bu basliga kimse entry girmesin

girdim ama girmemiş gibi davranıyorum

bu başlığada girerim sanada girerim

ben neden senin avuçlarına bakarken kendi hayat çizgimi aradım !?
ben neden hava durumu sunucularının bölgelerdeki gözyaşı miktarlarını da belirtmesini bekledim,
yağmurlarla birlikte !?
ben neden bütün süpermarket raflarında senin konserveni aradım ?!
ben neden senin telefon numaralarını kutsal kitaplarda bir şifreye denk düşürmeye çabaladım ?!
ben neden soğuk suyla yıkanırken hep sen üşüyorsun sandım ?!''

‎'yağmur herkese yağar
ama çok az insan tutar yağmurun ellerini
onca şarkı, onca film, onca roman
ama sevmeye yetmez herkesin kalbi..''

gözlerini özledim... hani bir kitap okurken bir
cümlenin altını çizersin ya. sinir olursun yazara senden önce
davrandığı, senden çaldığı için seni. i̇şte bunu hisseder oldum son
zamanlarda, gözlerimi kapatıp arar oldum gülümsemeni anılarda..

yalnızca yağmur yağdığında
seviyorum bu şehrin insanlarını..
herkesin yüzü gözü ıslak,
başları eğik omuzlarının arasında..
yağmur yağdığında... herkes..
benim hep olduğum gibi...

bir
daha dünyaya gelsem, yine seni severdim, beni üzesin diye.. beni deli
divane edesin diye. biliyorum bir daha dünyaya gelsen yine beni
sevmezdin.. kahrımdan öleyim diye...

rekor kırmak için kasma amcık. neyse devam et ee okuyorum ha

bu arada hazır açılmışken böyle bi yer.. lan ben damla'yı çok seviyorum var ya... öyle böyle değil ama.. damla yazarken parmaklarım eriyecek sanıyorum...

@9 öyle bir derdim yok

''çevreme bakındım, yalancıların çoğu unutkan ya da aptal... kötü ve korkak...
yalanı böylelerinin eline düşüren büyük zekalara kızdım."

@10 damlaya gelsin ozaman

öldüğüm zaman deyin ki imama ; hortum kıçıma değil , kalbime gelmeli... tamam ben öldüm ama , ya orada yaşayan sevgili ?

ayrılık kokuyor bu şehir

üstüne giydirilmiş,

deli gömleğinden sıyrılmaya çalışıyor,
tüm sokaklar…
yokluğunun katili,

benmişim gibi davranıyor sokak lambaları
i̇çine sindiremiyor terkedilişliği,

bu kaldırımlar

ayrılığın nedenini aradıkça

onlarca labirent çıkıyor karşıma

ve ben…
hepsinde de kayboluyorum

yollar dar geceler uzun
geceler hüzün geliyor bana

ayrılıkların en yücesini yaşıyor kalbim
acıların en dayanılmazındayım
i̇lmik ilmik hasret örüyorum
yokluğunun ağlarına

adını duyuyorum her sokakbaşında

seni soruyorlar her köşe başında

i̇çimde ki ihtilalleri

susuşlarımla bastırıyorum

bir kaç beden büyük geliyor bedenim bana

yağmurların altında saklanıyorum
belki çeker diye…

yokluğunun ismini koymayı başaramadım henüz

bazen de verdiğimiz sözler geliyor aklıma

elimde değil…
bir sercenin ağlayışından sonraki

son çırpınışları gibi acıyor

sana ait varlığım

hani yıllar geçse de ayrılmazdık
söyle hangimiz unuttuk sevdiğim?

hani bizi bir tek ölüm ayıracaktı
söyle hangimiz öldük sevgilim??

ben bu başlığı uplarım

tamam

kendi kendine takılsın bin

http://fizy.com/#s/127uk7

çok koydu giderken zütürdüklerin. hiç değilse gülüşümü bıraksaydın,ana yadigarıydı..

6 milyαr insαnın içinden yalnızca birini seversin. sonra onun sevilmeye layık olmadığını anlarsın, bütün dünyayı suçlarsın.

benden gidişinin de bir önemi yok artık.. geri gelişinin de.. hiçbir şey ondan geldiğin gerçeğini değiştiremiyor çünkü
bunu anlayamadın..
senin bir suçun yok merak etme
unutmayı ben isteyerek üstüme alındım..
şimdi bir gün olurda karşılaşırsak bir yerlerde hatırlat bana!
... yüzsüzlüğüne yüz görümlülüğü takalım da
gittiğin... yerlerde kaç yüzlüsün görsünler..
ben en son iki yüzlü halini hatırlıyorum bağışla!