1. 28.
    0
    okunma şeklinin alışkanlık biçiminin tam tersi bir şekilde işlemesinin okuyan içinde yararına olacaktır. aksi takdirde sindirilmeden bitirilecek olması kötü bir tecrübe demektir.
    ···
  2. 27.
    0
    bil ki, insanın değerini varlığı değil yokluğu gösterir.
    unutma; yokluğu bir şey değiştirmeyenin, varlığı gereksizdir.
    ···
  3. 26.
    0
    Reserved
    ···
  4. 25.
    0
    ey zavallı insan!
    az, mı derdin var ki kendine
    yeni dertler uydurmaktasın.
    durumun çok mu iyi ki, bir de sen
    kendi kendini kötülemeğe
    özeniyorsun.
    o kadar rahat mısın ki,
    rahatının yarısı sana batıyor?
    doğanın seni zorladığı bütün yararlı
    işleri ördün bitirdin; işsiz güçsüz
    kaldın da mı başka işler çıkarıyorsun
    kendine?
    ···
  5. 24.
    0
    sinirine ve intikam duygusuna hâkim olamayıp, başka bir şeyin hâkimi olmaya çalışan insan, hiçbir koruma tedbiri almadan vahşi bir nehrin yanına tarla açan çiftçi kadar aptaldır.
    ···
  6. 23.
    0
    artık acılara hapsolmuştur: buluşmak istedikçe ayrılacak, birleşmeye çalıştıkça parçalanacak, sonunda terk ettiklerinin ahı tutup terk edildiğinde mukadder yalnızlığına kapanacaktır.
    ···
  7. 22.
    0
    hiçbir şey elde edemeyeceğinin farkında olan bir insanın yaptıklarından ötürü kendini mutlu hissetmesi, bu duygulardan tatmin olması, o insanın her zaman kaybetmeye mahkum olmasına karşın mütemadiyen mutlu olacağını gösterir.
    ···
  8. 21.
    0
    "... o'nun iki düşmanı var: ilki arkasından ve köklerinden sıkıştırıyor, ikincisi ise önünde uzanan yolu parmaklıkla kapatıyor. o, ikisiyle de mücadele ediyor. aslında ilki o ikincisiyle mücadele ederken onu destekliyor; çünkü o'nu ileri doğru itmek istiyor, aynı biçimde ikincisi de o'nu birincisiyle mücadelesinde destekliyor; çünkü o'nu geriye doğru sürüklüyor. ama bu ancak teoride böyle; çünkü varolan yalnızca iki düşman yok, kendisi de var; ve o'nun niyetinin ne olduğunu gerçekten kim bilebilir ki?... "
    ···
  9. 20.
    0
    sevgi tükenip bezginliğe yüz tuttu mu,
    zoraki nezaket gösterileri başlar.
    ···
  10. 19.
    0
    *iki şey sonsuzdur.. evren ve insan ahmaklığı; ve evreninkinden ise şüpheliyim...
    Albert EINSTEIN

    gibtirgit şimdi
    ···
  11. 18.
    0
    bir kızılderili olsa insan.
    koşan bir at üzerinde boşlukta eğilmiş,
    titreyip duran yer üzerinde kısa sürelerle aralıksız titreyip dursa,
    üzengilerden çekse ayağını, yani üzengi diye bir şey olmasa,
    dizginleri atsa elinden, yani dizgin diye bir şey olmasa
    ve önünde uzanan araziye dümdüz biçilmiş bır kır gözüyle baksa
    ve derken atın bir boynu ve bir başı olduğunu anımsasa.
    ···
  12. 17.
    0
    "bana dil hep dikkatsizce, rastgele bir biçimde kullanılıyormuş gibi geliyor ve bundan katlanılması zor bir rahatsızlık duyuyorum. en büyük rahatsızlığı da kendi konuşmamı dinlerken duyuyorum; eğer yazmayı yeğliyorsam, bunun nedeni her cümleyi gerektiği kadar düzeltebilmemdir."
    ···
  13. 16.
    0
    önceleri sorularıma neden cevap alamadığımı anlayamıyordum, şimdiyse soru sorabileceğime nasıl inanabildiğimi anlayamıyorum. ama gerçekte inanmıyordum ki, soruyordum sadece.
    ···
  14. 15.
    0
    düz bir yolda yürüyor olsaydın , tüm ilerleme isteğine rağmen hala gerisin geriye gitseydin , o zaman bu çaresiz bir durum olurdu ; ama sen dik , senin de aşağıdan gördüğün gibi dik bir yamacı tırmandığına göre , adımlarının geriye doğru kayması, bulunduğun yerin durumundan ileri gelebilir, o zaman da umutsuzluğa kapılmana gerek yoktur...
    ···
  15. 14.
    0
    doğru yol gergin bir ip boyunca gider; yükseğe değil de hemen yerin üzerine gerilmiştir bu ip. üzerinde yürümek değil de, insanı çelmelemek içindir sanki.
    ···
  16. 13.
    0
    sonsuzluk yolunda nasıl böylesine kolayca ilerlediğine hayret eden biri vardı; gerçekte hızla bayır aşağı yuvarlanıyordu.
    ···
  17. 12.
    +1
    reserved ara sıra bende atarım bi kaç tane
    edit:yazdıklarının çoğu çalıntı oç
    ···
  18. 11.
    0
    "yoksunlugunu bir erdem yapip cikariyorsun."
    "birincisi, herkes yapiyor bunu, ve ikincisi, bu tam da benim yapmadigim bir sey, ben yoksunlugumu yoksunluk olarak alikoyuyorum, batakliklari kurutmuyor, onun sitmali buhari icinde yasiyorum."
    "iste sen bunu bir erdeme donusturuyorsun."
    "daha once de dedim ya, herkes gibi. hem bunu yalniz senin hesabina yapiyorum; benim dostum olarak kalman icin kendi ruhumun yaralanmasini kabulleniyorum."
    ...
    ···
  19. 10.
    0
    bu dünyada hemcinsini seven kimse, dünyada yanlızca kendisini seven kimseden ne daha çok ne daha az hata yapmaktadır. geriye yanlızca bir soru kalıyor:insanın hemcinsini sevip sevemeyeceği.
    ···
  20. 9.
    0
    her şey bir aldatmacadır: en az yanılmaya bakmak, normal ölçüler içinde kalmak, en aşırının peşinden gitmek. birinci durumda ona ulaşmayı kendisi için kolaylaştırmaya çalışarak insan aldatır iyi'yi, ve eline yetersiz silahlar vererek aldatır kötü'yü. ikinci durumda, dünyevi işlerde bile ele geçirilmeye uğraşılmadığı için aldatılır iyi. üçüncü durumda ise, kendisinden olabildiğince uzaklaşılarak aldatılır iyi, ve en aşırıya vardırılarak güçsüz kılınacağı umulduğu için aldatılır kötü. bunların içinden yeğlenebilir olarak ikinci durum görünüyor, çünkü her durumda iyi aldatılırken, hiç olmazsa bu durumda, en azından görünüşte, kötü aldatılmamaktadır. (franz kafka)
    ···