan dingil burda yazanların da çoğu ekşi yazarı/ydı.
ilgi bekliyormuş kodumun malı