bu başlık başka başlık piçler

rezerveddd

rezerved.

rezerved emekli olunca okurum

up up up

az önce biraz yazdım okuyacak var mı paylaşmaya başlicam varsa

up up tenekeler

2-3 kişi daha gelsin başlıyorum

up up up up

ilk sayfada yerinizi alın amk bu kadar söylüyorum.

reserved

Kim iki aptal liseli bebesinin seviyesiz iliskisini merak edip okusunki.

Lise son sınıftım o zaman... okulun en afilli gençlerinden birisiydim diyebilirim kendim için. ayrıca çevrem genişti ve okulda sözüm geçerdi.
Okulda son senemin oluşu ve o sene sınava girecek olmamın heyecanıyla okula gidip geliyordum.
son 2 senedir okulda olmasına rağmen o güzel kızla tanışma fırsatı bulamamıştım.
o güzel kızın adı aleyna'ydı. aleyna, fiziği gayet düzgün, yüzü bir ay parçası gibi, kumral saçlı, beyaz tenli ve çekici bir kızdı.
bu güzel kız, kemal'le birlikteydi. kemal, eli ayağı düzgün, okula gidip gelen, kendi halinde temiz bir oğlandı. uzaktan tanırdım.
okul resmen öğrenciler arasında ikiye bölünmüştü o sıralar. bizim arkadaş grubumuz ve emrah adında keş bir oğlanın tayfası.
bizim grupta öyle reiscilik yoktu ama bir durum olduğu zaman benim yüzüme bakılırdı. emrahın takıldığı grup ise adeta bir çakal sürüsüydü.
bir olay olduğu zaman hemen zıplar, topluca çöküntü yaparlardı. buna rağmen okuldan atılmazlardı çünkü öğretmenlere karşı çok saygılılardı
ve araları iyiydi. idare tarafından duyulduğu zaman emrah böyle bir şeyi haksız yere yapmamıştır deyip geçiştirirlerdi. çok çok ailelerini ararlardı ve ailelerinin idareyle görüşmesi üzere konu kapanırdı.

her zamanki gibi okulu aksatmadan, son senemin olması itibariyle olaylara karışmadan okulumu sürdürüyordum. o gün yine okula gitmiştim.
her sabah olduğu gibi o sabah da toplanacaktık arkadaş grubuyla. daha toplanırken havadisleri almaya başlamıştım: "bugün okul basılacakmış", "çıkışa çpl'liler gelecek(çok programlı lise).
gelmesine gelsinler dedim kendi kendime. sonuçta okuldan birisiyle bir mevzu varsa ki vardı, savunacaktık. dövmeye gelecekleri kişi emrah olsa bile.
ben bu niyetle çıkış için gerekli kişilerle haberleşip kendimi hazırlarken aklımda sadece okulun adı kirlenmesin vardı. tekrar söylüyorum
savunacağım kişi nefret ettiğim emrah keşi olsa bile. biz böyle şeyleri düşünürken yeni haberler geldi. kemal için geleceklerini öğrendik
ve olayın başını çeken kişi emrahtı. emrah toplamıştı bütün o adamları. aleynayı sevdiği için. bir kez daha düşünceli davrandığım için kendimi suçlamıştım.
ben savunacağım kişi emrah olsa bile, bizim okulda okuduğu için yapacaktım bunu. ama bu gevşek arkadaşımız emrah, okulda mevzu çıkarmaya
yelteniyor, üstüne üstlük dışarıdan adam çağırıyor. yaptığı iş değildi. anında parlayan ve maraz birisiyim fakat bu konuda sakin davranmak istedim.

çıkış zamanı gelmişti. okulun önünde tipi başı bozuk dışarıdan gelmiş iki adet barzo bulunuyordu. belli ki kemali bekliyorlardı. kemali aldılar, yürütmeye başladılar sokağın sonuna doğru.
yanımda en iyi iki arkadaşım (sefa ve ikbal. hikayenin devamında isimleri geçicek gibi onun için yazıyorum) onları takip etmeye başladık. tahmin edeceğim gibi okulun arka tarafına düşen ve tam kavgaya müsait o sokağa girdiler. sayıları 25-30 kadar vardı. ilk başta müdahale etmek istemedim çünkü ne 5 senelik taks eğitimim ne de yüreğim kurtarmazdı beni. yanımdaki iki arkadaşım adına da düşünceli davranmak zorundaydım. benimle birlikte ölüme gidecek adamlardı fakat benim yanlış bir hareketim yüzünden zarar görmelerini istemezdim.

uzaktan konuşmalarını ve hareketlerini takip ederken farkettim ki hafif hafif kemali sündürmeye başladılar. araya alacakları çok açık belliydi. uzaktan süzdüğüm kadarıyla konuşmayı yapan ve tekme tokat girecek olan kişi pekte sağlam değildi. sonradan adını öğrendiğim emrahın çağırdığı serkan adında bir elemandı. normalinde korkak bir eleman yani. ama o kadar kişiyi arkasına alan padişah kesiliyor icabında.
yaptıkları hareketlere dayanamadım aralarına girdim. genellikle hiç konuşmaya girmem amma, mevzu nedir? dedim. o laf gevelerken, kız mevzusu mu? dedim. Evet dedi. art arda tokat yumruk ne varsa attım ne olacağını hiç düşünmeden. bağırdım ve küfür ettim. etrafımdan uzaklaşsınlar diye. kemali aldım aradan çıkardım. otobüse bindirdim yolladım.

burada mısınız?

Ertesi gün okula gittiğimde okulda dedikodular yayılmıştı bile. soran sorana... "oğuz nasıl yaptın", "ne oldu anlat" gibi. ben ettiğim kavgadan sonra o olay boğazımda o gün düğümlenir.
hiç sevmem şöyle vurdum, böyle patlattım gibi klişeleri. işime bakarım. milletin konuştukları aşırı derecede değişmişti kulağıma gelenlere ben bile şaşırmıştım.
çok değişik yerlere çekilen olay, sanki ben 30 kişiyi aynı anda dövmüşüm gibi konuşuluyordu. pireyi deve yapmışlardı anlayacağınız. halbuki 3-4 tane tokat atıp içlerinden zor bela çıkardım oğlanı.
öğle arasında daha bir kelime dahi kelam etmediğim aleyna yanıma gelmişti. sen mi aldın kemali aralarından diye bir kelime etti ki... hoşlandığım kızın benimle konuşmak için yanıma gelmesine mi Sevineyim, yoksa kemali çıkardığım için bana teşekkür edip onu ne kadar sevdiğini bana gösterişine mi bozulayım. utanmıştım. anlatır mısın dedi. olduğu gibi anlattım olayı en başından.
Teşekkür etti ve gitti. inanır mısınız 10 dakika boyunca olduğum yerden hareket edemedim. sonuçta kızlarla rahatlıkla konuşan ama, çok sevgili olayları olmayan bir adamdım ben. hoşlandığım kızın bana gelip güler yüzle konuşması beni benden almıştı. böylece birbirimizden yüz yüze konuşarak haberdar olmuştuk. en azından onun benim yüzüme ilk dikkatli bakışıydı.

kendimle iki şey için gurur duymuştum. birincisi, okulumda okuyan bir kişiyi bıçak yemekten, belki de komaya girmekten kurtarmıştım. ikincisi ise bu durumun hoşlandığım kızla tanışabilme fırsatını yaratmış olmasıydı. okulun son yılının oluşu bana heyacan verişi gitmişti, o günden sonra sıkıntı vermeye başlamıştı. çünkü o sene belki de üniversiteye gidecektim ve daha sadece bir kere konuştuğum aleynanın belki de bir daha yüzünü göremeyecektim. korkunçtu. galiba aşık olmaya başlamıştım...

tenefüslerde arkadaşlarımla birlikte okulun arkasında sigara içmek veya onlarla takılmak yerine artık kantin tarafında beklemeye başlamıştım.
çünkü aleyna kantine inebilir ve onu görebilirdim. okulda günler böyle geçiyordu. onu her görüşümde, yüzüne her dalışımda bir çıkış yol bulamazdım. zil çalana kadar tabii...
sonralarında aleynanın da bana baktığını farkettim. bakışıyorduk. ilk başlarda emin değildim ama aleyna gerçekten benimle bakışıyordu. adeta fenalaşıyordum.
ellerinden alıp toplarını havaya dikip oynamayacaksınız ulan! dediğim alt dönemlerle bile anlaşır olmuştum. mutluluk abidesi etmeye başlamıştı kız beni. geçinemediğim ailemle güzel iletişimler kurmaya başlamıştım. gerçi babamla iyi geçinirdim de neyse devam edeyim. mızmızlanarak uyandığım sabahlara son verip, alarmı duyduğum anda ayağa fırlar olmuştum. okula zamanında gidip aleynayı daha çok görebilmek için. kendimi kaptırmıştım.
bu arada aleynanın kemalle arasının kötüye gittiğini öğrendim. buna sevinemezdim mutlu olmayı hakediyorlardı. bu kadar düşünceli bir insandım. fakat ayrıldıkları zaman içime bir umut ışığı doğacağını bilemezdim.
kendimi bazen suçluyordum, hem onca kişinin arasından bir çocuğu kurtar, hem de sevgilisini sev. olacak iş değildi ama gönül bu konuyor mübarek.